~SİYAHIMSI SARIŞIN~

~9.BÖLÜM: Merak~

Bu zamana kadar yazdigim en uzun bölüm oldu😅

Bu yüzden umarım beğenirsiniz ve fikirlerinizi belirtirsiniz♥♥

İyi Okumalar •_•

9.Bölüm

Radyoda duydugum haberden sonra öylece donmuş,hareket etmeden duruyordum.Sanki beynim uyuşmus ve tüm işlevlerini kaybetmiş gibiydi.Düşünemiyordum.

Görkem arabayı yana çekip "Burçak?İyi misin?"dedi.Görkem'in endişeli sesine karşı cevap verebilecek halim yoktu.O yüzden sadece kafamı salladım.

"Burçak,sorun ne?" Ona durumumu anlatamazdım.Hele ki abime söylemeden asla.

Kendimi toparlayıp nihayet konustum "Bir sey yok,iyiyim."

"Değilsin."

"İyiyim Görkem." dedim gülümsemeye çalışarak."Gerçekten."

Görkem başını olumlu bir biçimde sallayarak "Peki,öyle olsun." demekle yetindi ve arabayı sürmeye devam etti.

Arabayla kafeye doğru giderken,ben hala düsünmekle meşguldüm.

Ya babam beni bulursa?
Ya babam abime birsey yaparsa?

Bu tür sorular kafamı kurcalarken dogru düzgün düşünemiyordum.
Babam hırslı bir adamdı.Kafasına koyduğu seyi kesinlikle yapardı.İste bu yüzden beni bulmasından korkuyordum.Er yada gec beni bulurdu.Lanet olsun!

"Geldik." dedi Görkem.Arabadan inip etrafa baktım.Güzel bir yerdeydik.Hava kararmaya baslamıştı ve heryer ışıklarla kaplıydı.Turkuaz Kafe'nin tabelası ,ismiyle uyumlu bir sekilde turkuazdı ve fuşya renklı ışıkla üzerine Turkuaz yazılmıştı.Cidden hoş bir görüntüdeydi.

"Beğendin mi?"dedi Görkem yanıma gelerek."Evet,cok güzel." dedim gülümseyerek.İçeri girince bir masaya oturup çantalarımızı bıraktık.Görkem'e lavoboya gidecegimi söyleyip hızlı adımlarla WC yazan yere girdim.Lavoboya girdigim anda hemen telefonumu çıkartıp abimin numarasıni tuşladım.Biraz bekledikten sonra abim telefonu açtı.

"Efendim,Burçak.Hic aramıyorsun beni.Unuttun tabi gül gibi abini." dedi acar açmaz telefonu.Aslında bu söylediklerine gülmek istesemde gülemedim.Abim de gülmediğimi anlayınca birden ciddilesti "Bir sorun mu var Burçak?"

"Abi...Babam,beni arıyormuş.Radyoda duydum,herkes kayboldugumu biliyor." Telefondan abimin derin bir nefes aldıgını duydum "Sakin ol Burçak,bulamaz seni.Gerekirse başka bir yere gideriz.Bir yıl sonra 18 yaşında olacaksın zaten.Sakin ol."

"Ya bir yıl icinde beni bulursa?"

"Bulamaz abicim,izin vermem.Tamam mı? Sen sakin ol,rahatla ve orada eğlenmene bak.Tamam?"

"Tamam abi."

"Hadi abicim,ben kapatıyorum.Yarın görüntülü konuşuruz.Ararım ben seni."

"Tamam,abi.Görüşürüz." dedim ve telefonlarımızı kapattık.Açıkçası abimi çok özlemiştim.Sadece iki kez görüntülü konuşmuştuk ve o da pek uzun sayılmazdı.

Tuvalette fazla kaldığımı farkedip,dışarı çıktım ve Görkem'in yanına gittim.

"Derse başlayalım mı?"

"Tabi." dedim ve ders kitaplarımızı masada donatıp,derse başladık.

~~~

"Burçak?Burcak uyan!Burçak!!"Görkem'in sesiyle birden sıçrayarak uyandım.Bir saniye! Biz uyuyamı kaldık?!