ShadowWarrior

Chrushes In Brasil

Wanneer Hunter weg is, ga ik op zijn enorme bed zitten. De hele kamer is enorm, trouwens. De ruimte is huiselijk maar chic ingericht met veel kleine details. Het bevalt me. Mijn mobiel gaat af. Zuchtend gris ik het ding uit mijn tas. Ryder.

'Hey' zeg ik als ik opgenomen heb. Ik laat me achterover zakken op Hunters bed en staar naar de kroonluchter aan het dak.
'Skye, gelukkig neem je op' klinkt de stem van mijn beste vriend door de telefoon.
'Zorg niet dat ik er spijt van krijg' mompel ik.
'We maken ons zorgen Skye, wat als de moordenaar je gevolgd is, je bent helemaal alleen' zegt Ryder.
'Ik ben nooit alleen Ry, daarnaast weet ik best hoe ik voor mezelf moet zorgen' verdedig ik mezelf. Ik rol op mijn buik als mijn blik op de telefoon op Hunters nachtkastje valt.
'Hm, Hunter trakteert lunch' mompel ik. 
'Dat weet ik heus- Hunter?' vraagt Ryder.
'Niets,' zeg ik snel. 'als het je beter laat voelen: ik ben morgen terug.' Ik hoor Ryder opgelucht uitademen.
'Goed, nu iets anders' zegt Ryder.
'Hm?' vraag ik, maar half oplettend. Mijn ogen glijden over de lunchkaart en mijn maag knort hongerig.
'Het gaat over River.'

Die woorden alleen al bezorgen me hoofd- en hartpijn.

'Natuurlijk,' zeg ik zo normaal mogelijk, mijn spanning verbergend,'wat is er?'
'Ik kan dit het beste nu vertellen, je bent toch al woedend op River' verzucht Ryder. Ik frons.
'Kijk Skye, ik-'
'Kom tot je punt Ryder' stop ik hem abrupt.
'River- of wij eigenlijk- hebben iets voor je achtergehouden. Het is al een aantal jaar geleden, maar ik vind dat je het moet weten.' Ik frons.
'Oké, spreek' commandeer ik.
'Een aantal jaar geleden vond er een confrontatie plaats. Tussen Jace en River.' In een ruk kom ik overeind. Nu heeft hij mijn volledige aandacht.
'Wat zeg je?' vraag ik nieuwsgierig.

'Goed dan,' begint Ryder zijn verhaal, 'het was denk ik een jaar voordat jij in DarkSide kwam wonen. Jace bezocht onze stad, zaken van zijn vader. Hij kwam naar onze school, alle meiden waren meteen helemaal in zijn trans.' Ik glimlach, dat klinkt als Jace.
'Zoals al vaker voorgevallen is, daagde Jace River uit en River reageerde zoals River: overdreven' gaat Ryder verder. Dát klinkt als River.
'Wat gebeurde er?' vraag ik.
'Het begon met puberaal gepest, het maakte River gek dat hij Jace niet kon raken, totdat Jace gebeld werd.'
Ik blijf stil en wacht tot hij verder vertelt.
'Het ging over het enige meisje waarvan Jace ooit écht gehouden had. Ze was weg.'
'Ik' zeg ik zachtjes.
'Ja' bevestigt Ryder.

'Jace kwam terug naar LightSide toen ik verdween. Hij kwam terug voor mij' fluister ik zacht.

Ik glimlach en tegelijk doet mijn hart pijn. Hij heeft me nooit vertelt dat hij me is komen zoeken. Hij heeft een een rechtsomkeert gemaakt en is regelrecht teruggekomen zodra hij hoorde dat ik weg was.

'Aan de telefoon vroeg Jace of je al gevonden was. Toen het antwoord nee bleek te zijn, viel zijn hele gevoelloze-act uit elkaar. Daarna verweet hij River nooit van iemand gehouden te hebben, toen heeft River hem gezworen zijn speciale meisje af te pakken' eindigt Ryder. Hierna ben ik sprakeloos, absoluut sprakeloos. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden.
Na een korte stilte sta ik op van het bed en loop naar de spiegel die staat op een tafeltje in de hoek.
'Ik denk niet dat ik in een positie ben om te oordelen,' zeg ik dan.
Vervolgens haal ik diep adem en veeg langzaam de concealer van mijn rechter boven- en onderooglid. Daarna haal ik de lens uit mijn oog. Ik staar naar mijn spiegelbeeld. Mijn ware spiegelbeeld.

'Ik heb zelf ook gelogen.'

Ryder vuurde meteen vragen op me af, maar ik had zonder nog een woord te zeggen opgehangen.

Trillend deed ik daarna mijn lens weer in en de concealer om mijn oog.
Ik kan het niet helpen, maar de woorden van Ryder laten me twijfelen.
Ik bijt op mijn lip en ga op het bed zitten, om vervolgens meteen weer op te staan en naar het raam te lopen. Ik wil het niet, maar het zet me aan het denken. Is Rivers liefde ooit echt geweest?