"bakit gising ka pa?" tanong nya sakin
"hindi kase ko inaantok" sagot ko tapos tumayo na ko para ilabas ang bubog. naramdaman ko sumunod sya sakin pababa ng hagdanan..xD
pagkarating namin sa kusina e nakasandal lang sya habang nakatingin sakin
"ha?" takang tanong ko..xD tapos napangiti sya
"naisip ko lang na kaylangan ko talagang suriin mapapangasawa mo" sagot nya sakin
OMG nagbablush ako! hindi ako makatingin ng maayos sa mata nya, ni hindi ako nakapagsalita
>.<
"ano ka ba naman... tagal tagal pa nun" sagot ko sa kanya... sa isip isip ko lang pano kami magpapakasal? kung puro studies inaatupag? xD
"Lydia... sigurado akong maswerte mapapangasawa mo. lugi ka lang sa pagluluto" sagot nya pa sakin
"ano ka ba! marunong magluto mapapangasawa ko kaya ok lang" sagot ko sa kanya habang nakatalikod ako kase nagpupunas ako ng kamay dahil kakahugas ko lang ng kamay
"ha? pano mo naman nasabi yan., feeling mo naman kilala mo na" sagot nya pa sakin, lumingon ako sa kanya
"alam ko na yun no.. kaya di ko na kaylangan matuto ng husto" sagot ko, marunong kasing magluto si Harold..xD
"sus.... inaantok ka na ba?" tanong nya sakin
"di pa.. parang gusto kong magpunta sa play ground.. kung san mo ko laging iniiwan!" pabiro kong sagot sa kanya tapos bahagya syang natawa
"bakit naman doon?"
"syempre.. dun mo sinabi sakin na hindi mo na ko iiwan e... kaya kaylangan ko ring makapasok sa Oxford para matupad yun" sagot ko
"teka! kuya.. kukunin ko lang yung jacket ko" agad ko pang sagot at tumakbo na ko paakyat
"teka san ka pupunta?!" gulat nyang sabi
"diba pupunta tayo sa playground?" sagot ko habang nakahinto sa hagdanan
"sira ka ba?! baka magising sila mama magagalit yun!" sagot nya pa sakin
"basta! akong bahala!" sagot ko at kinindatan ko pa sya saka ako umakyat..xD
"Ang tagal ko ng hindi nauupo dito" nakapikit kong sabi habang dahan dahan na dinuduyan ang sarili
"parang kelan lang e" sagot nya sakin kaya napatingin ako sa kanya, nakaupo sya sa tabing duyan
"anong parang kelan lang? halos...... 7 years na nga ang lumilipas? o 8? 9?" sagot ko.. di ako sure..xD
"ano bang pumasok sa isip mo at gusto mong magpunta dito?" tanong nya sakin
"wala naman.. lahat ba ng bagay may dahilan?" sagot ko sa kanya
"ttss... itaas mo yung hood mo, mahahamugan ka"
kinakapa ko sa likod ko kung nasan yung hood pero di ko makita >.< tumayo si Harold at nilapitan ako saka bigla akong hinawakan sa balikat at pinayuko, naramdaman kong lumalabas mula sa loob ng jacket ang hood..xD at inayos nya ito akabit sa ulo ko. Napatingin ako sa kanya, nagtagpo ang mga mata namin...
ang sarap titigan sobra, pakiramdam ko safe ako lagi kapag naklatingin sya... gusto kong tumitig nalang buong gabi sa mga mata nya....
ngumiti sya sakin kaya ngumiti rin ako, ramdam ko na kalmado lang ang paligid
"Harold! gusto ko itry yung ginagawa natin noon!" excited kong sabi sa kanya sabay tayo
"ang alin? (biglang naalala ni Harold ang tinutukoy ni Lydia) hoy hwag! baka malaglag ka pa jan sa ginagawa mo!" sagot nya sakin na nagaalala at hinawakan pa ko sa kamay para alalayan, tumuntong ako sa upuan ng swing.. tuwang tuwa ako habang sya alalang alala..xD
"Lydia kapag ikaw---
"Harold tulak mo dali!" sagot ko sa kanya
"ayoko nga!"
"isa!" sagot ko sa kanya tapos ako nalang yung nagugoy sa sarili ko >.< pero nung nipush ko ang tinutungtungan ko para gumalaw hindi ko nacontrol ang kadenang hinahawakan ko at naout of balance ako >.<
"waaaah!!!"
"aray!"
grabe >.< ang sakit ng tuhod ko >.< pagdilat ko nagulat ako ng namalayang nakaibabaw ako kay Harold! halos hindi ako makagalaw.. kahit sya alam kong nagulat dahil nakatingin lang kami sa mata ng isat- isa.. may kakaiba akong naramdaman sa puso ko... gusto ko kumawala sa pagiging kapatid nya >.< pero bigla nya kong hinawakan sa braso at tinulungang makaupo
"sabi naman sayo e... tara.. umuwi na tayo" alam kong nahihiya sya, bakas sa \boses nya at hindi sya makatingin sakin
"osige.." nahihiya kong sagot at tumayo na kami...
magkatabi lang kaming naglalakad... wala na yung akbayan o holding hands.. tumingin ako sa kanya, ramdam ko na nahihiya sya sakin.. hinawakan ko ang kamay nya dahil mas komportable akong hawak yon pag naglalakad kami... ngumiti ako sa kanya at naramdaman kong humigpit ang hawak nya sa kamay ko..
Mahal kita Harold.....
Sobrang mahal kita....
kung alam mo lang....
--------------------------------------
To Be Continue...
Chapter 4
Start from the beginning
