That Blue eyed Girl is a half demon(book 1)

Chapter XV:bleeding love

Chapter XV

Kyesha Ash POV

There are many big mistake and a lie that a person can do. A big mistake kasi i involve him with this powers, demon and everything related to me, and a lie na nagsinungaling ako sa kanya tungkol sa katauhan ko. Sa sitwasyon ko ngayon sobra sobra na ang pagsisinungaling ko kay zaniel kaya siguro niya ako nilalayuan. Lalapit ako sakanya, lalayo naman siya, kakausapin ko siya pinanlalamigan niya lang ako ng boses, kapag tinitingnan ko siya hindi man lang niya magawang lumingon o kahit sulyap lang sa akin, di ba pwedeng maging masaya ako, yung tipong magwawala ako sa tuwa, yung tipong gusto kong manampal kapag kinikilig ako. Eto na ba ang karma ko sa pagtataksil ko sa kaharian namin ang iiwan at iiwasan ako ng mahal ko. I dont care if i die in the end no it's impossible, hindi ako mamatay agad dahil sa sumpa na ipinataw sakin. Ang sakit sakit talaga ng nararamdaman ko. Dati pa, i really wish na namatay nalang ako kesa maranasan ko lahat ng mga sakit na nararamdaman ko, kesa mabuhay sa mundo na hindi na kailan man magiging pantay at balanse, ang mundong malupit na nagbibigay sa akin ng napakasakit na buhay

Flashback >>

Zaniel revived me. He stared at me but he never smile instead he had this cold eyes which i see anger, pain, and Hurt? I was shocked when he said me this words

"Leave me alone, leave my life alone" malamig niyang saad sakon

"Zaniel" pagtawag ko sakanya nagbabakasakaling makinig siya sakin at kumalma siya

"Bakit hindi mo ako maunawaan? I want you out of my life Vanswalker" saad niya at tumayo. Umupo ako at pinipigilan ang nagbabadyang pagtulo ng mga luha ko

"Pero hindi ko, hindi ko kaya Kenth please" tugon ko sakanya.

"shut up!" Hiyaw niya lang na siyang ikinagulat ko

"Please" pagmamakaawa ko pero tiningnan niya lang ako ng malamig

"Stop Kyesha its over now. Wala nang kasinungalingan, wala ng magsisinungaling. Tigilan na natin ito" he left me there dumbfounded. Hindi ko na napigilan ang luha ko na pumatak

"No, please. Zaniel huwag mo naman akong iwan" pabulong kong saad habang umiiyak, napapitlag ako ng may gumulo ng buhok ko, i raised my head when i heard my brother voice

"Kuya" pagtawag ko sakanya sobra na akong nanghihina sa sakit

"sshh im here dont worry" pagaalo sakin ni kuya siegfried habang yakap yakap niya ako

"why life doesn't want me to be happy?"pagtatanong ko sakanya

"No Kyesha life makes a challenges for you to face" sabi nito at kumalas sa pagkakayakap sakin. Pinunasan niya ang mga luha kong tuloy tuloy sa pagtulo

"Pero bakit ganito? Dahil ba hindi ako isang pure demon? Pinaparusahan ba ako dahil isa akong sumpa"saad ko sa pagitan ng mga hikbi ko

"Huwag mong isiping sumpa ka"saad ni Kuya Siegfried

"Im afraid, natatakot ako na dahil sa nangyari, na dahil sa nalaman niya baka hindi na niya mahalin. Natatakot akong maiwan ulit"

"Give Zaniel time to think, hindi madali sakanya ang nalaman niya. Tao siya Kyesha hindi mo maiiwasan na hindi maging ganun ang kanyang reaksyon."

