The Untouchable Beast

CHAPTER 22

"Pero baka mahirapan ka lang, Dee. Ang laki kaya ng mundo. At saka masaya na ako ngayon, 'no. Kung pagtatagpuin ng tadhana ang landas namin, e di masaya, pero kung hindi, marami akong dahilan para manatili akong masaya."

"And I believe I'm the main reason why you're happy," nakangiting saad nito.

Main reason?

Siya?

"Hindi rin, Dee. Slight lang. Hehe." Nagsalubong ang kilay nito at parang na-disappoint.

"May tatlong malaking dahilan kasi ako kung bakit masaya ako kahit mag-isa akong lumaki."

"And?"

"Una, dyosa ako, kaya bawal malungkot."

"Pangalawa, maganda ako kaya bawal sumimangot."

"At pangatlo, masayahin akong dyosa kaya dapat palagi akong masaya."

"Seriously?" Mahinang bulong ni Dee.

"Naman, Dee! Kelan pa ako nagbiro sa'yo?"

"Tss."

...

"I'll see you tomorrow. Sleep tight, my love." Parang magic na napapikit ang aking mga mata nang dumampi ang labi ni Dee sa aking mga labi.

Habol-habol ko ang aking hininga nang maghiwalay ang aming mga labi. Ang hirap din palang humalik parang nauubos ang oxygen sa aking katawan.

"Good night, Dee."

"Good night, Mee. I love you so much!" Hinalikan niya ulit ako sa noo bago lumabas ng apartment.

Napangiti akong tumungo sa aking higaan. Nagulat ako nang pagdating namin kanina ay bagung-bago at malambot na ang aking kama. May aircon na rin sa loob ng kwarto ko at hindi na ako magtitiis sa electrican fan.

Hihihi.

Love na love talaga ako ng dragon na 'yon. Akalain mo 'yon, kanina pag-alis ko, sira-sira pa ang sofa ko sa sala, pero pag-uwi ko, bago na ang lahat. Mula sa refrigerator, washing machine, at mga kitchen tools, hanggang sa sofa, aircon, at kama.

Pinipilit akong patirahin ni Dee at ni Ma'am Amethyst sa kanilang bahay, pero siyempre tumanggi ako. Nakakahiya naman ata 'yon. Hindi ko pa naman asawa si Dee eh, at saka ayaw kong ma-miss si Lady M. Kahit palaging byernes santo ang mukha ng kulubot na 'yon, mahal ako no'n, 'no. Kaya pinaayos ni Dee ang aking apartment para komportable raw ako.

Napakislot ako nang higa ng tumunog ang aking cellphone.

1 message received

Sender: Mother Hen

Iha, kailangan mong pumunta rito bukas. Pumunta rito ang mag-asawang nagdala sa'yo noon dito. 'Yong mag-asawang Borora. Sana makapunta ka. Hiningi nila ang address mo pero wala akong naibigay kasi hindi ko alam. Sana makapunta ka, mukhang importante ang sadya nila sa'yo.

Sinalakay ng kaba ang aking dibdib.

Hinahanap ako ng mga magulang ko?

Pero bakit ngayon lang nila ako hinanap?

Pagkatapos ng dalawampu't tatlong taon, ngayon lang nila naisipang hanapin ako?

Hindi ko sila naiintindihan, bakit pa nila ako ibinigay sa ampunan kung hahanapin din naman pala nila ako?

Haaay...

Ang arte mo, Nisyel.

Baka naman wala silang pampamasahe sa jeep para hanapin ka? 'Di ba nga kaya ka pinaampon dahil mahirap lang sila?