"Kaan" diyerek annesinin elini bırakan ve bana doğru eğilen çocuğun ne yapmak istediğini bilemeyerek bekledim.
O ise burnumun ucuna girmiş dikkatle yüzüme bakıyordu.
"Senin gözlerin neden değişik" diye sordu şaşkınlıkla.
Onun bu haline kayıtsız kalamayarak güldüm ve onun belinden tutarak kendime çektim.
"Nasıl değişik?" diye sordum.
"Böle yeşim gibi ama benim gibi mavişde. Benim gözlerim de farklı annemden biliyomuşun. Mavi diyo herkes"
"Benimde annemle aynı değildi yakışıklım. Bak ne diyeceğim ben seni çok sevdim yukarıda odamda bir sürü oyuncağım var onları seninle paylaşmak istiyorum. O yüzden şimdi 'elim ile denizi göstererek devam ettim' oradaki Deniz abin sana göstersin. Bende işimi halledince yanına gelirim annen ile. Tamam mı?"
Önce söylediklerimi düşündü sonra annesine dönerek ondan onay olmak istedi. Çağıl kendisine gelip kafasını salladığında konuşmamızı dinleyen Deniz Kaan'a uzanarak kucağına aldı ve eve girdi.
Onlar gittikten sonra kalanlara içeride konuşalım diyerek oraya doğru ilerledim. Herkes salondaki yerini alırken Çağıl etrafı inceliyordu. Burası onun eviydi ve özlemle bakıyordu etrafına.
Çağkan'a baktığımda ellerini kafasının arasına almış boş bir ifade ile Çağıl'a bakıyordu.
Şaşkın olmasının yanında onu özlediğini öyle belli ediyordu ki, gözleri dolmuştu.
Çağıl odadaki kalabalıktan rahatsız olmuştu belli ki ama şuan bunu dile getirmeyecek kadar gergindi.
"Abi" diye fısıldayarak seslendi. Gözleri dolmuştu. Çağkan'ın yanına giderek ellerini ellerinin arasına aldı.
Çağkan onun gözlerine baktı. Nasıl bir tepki vereceğini bilemiyordu.
"Nasıl?" diye sordu sadece.
Çağıl gözlerini kapatıp açtı ve derin bir nefes vererek anlatmaya başladı.
"O gün çok kötüydüm. Evden çıkarken aklımdaki tek şeydi ölmek. Ben ne yaptığımı bilmiyordum. Oradaki uçuruma kadar gittim ve tam atlayacağım sırada bir arabanın sesini duydum. Aynı anda yanımdan geçerek uçurumdan yuvarlandı." Sözlerini tamamladığında bana çevirdi gözlerini. O gece o arabadakinin ben olduğumu biliyordu.
Kimseden ses çıkmadığı için devam etti.
"Ben arabanın devrilmesini izlerken birden ağaçların arasına çekildim. Ne olduğunu anlamamıştım. Karşımda 60'lı yaşlarında bir kadın vardı. Bana sinirle bakıyordu. Daha sonra bana Aylin diye seslendi. Ne olduğunu anlamamıştım şoka girmiştim ve tepki vermiyordum. Daha sonra beni evine götürdü. Daha sonra öğrendim. Aylin o uçurumda ben sandığınız kadınmış. Kendisini oradan atarak intihar etmiş. Yaşlı kadının gözlerinin önünde ve o da kızının ölümünü kabullenemediği için o gece beni kızının yerine koydu. Aynı senin gibi." Son cümleyi söylerken gözlerini Çağkan'dan çekmiş ve fısıldamıştı. Ama duymuştuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALTIN KADEH "TAMAMLANDI"
Mystery / ThrillerKüstüm Ben Kendimle Affedemem Asla Gençliğimde Yaptığım Hataları Bir Anlık Öfkeyle Nasıl Bırakırım Seni Pişmanlık Bu Kadar Acı Olmamalı Gözleri gözlerime , sözleri kalbime dokunmuştu. Evet pişmanlığını çok net görüyordum, hissediyordum. Ama yetmiy...
20. Bölüm *FİNAL*
En başından başla
