The Werewolf Luna

~1~

Hoofdstuk 1 – Charlie

" niet concentreren Charlie " Ik stond met mijn rug naar Alec toe maar ik kon zo zijn houding al raden. Armen over elkaar geslagen en wat ongeduldig. We probeerden nu al zeker een uur. Het transformeren lukte nog niet echt. Ik ' concentreerde ' me te veel vond Alec. Soms vergat hij wel eens dat ik absoluut geen ervaring had in dit alles. Maar ik wou het wel leren.

" Het lukt niet " zuchtte ik. Ik draai me om en begon te stappen, voorbij Alec. Alleen dacht hij hier anders over. Hij pakte me bij mijn pols vast en liet me zo stil staan. " Je moet blijven oefenen. Je kan je wolf niet eeuwig gevangen houden. Af en toe moet ze eruit " Hij trok me met zich mee naar voor. " Denk aan je wolf, maar concentreer je er niet op. Probeer haar te bereiken. Zij zal je helpen "

Alec legde zijn armen om me heen en drukte een kus op mijn wang. " Ik weet dat je het kan " Hoeveel uur we al niet in dit oefenen gestoken hadden ... Het leek ook alsof Alec niets anders te doen had. " Daarna krijg je pauze. Goed? " Hij drukte me nog dicht tegen zich aan, voor hij me losliet en terug op zijn plaats ging staan.

Voor de zoveelste keer sloot ik mijn ogen en probeerde mijn wolf te bereiken. Echt contact had ik nog niet met haar gehad. Ik was wel veranderd, een week geleden, maar dat was het dan ook. Ik had haar stem nog niet in mijn gedachten gehoord. Volgens Alec verzette ik me er onbewust nog wat tegen.

Ik kreunde en opende mijn ogen opnieuw. " Het lukt echt niet " bromde ik. Deze keer liet Alec me wel naar binnen gaan. Daar pakte ik het eerst flesje water dat ik tegen kwam en nam er een grote slok van. " Er moet een reden zijn waarom het niet lukt " Alec kwam, met een diepe frons, de ruimte ingelopen. " Misschien moet je een dag rust nemen. Dan proberen we daarna nog eens "

De moed begon me echt in de schoenen te zakken. Ik was een wolf, maar ergens ook weer niet. Na mijn eerste transformatie had ik nog niet via de mind link kunnen praten. Misschien kwam dit alles wel door de spanning. Alec vond dat de Luna-ceremonie moest georganiseerd worden. Hij wou me zo snel mogelijk Luna maken. Alleen, welke roedel zou een Luna aanvaarden die niet kon veranderen?

Ik ging met mijn handen over mijn gezicht en zuchtte diep. " Waarom moet dit toch bij mij gebeuren? Kan alles niet één keer gemakkelijk gaan? " Alec's handen gaan naar mijn schouders en hij masseert ze. " Leren veranderen is al niet gemakkelijk voor iemand die geboren is als wolf. Het is begrijpelijk dat het niet meteen lukt. Heb nog even geduld "

Ik wou antwoorden maar ik hoorde gelach dichterbij komen. " Welkom bij vliegtuig Wesley. Aan uw linkerkant ziet u een twee mensen staat. Zo te zien storen we hen tijdens hun bezigheden. En aan uw rechterkant ziet u de koelkast. " Wesley kwam de kamer in met April op zijn rug. Ze had haar armen horizontaal en met z'n tweeën bootsten ze een vliegtuig na. Bij het zien van die twee ontstond er toch een glimlach op mijn gezicht. 

A/N: Zoals beloofd is hier het eerste hoofdstuk :) 

Vote/Comment/Follow