The Untouchable Beast

CHAPTER 14

Tumingala ako para makita ang kanyang mukha ngunit ganoon na lang ang pagkagitla ko nang makitang pulang-pula ang kanyang mukha. Nakita ko rin ang paggalaw ng adam's apple niya.

"Hala! Ano nangyayari sa inyo, Sir? Alin ang masakit? Kailangan ko na ba kayong dalhin sa albularyo?" Sinapo ko ang kanyang magkabilang pisngi para masipat ang kanyang mukha ngunit iniwas niya ang kanyang tingin.

"I... I'm fine. I'm fine." Anito.

"Sigurado kayo, Sir? Baka binabarang na pala kayo nang hindi n'yo nalalaman kasalanan ko pa dahil ako palagi ang kasama niyo. Aba't mahirap na baka mapagkamalan pa akong mambabarang. Aba'y hindi puwede 'yon dahil isa akong dyosa." Tinaasan ko siya ng kilay.

"Tsk! You really never fail to ruin a moment, do you?" Untag nito at niyakap ulit ako.

Aba! Aba! Aba!

"Namumuro ka na Sir,  ah! Kanina pa kayo yakap nang yakap. May bayad na 'to, ah!"

Napatawa na naman siya at hinigpitan lalo ang yakap.

"I love to hold you like this. I didn't know what happened to me but I'm addicted to hug you. Did you cast a spell on me?"

Kumunot ang noo ko dahil wala na akong naiintindihan sa pinagsasabi ni Sir. Kanina pa siya english ng english eh. Kala niya yata sa akin foreigner.

"Aba malay ko, Sir. Ang alam ko hindi naman ako magaling sa spelling, eh."

Napatawa na naman siya at bumulong pero dahil yakap niya ako ay rinig na rinig ko.

"Darn it! I'm smitten."

Eh?

...

"KAYO ho ba ay walang planong umuwi? Kasi po ako namimiss ko na ang kwarto ko kaya babush na po!"

Binitbit ko ang aking bag at akmang maglalakad na patungo ng pinto nang...

"Wait!" Untag ni Sir at mabilis itong tumayo.

"Ay! Uuwi rin pala kayo, eh. Akala ko kasi dito kayo matutulog. Walanjo ka Sir. Wala ka namang ginawa buong araw kundi titigan ako ah!"

Natigilan naman siya nang bahagya. Akala niya hindi ko alam na gumagalaw ang eyeballs niya kanina? Halatang-halata kaya dahil pa sulyap-sulyap rin ako sa kanya kanina. Hihihi.

"Let's go." Iyon lang at hinawakan niya ako sa kamay saka marahang hinila palabas.

Napanganga ang lahat pagkakita nila sa amin ni Sir. Yung iba ay bahagya pang natulala sa sobrang pagkagulat.

"B-bye, Sir."

"Bye, Sir."

"Goodbye po, Sir."

Napatingin ako kay Sir D na hindi manlang pinansin ang mga sinabi ng mga empleyado. Kahit kailan talaga ang sungit-sungit ng dragon na 'to.

"Bye po!" Ngumiti ako sa kanila at kumaway bago tuluyang nagsara ang private lift.

Pagkarating sa basement ay agad binigay ng mama na tinawag ni Sir D na Kuya Nito ang susi ng sasakyan.

Hindi ko na narinig ang kanilang usapan dahil naipasok na ako ni Sir D sa kanyang sasakyan. Mukhang may binibigay itong instruction kay Kuya Nito.

Anyway highway, hindi ko na sila pinansin dahil naagaw ang atensyon ko ng pamilyar na bango dito sa loob ng sasakyan.

Kaamoy ni Sir D.

Pero teka lang, Nisyel.

Bakit ka nandito sa loob ng sasakyan ng boss mo?