~SİYAHIMSI SARIŞIN~

~14.Bölüm: Çılgın Gün~

14.Bölüm

Artık her bölümde bir okuyucuma bölüm ithaf etmeye karar verdim.Vote yapıp,bölüm ile ilgili düşüncesini yazan okuraşkımlara bölüm ithaf edeceğim.Bu bölümü EgemnurTemel e ithaf ediyorum.Çünkü kitabın tüm bölümlerini yaklasik iki gun icerisinde üst üste votelamış ve dikkatimi cekmisti.

İyi Okumalar•_•

"Burçakcım,açar mısın kapıyı?"

"Sarı boniboncum acsana kapıyı!!"

"Burcak!Ciddiyim ac artık şu kapıyı!"

"Ya kendine bir sey yaptıysa?!"

"Sacmalama,Derin.Yapmamıştır."

Kapının arkasından gelen sesler,beni merak ettiklerinin göstergesiydi.Fakat kimse ile konusmak istemiyordum.

Bugünü de sayarsak yaklaşık 3 günden beri odamdan çıkmıyordum.Yemek yemiyor,sadece biraz su içiyordum ki zaten canım hicbirsey istemiyordu.Tuvalet isini soracak olursanız...tuvaletim gelmiyordu.

1 saat sonra komodinimin üzerindeki telefonum titreyice elime alıp telefonumu açtım.Görkem'den mesaj gelmisti.

'İyi misin?'

Kumsal'ın Görkem'e haber vermeyeceğini varsayarak cevap yazdım.

'İyiyim.Neden?'

'İyi olmadiğini biliyorum.Derin anlattı.'

'Derin?'

'Galiba benden en az nefret eden kişi Derin.Bana iyi olmadiğina dair mesaj attı.'

Kesinlikle Derin'den bunu beklemezdim.Ama biraz düşünürsek; Derin duygusal ve hassas biri oldugundan Görkem'den nefret etmeyi bırakın,onda nefret diye bir duygu oldugundakapısısndaneliyim.

Ben düşünürken elimdeki telefon birkez daha titredi.

'Dışarı çıkmak ister misin?'

'Hayır,odamda çürümek istiyorum.'

'Saçmalama Burcak.Oğuz ve Oğuzhan'da burada ve Oguzhan Aleyna'yı görmek istiyor,tabi bende seni.Kısaca seni kacta alayım?'

'Hayır,Görkem.İstemiyorum.'

'Fikrini sormadım.'

'Gelmiyorum,lütfen depresyonumu bozma.Görüşürüüz.'

'Görüşeceğiz.'

Görkem'in attığı son mesajdan bir anlam çıkaramasamda umursamayıp telefonumu tekrar komodinime koyup yatağıma uzandım.Tavana boş boş bakıp düşünmeye çalıştım ama sanki ben düşünmek isteyince beynim bunu reddediyor gibiydi.En sonunda düşünme çabalarımı bırakıp yastığıma sarıldım ve uykuya daldım.

~~~

"Burcak,burcak!" Kulağımın dibindeki fısıltı ile gözlerimi hafifçe araladım.Karşımda bana sırıtarak bakan Görkem'i görünce tam çığlık atacaktım ki Görkem elleriyle ağzımı kapattı."Ben sana görüşeceğiz demiştim.Şimdi de seni zorla kaçırıyorum."dedi ve benim uyku mahmurlugumdan yararlanarak beni birden kucağına aldı."Ne yapıyorsun ya?!" diye birden cırlayınca Görkem suratını ekşitti."Senin sesin de ne inceymis Burçak be!"

"İmdaat!"

"Burcak,manyak mısın?!"

"Evet!" Benim bağırışlarimi duyan Kumsal'lar kapıyı yumruklamaya baslamişlardi."Burçak!Ne oldu?!"