SIX TABOO: Forbidden Tales

Taboo Story 2 - Chapter 8

Paroo't parito si Simon sa salas. Hindi malaman kung pa'no ilalabas ang galit. Hawak niya ang isang litrato. Ang litrato ng kaniyang ina. Pinagmamasdan niya 'yon nang matalim, habang ibinubulong ang mga katagang...

Malalandi, malalandi talaga kayong lahat. Ginagamit niyo lang kaming mga lalaki. Mga manloloko. Mga mukhang pera. Puro kayamanan lang ang gusto niyong makuha.

At saka niya walang pag-aalinlangang pinunit ang larawan ng kaniyang ina.

"Uubusin ko kayo lahat, makikita niyo." Bulong niya habang humahangos sa kaniyang silid upang magbihis.

Lalabas siya ngayong gabi. Maglalagalag siya sa kalye lulan ng kaniyang kotse. Sorry na lang sa unang mabibiktima ng kanyang galit.

***

"Ihahatid ka na namin Lia!" Sigaw ng isang babae sa kanyang kasamahang tila naglalakad nang wala sa sarili. Isang barkadahan sila ng mga babae; nasa tapat sila ng isang bar. Nakamatyag naman sa kanila si Simon sa kabilang kalye—sa loob ng kanyang kotse.

"Wag na, magta-taxi na lang ako!" Sumisiray-siray na sagot ng babaeng tinawag nilang Lia. Kumaway ito sa isang taxi na paparating, pero nilagpasan lang siya nito dahil mayroon na itong pasahero.

"Sigurado ka?" Halatang nakainom na rin ang nagtatanong sa kaniya. Mukhang makikisuno rin lang ito sa sasakyan ng kanilang mga kasamahan.

"Oo. Umalis na kayo. Dito na lang ako maghihintay ng taxi."

"Ok." Sumakay na ito sa kotse at umalis na rin kaagad.

Napangisi si Simon sa kanyang natatanaw, kaya naman nang muling nilagpasan ng taxi na may pasahero ang babae, unti-unti na niyang pinaandar ang kaniyang kotse hanggang sa humantong na ito sa harapan ng kaniyang target.

"Do you need a ride?" tanong ni Simon kay Lia.

Yumuko naman si Lia para sipatin si Simon sa bintana ng kotse, "Oo eh." Ngumiti ito. Napakagat-labi pa ito nang makita niya ang hitsura ni Simon, "bakit? Pasasakayin mo ba ako?"

Ngumiti si Simon; ngiti na akala mo'y kung sino itong mabait at inosente, "oo ba, sa'n ka ba nakatira?"

"Taga-Antipolo pa ako eh." Kasalukuyan silang nasa Quezon City. "Malayo. Baka mapasubo ka."

"Walang problema, halika, isasakay na kita."

***

"N-nasaan ako?!" Bulalas ni Lia sa muling pagmulat ng kaniyang mga mata. Ang huli kasi niyang naaalala'y nakasakay pa siya sa kotse ni Simon at nakatulog sa sobrang kalasingan. Ngayon ay nakagapos na siya't nakalupagi sa lupa sa isang madilim na bakanteng loteng puno ng matatayog na talahib. Nakagapos ang kaniyang mga kamay sa kanyang likuran. Nakagapos din naman ang kanyang magkabilang binti. "A-anong ginagawa ko rito?' Mangiyak-ngiyak ito at medyo hulas na sa kaniyang kalasingan.

Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza) 2015, All rights reserved.

Umupo si Simon sa harapan ng dalaga, sinipat ang mukha nito. Nakangisi't bakas sa mukha ang walang gagawing mabuti. "Sa tingin mo? Anong klaseng babae ang sasakay na lang nang basta-basta sa kotse ng isang estranghero?"

Hindi nakasagot si Lia. Nag-umpisa na itong humagulhol.

"Malandi ka!" Mahinang sambit ni Simon, "basta't may hitsura, sumasama ka agad?!"

"Pakawalan mo 'ko, parang awa mo na? Ano bang kailangan mo? Gagawin ko, kahit ano, huwag mo lang akong sasaktan." Halos hindi na makapagsalita si Lia dahil sa pinaghalo-halong pag-iyak, paghikbi at pagbigkas ng salita.

"Kahit ano?"

"O-oo, kahit ano, parang awa mo na."

"Pa'no kung hindi mo kaya, papatayin na lang kita?"