Multimedya Hayal Demirhan
Psikiyatristin ofisine vardığımda aklımdaki her şeyi bir kıyıya sürükledim. Ve randevu satimizden tam bir dakika önce burada olmanın mutluluğuyla odasına girdim.
Karşımda oturan kadın 45'li yaşlarını devirmiş oldukça hoş ve bakımlı bir kadındı. Dizinin biraz üzerinde biten kalem eteği beyaz bluzu ve ensesinde dağınık bir şekilde toplanmış saçlarıyla oldukça çekici duruyordu.
"Hayal hanım, hoşgeldiniz lütfen oturun." dedi. Beni baştan aşağı süzerek ve oturmam gereken yeri göstererek. Deneyimli biri olduğu her halinden belliydi. Çok kontrollü ve temkinli davranıyordu. Sakin bir tavrı vardı. Mesleğine çok uygun birisi gibi duruyordu.
"Teşekkür ederim hoş bulduk." dedim. Düz bir sesle. Duygularımı her yerde belli etmeyi sevmezdim. Karşımdaki insanlara karşı her zaman temkinli ve tedbirli yaklaşırdım. Küçüklükten beri böyle bir yapıya sahiptim. Çevremdeki insanları kolay kolay benimseyemezdim.
"Size ne ikram etmemi istersiniz?" diyerek bana sevecen bir tavırla yaklaştığında benimle bir hastaymışım gibi ilgilendiğini fark ettim. Daha öncelerden tecrübeli olduğum için bunu anlayabilmiştim.
"Tekrar teşekkür ederim ama ben direk konuya girmek istiyorum. Sonuçta benden sonra hastalarınız olabilir konumuzun yarım kalmasını ve vaktinizi boşa harcamayı istemem." dedim temkinli bir şekilde.
"Nasıl isterseniz Hayal hanım. Tam olarak problemin ne olduğunu öğrenebilir miyim?" Dedi. Babamın ona herşeyi anlattığına emindim ama hiç bir şey olmamış gibi devam ettim.
"Problem yok aslında ben sadece annem hakkında sizden bilgi almak için geldim buraya." Dedim. Babamın söylediklerinin doğru olup olmadığını bilmiyordum ama içimden ona inanmak geçmiyordu.
"Bunun hakkında ne söyleyebilirim tam olarak bilemiyorum. Sizde gayet iyi biliyorsunuz ki hastalarımızın gizliliği bizim için herşeyden önce gelir." Dediğinde birden sözünü keserek araya girdim.
"Sizi anlıyorum ama benim annem öldü ve ben bu durum hakkında hiç bir şey bilmiyorum. Annemin piskolojik tedavi gördüğünü bile yeni öğrendim ve hastalığının tam olarak ne olduğunu tedavisinin nasıl ilerlediğini son durumunun ne olduğunu kısaca annemin bu süre zarfında neler yaşadığını tek tek ayrıntısına kadar herşeyi öğrenmek istiyorum." Dedim. Gayet kibar ve anlaşılır konuşmuştum.
"Tabiki sizi anlıyorum Hayal hanım. İsteğiniz yerden başlayalım o halde." Dedi. Beni fazla zorlamamıştı. Ama herşeyi anlatacak gibi de durmuyordu.
"Babam annemin psikolojikmen rahatsız olduğunu söylüyor ama ben bunun öyle olduğunu düşünmüyorum. Çünkü ben annem öldüğünde onun nasıl bir ruh halinde olduğunu anlayabilecek yaştaydım. Son zamanlarında biraz üzgün ve soğuk dursada kötü bir rahatsızlığı olmadı hiç." Dedim ve ondan gelecek olan cevabı bekledim. Derin bir nefes aldı biraz düşündü ve sözüne başladı.
"Neden böyle düşündüğünüzü gayet iyi anlayabiliyorum Hayal Hanım. Annenizin hastalığı kendi iç dünyasında kendine zarar veren ve bunu dışarıya yansıtmayan bir hastalıktı. Bir çok kez annenizin tedavilerine yanıt vermesini beklediğim halde tedavilere yanıt vermemesinin sebebi de kendi iç dünyasında sürekli kendini aşağılanması ve bilemediğimiz, hiçbir zaman öğrenemediğimiz bir sebepten dolayı kendini suçlu hissetmesinden kaynaklandığını düşünüyorum." Dedi ve olduğu yerde biraz gerildi. Doğru söyleyip söylemediğini anlıyamıyordum. Bu kadın çok ciddi bir kadındı nerde nasıl hareket etmesi gerektiğini gayet iyi biliyordu. Pisikoloktu sonuçta.
"Annem buraya tedavi olmak için geliyordu. Ben mutlaka iç dünyasındaki sıkıntılarıyla ilgili bir şeyler söylediğini ve sizin bana bunları söylemekten çekindiğinizi düşünüyorum. Haksız mıyım?" Diyerek ona bir soru yönelttim ve ondan kuşkulandığımı açıkça belli ettim.
YOU ARE READING
KARANLIĞIN VELİAHTLARI~♥~ #Wattys2017
Teen Fiction"Ben kimseden etkilenmem bence sen fazla uçuyosun." "Kabul edemiyosun çünkü bana aşıksın" "Bence sen fazla hayal kuruyorsun ama bir şeyi unutuyorsun..." "Neyi unutuyorum?" "Ya yaşadığımız hayat büyük bir hayalse?" ...
