The Untouchable Beast

EPILOGUE

Thank you so much for reaching this far. More snippets and updates on my Facebook page!❤

EPILOGUE

"Teka, teka, teka-- anong sumagi sa utak mo, Maximo? Bakit minurder mo na naman 'tong botique mo?"

"Maxene, ateng! Maxene!"

"Pati pangalan mo minu-murder mo na rin!"

"Whateva, ateng! Dami mong alam!"

"Siyempre, dyosa ako. Dyosa!"

Ngumisi ako nang bigla na namang sumimangot si Maximo. Nakakatuwa talaga siyang sumimangot. Parang ipinaglihi siya sa ampalaya shake na may sibuyas. Hihihi.

"Oy, seryoso mode na. Anong meron? Ang alam ko malayo pa naman ang undas, ah. Bakit pinuno mo ng mga bulaklak 'tong botique mo? H'wag mong sabihing, gagawin mo nang funeral homes 'to?" usisa ko sa bakla kong bestfriend. Waah! Hindi ko ma-imagine na nag-iimbalsamo ng tsuging katawan si bakla.

Ang walastik talaga ng baklang 'to. Mayaman na nga siya, marami pa siyang naiisipang raket. Hindi pa yata siya kontentong binigyan siya ni Dee ng pampuhunan para sa kanyang botique. Halos lahat na lang yata na sideline alam niya.

"Corny ng joke mo, ateng. Hindi benta sa 'kin. Araw-araw ka na lang tumitira ng mais. Tsk!" tugon niya habang nag-aayos ng boquet. Ni hindi man lang siya nag-offer ng upuan. Kaya naman---

"Hep! Hep! H'wag mong upuan 'yan! Pambihira ka talaga! Doon ka nga sa sofa!" pagtataboy niya sa 'kin.

Padabog akong umupo sa mahabang sofa. Hanggang ngayon ayaw na ayaw pa rin niyang inuupuan ko ang kanyang center table na kasingliit ng kanyang puwet. Center table nga bang matawag 'to? Feel na feel ko pa naman sanang upuan kasi pakiramdam ko nasa trono ako ni Reyna Amihan sa Encantadia.

"Seryoso nga ng tanong ko, eh! Ano na? Balak mo ba talagang gawing punirarya 'tong botique mo? Hindi kita tinuruang maging embalsamador---!"

"Aray!"

Napasimangot ako nang bigla niya akong binatukan. Huhuhu. Napakasadista talaga ng baklang 'to. Isusumbong ko talaga siya kay Dee, makikita niya.

"Napakabayolente mo talaga! Yumaman ka lang at nagkaroon ng bikining limited edition, minamaltrato mo na ako! Para sabihin ko sa 'yo, hindi pa rin nagbabago 'yang mukha mo! Mukha ka pa ring---"

"Mukhang ano? Ha?" paghahamon niya.

Napaisip ako. Ano nga ba? Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Kompleto naman ang body parts niya. May mata, pilikmata, kilay, ilong na may buhok, labi, pisngi na overpopulated ng pores, tenga na malalaki. Hmm...

Hihihi.

"Ano'ng nginingisi mo riyan? Ano namang pumapasok sa isip mo, ha?"

Umismid siya at ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa. Ako na nga nasaktan, siya pa ang may ganang magsungit. Hay. Ang mga tao talaga sa mundo, ginagawang komplikado ang napakasimpleng buhay. Buti na lang dyosa ako.