The Werewolf Luna

~16~

Vandaag ben ik 1 jaar op wattpad :D Om dat te vieren krijgt elk boek van mij een nieuw hoofdstuk :D

Hoofdstuk 16 - Alec

Ik had meteen een bericht gestuurd naar Lewis, dat ik naar hem toe kwam met April. Normaal gezien zou ik meteen naar buiten gespurt zijn, maar het meisje was bang. En ik wou haar eerst uitleggen wat er van haar verwacht werd. Het was het beste voor iedereen.

" Je blijft de hele tijd bij mij, oke? Er kan je niets gebeuren. We gaan alleen naar Charlie toe en jij blijft op een afstand wachten tot we het veilig is " Ze had langzaam geknikt en daarna waren we vertrokken. Ondertussen stonden we op de plaats waar Lewis al een hele tijd aan het zoeken was. April zat op mijn rug en hield me stevig vast. Ze was duidelijk niet op haar gemak. Ze vertrouwde de andere mannen niet.

" Dankzij de mindlink weet ik haar precieze locatie. Ze heeft me verteld dat de deurknop van zilver is en daarom heb ik April meegenomen. Zij is diegene die de deur gaat openen " Zonder op een antwoord te wachten begon ik te stappen. Lewis rende naar me toe en kwam naast me lopen. " Ben je zeker dat dit plan gaat lukken? De vampiers zullen weten dat we eraan komen. "

" Natuurlijk weten ze dat. Anders hadden ze Charlie niet meegenomen. " bromde ik wat geïrriteerd. " We hebben geen andere keuze Lewis. Ik kan haar daar niet de rest van haar leven laten zitten. " Zonder Luna zou de roedel ook niets zijn. Hun én mijn leven zou niet compleet zijn. Het was dan ook niet verwonderlijk dat veel roedelleden wouden meehelpen om haar te bevrijden. Ze zouden alles doen om hun Luna te helpen. En daaronder viel ook dat ze hun eigen leven op het spel wouden zetten. Alleen ging ik het niet zo ver laten komen.

Normaal zouden we in onze wolvenvorm naar binnen zijn gegaan. Dat deden we niet omdat we April niet nog meer moesten uitleggen. Ze was er wel al wat vertrouwd mee, maar het leek me beter dat ze me in mijn mensen vorm zag. Dan wist ze zeker dat ik het was die naast haar liep. Het was de reden waarom het zo lang duurde voor we eindelijk op de plaats waren waar Charlie was.

Het bleek een groot huis te zijn dat gebouwd was in een rots. Het was al vanop een grote afstand te zien. Dat maakte het natuurlijk makkelijker voor ons, maar had ook één groot nadeel. De vampiers zouden ons meteen zien aankomen.

We verstopten ons wat verderop en ik pakte April bij haar beide handen vast. Ik kon haar hier niet alleen laten. Iemand moest bij haar blijven én sterk genoeg zijn om haar te beschermen als dat nodig zou zijn. " April. Het spijt me, maar ik moet daar naar binnen gaan om Charlie te redden. Jij blijft hier bij Lewis en wacht tot ik klaar ben, oke? " Ik zag angst in haar ogen. Angst voor het onbekende. Om eerlijk te zijn was ik ook een beetje bang. Ik was bang voor wat ik in dat huis zou aantreffen. Alleen gaf ik dat niet toe. En ik toonde het ook niet, want anders zouden mijn mannen ook angstig worden.

" Ik kom je halen zodra ik kan " zei ik en drukte een kus op haar voorhoofd. Lewis pakte haar hand vast en begon met haar een paar meter verder te stappen. Ondertussen veranderde ik in mijn wolven vorm en strekte me uit. De strijd kon beginnen.  

A/N: Het volgende hoofdstuk zal duidelijk spannend worden :p

Vote/Comment/Follow