ShadowWarrior

He Broke A Heart I Didn't Even Knew I Still Had.

'Skye?'
Het blijft stil.
'Skye?' probeert Hope weer. Ik staar nu al zo'n vijf minuten zwijgend naar mijn dekbed. Rachels koude hand komt op mijn arm.
'Gaat het wel?' vraagt ze bezorgd. Ik knipper een paar keer en herpak mezelf dan.
'Niet helemaal' zeg ik eerlijk.
'Hoe voel je je?' vraagt Lucy.
'Best verdrietig maar vooral.. ik weet het niet' zucht ik.
'Boos?' probeert Hope.
'Nee,' zeg ik bedenkelijk. 'het is meer alsof ik een stomp in mijn maag heb gekregen. Ik ben,' ik denk even. 'misselijk.'

Ik voel drie paar armen om me heen. Ik glimlach zwak.
'Wat ga je doen?'  vraagt Rachel.
'Geen idee,' verzucht ik.
'Wat je ook doet, weet dat wij achter je staan' verzekert Hope me. Lucy knikt instemmend.
'En het spijt ons dat we het niet meteen eerlijk vertelden' zegt ze.
'Dat zit goed,' zeg ik. 'River had het zelf op moeten biechten. Dan was het wellicht anders geweest. Hij deed gewoon alsof er niets aan de hand was. Ugh, en dan boos worden op de berzorger.' Gefrustreerd laat ik een zucht vrij en bedek met mijn handen mijn gezicht.
'Ik voel me zo dom' verzucht ik en laat me achterover op het bed zakken. Mijn vriendinnen komen zwijgend naast me liggen.
'Op dit moment kan ik me niet voorstellen hoe ik zal reageren, wanneer ik hem zie' zeg ik dan uit mezelf. Het blijft wederom stil.
'Het kan alle kanten op, misschien maak ik het meteen uit of vlieg ik hem in de armen omdat ik hem dat verdomde jaar zo gemist heb en besef hoe blij ik met hem ben.'

'Ik denk niet dat die laatst 'm wordt,' zegt Hope bedenkelijk. 'Je probeert het nu enkel positief in te zien. Jou kennende, neemt woede de overhand en onderneem je actie.'
'Ja, dat klinkt wel als mij,' verzucht ik. 'behoed me er alsjeblieft voor dat ik domme dingen ga doen.'
'Hoe bedoel je, zoals het uitmaken? Ik weet namelijk niet of dat perse iets doms is. Hij heeft je wel bedrogen' merkt Rachel op. Daar had ze gelijk in.
'Zorg er maar gewoon voor dat ik morgen niet dronken sta te kleffen met een onbekende jongen' zeg ik dan.
'Natuurlijk,' zegt Lucy. 'en als je dat wel wilt, zorgen we er voor dat het juist gebeurt. Daar zijn we vrienden voor.' Ik glimlach en sluit mijn ogen.
'Bedankt, jullie zijn de beste, te amo' zeg ik tegen mijn vriendinnen.
'We houden ook van jou, meisje, onthoud dat we er altijd voor je zijn' zegt Hope bemoedigend. Lucy rolt opzij en klikt de lampen uit.
'Slaap lekker' fluister ik in het donker. Ik krijg de wensen voor een goede nachtrust terug van drie kanten. Langzaam voel ik hoe mijn oogleden zwaar worden en mijn hoofd zakt tegen dat van Rachel aan. Aan mijn andere kant had Hope mijn hand vastgegrepen.
Zo viel ik met een glimlach inslaap temidden mijn grootste steunen.

'En toch voelt het altijd weer raar, teruggaan naar ons koude kikkerlandje' verzucht Lucy. Ze grijpt haar knalroze koffer en loopt naar een koffietentje.
'Die hoeft blijkbaar geen reactie' zegt Hope lachend. We hebben plaatsgenomen op een bankje op het vliegveld. Onze privéjet moet bijgetankt worden.
'Ik ga het hier ook missen' deel ik dan ongevraagd mee. Hope en Rachel knikken instemmend.
'We hebben hier een flink aantal goede herinneringen' zegt Rachel terwijl ze dromerig voor zich uit staart.
'Is je avond met Sevino naar een van?' vraag ik uitdagend. Rachel kleurt opslag rood en kijkt weg.
'Ik houd van Ryder' mompelt ze beschaamd. Gelukkig voor haar komt Lucy op dat moment terug en ze is weet eens ergens hyper over.
'Kijk, daar!' gilt ze enthousiast. Misschien net iets te hard, want een aantal mensen om ons heen kijkt op. Zodra ze weer wegkijken, volgen wij Lucy's blik.
'Is dat niet de jongeman die naast Skye zat de heenweg?' vraagt Hope verrast.
'Ik vind het nog steeds niet oké dat jullie me zonder pardon met hem achterlieten' meld ik even tussendoor.
'Dat is hem' reageert Lucy opgewonden, mijn opmerking negerend.
'Nou hup hup dames,' gaat ze door. 'we hebben niet de hele dag de tijd.' Daarna marcheert ze voor ons uit naar de gate. Hoofdschuddend sta ik op.
'En wij denken dat Jake de wildebras is in hun relatie' mompel ik.
'Daar hadden we het goed fout' zegt Rachel.
'Hij moest eens weten' zegt ook Hope. We lachen en lopen dan onze roodharige vriendin achterna.