"Im afraid that i will lose Zaniel like what happend to Ivan. Ayaw ko na ulit maiwan, ayaw ko na ulit mangyari ang mga masasakit na alaala. Hindi ko na alam kung paano mabubuhay sa mundong ganito ang turing sakin"

"Huwag kang matakot, hindi dahil sa ganito ang turing sayo ng mundo ay wala ng magmamahal sayo. Naniniwala ako na si Zaniel mahal na mahal ka parin sa kabila ng lahat ng nalaman niya. Bigyan mo lang siya ng oras para makapagisip"

"Pero bakit ganito, bakit pa ako pinanganak na kalahating demonyo at kalahating anghel? Bakit pa ako naging demonyo? Bakit kailangan pang sakin mapunta ang sumpang ito? Bakit?"

"Listen Kyesha, may magandang dahilan ang mundo kaya ka isinilang. Hindi muna natin malalaman ngayon. Hindi dahil ipinanganak kang kalahating demonyo ay magiging miserable ang magiging buhay mo"

"Salamat Kuya"

"And if you don't have courage to change things then you might as well just die"

Yumuko ako at nagisip. Siguro nga mas tama nalang na isipin ni Zaniel na lumayo nalang sakin. Mas makakabuti sakanya ang paglayo sakin. Tatapusin ko na ang kaugnayan ko kay Zaniel.

End of flashback <<

Im here in the music room gusto kong kumanta gusto kong ilabas ang sakit na nararamdaman ko. Binuksan ko ang piano at nagsimulang patugtugin iyon, the melody is starting to fill my emotion and im starting to feel the pain inside my chest again

(Bleeding love)
Verse 1:
Close off from love i didnt
Need the pain was or twice
Was enough but it was all
In vain time start to pass

(Ayoko ng masaktan pa pero bakit umiiyak parin ako sa tuwing nilalayuan ako ni Zaniel i don't want hin treat me like that as if he don't love me o sadyang hindi niya lang ako minahal at madali niya akong iniwan? )

Before you know he froze it
Ooohhh woah

Verse 2:
but i dont care
What they say im inlove with
You, they try to pull me away
But they dont know the truth

(Pag nandyan siya tumitigil ang oras at tanging siya lang ang nakikita ko
~Hmmm charap naman nun *smiles* ~hihihi ang cute cute mo choco ~talaga~ oo naman hahaha... I never felt happy like that na hindi ko naranasan sa mundo ko)

My heart cripples by the vain
And i keep on closer you cut
Me open then i

Chorus:
Keep bleeding i keep keep
bleeding Love, keep bleeding
I keep keep bleeding love
You cut me open

Verse 3:
And its draining all of me
Oh they find it hard to
Believe ive been wearing
This scars for everyone
To see oohh woah

(Parang mas lalo akong nasasaktan pag nakikita kita parang ako si super girl at ikaw ang kryptonite ko. I know im such a bad girl, im a demon and i'll never be happy just a snap of my finger like that, hindi ito basta basta mahihiling sa isang genie dahil hindi mabubuhay ang tao kung walang sakit o lungkot dahil hindi mabubuhay ang saya kung walang lungkot, walang tawa wala ding luha ganun lang ang takbo ng buhay kakambal ng sakit ang ginahawa)

Keep bleeding i keep keep
Bleeding love keep bleeding
I keep keep bleeding love
You cut me open

(Oo mahina ako sa loob pero malakas ako isa akong pansalag na sobrang tibay na di mo matitibag at masisira basta basta. Kahit ilang beses akong masaktan di ako magpapatalo.)

"Im weak but im strong enough to fight" bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sa kamay ko

Zaniel Kenth POV

Narinig ko isang tila mala anghel na kumakanta sa music room. Nakita ko si Kyesha na kumakanta napakaganda niya parin. Gusto ko siyang lapitan at purihin ang kanyang galing at ganda ng boses pero pinipigilan ko ang sarili ko na gawin iyon.

"Im weak but im strong enough to fight"bulong niya sa sarili niya

"i know your strong kyesha please be tough, sorry pero kailangan kong gawin ito para sa kaligtasan ng pamilya ko"

umalis na ako doon nang may luhang nakaratay sa aking mga mata pasensya na aking mahal para sa atin din ito kailangan nating tanggapin na. Hindi talaga tayo para sa isa't isa

End of Chapter XV