Kendin olabilecek misin? Sadece ve sadece kendin. Saf yalın doğduğun halin. Kabul etmekten korktuğun. Belki utandığın. Kendine bile göstermek istemediğin... Esas KENDiN olabilecek misin? Bu hikayede anlatılmaya çalışılan bu.... O anlaşılamayanın şii...
Nerdeyse eli içine girecekken, titreyerek sarsılmaya başladı. Ben de saldım kendimi. Önce bir patlama oldu artçılar onu izledi geldikçe geliyorum. Epey süren orgazm halsiz düşürdü ama nasıl tatlı bir düşüşse ben de düştüm Elif'in üzerine. Sımsıkı sarıldı bana.
~~~
Yanına yattım ama bırakmıyor yapıştı. Nefes nefeseyiz hâlâ. Boşaldıktan sonra bu garip durumda yatmak rahatsız etmeye başladı beni. Hemen aklıma Mert geldi. Ona da biri sarılıyor mudur acaba şimdi? Ona kızma hakkım var mı?
" Harikaydın prensim ama artık kralım oldun"
" Cihan'dan sonra biraz light kaçmadım mı?"
" Hiç de değil. İnsan gibi de yapılabiliyormuş bu iş onu kanıtladın bana o kadar mutluyum ki. Seni çok seviyorum"
Tehlikeli top atışları bunlar. Mevzileri korumak ve yara almadan kurtulmanın yollarını bulmak gerek. Uzanıp telefonumu aldım, hiç bir bok yok yine. Alarmı ayarladım. Gözlerimi kapadım. Göğsüme yattı.
" Ben iyi miydim kralım"
" Elif yalvarırım çok anlam yükleme bu işe ben gayim ve hâlimden de memnunum. Üstelik birine aşığım çok iyi bildiğin üzere"
" Ne diyordu Sabri abi, sabır ve zaman. Beklerim"
" Böyle sarılırsan uyuyamam ama ben"
" Ben de sen olmadan uyuyamam"
Cevap vermedim, yine nasıl becerdiğimi bilemediğim sert bakışımı attım. Bunları Mert'e neden yapamıyorum. Şöyle baksam o da kuyruğunu kıstırıp dediklerimi yapsa. Olmaz mı? Olmaz her halde. Tersi oluyor genelde. Kendimi yatağın öbür ucuna attım.
Bu gün yanlış üstüne yanlış yaptım. Mert'in aletini koparmaya kalkmak. Yetmedi aletimi hiç istemediğim bir yere sokmak, bir de değil iki, ağzını da sayarsak üç. Oh allah artırsın. Hem de arkadaşım olan bir kızla. Ya Elif bunu devam ettirmek isterse. Uzanıp ışığı kapadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öyle bir uyumuşum ki, sabah çalmaya başlayan gıcıklar gıcığı sesiyle telefonu fırlatmak istedim duvara. Hop lan o Mert'in hediyesi nereye fırlatıyon. Yine sarılmış tacizci Elif arkadan. Kalkıp duşa girdim. Bir dakika sonra Elif de geldi tabi.
Allahım ne yapacağım ben bununla. Neyse birazdan gidiyorum nasıl olsa. Hiç arayıp sormam telefonlarını da açmam olur biter. O da bana küser yine yalnız kalırım. Hızlıca yıkanıp attım kendimi dışarı Elif'in şaşkın bakışları altında.
Peter hazırlanmış bekliyor salonda. Mert mesaj atmış, geliyorum, diye. Bir şeye söz vermişse yapar. Kahvaltıya zaman yok Elif de indi aşağıya, beraber çıktık evden. Kapılarda karşılamalıyım aşkımı. Benim yediğim haltları bilse ya da anlarsa. Elif'in kulağına eğildim.
" Elif sakın bir şey belli etme Mert'e yoksa ölüm fermanımı imzalarsın"
" Tamam aşkım merak etme. Ben de geliyorum İstanbul'a"
