Selam.
Aslında baya hevesle yazdım. Aklımdakinden daha farklı bir bölüm oldu. Bölümün tamamını bu sürpriz misafire ayırmak istemiştim ama böyle şekillendi yazarken.
Ve bir sonraki bölüm Final bölümü... Ne düşüneceğimi bilmiyorum cidden başlarken öyle heyecanlıydım ki aynı heyecan ile bitirmeyi çok isterdim ama böyle olması gerekiyormuş demek ki.
Nasip.
Umarım seversiniz bölümü.
İyi okumalar. :D
Hastane koridorunda bir sağa bir sola dolanıyordum.
Berat'ın kendini dövdürmesi ve bana söz verdirmesinin ardından buraya gelmiştik. Acil müşahede ye alınmıştı ve yaklaşık yarım saattir pansuman yapılmasını bekliyorduk.
Ve ben bu yarım saatte verdiğim sözü düşünüyor, nasıl oyuna geldiğimi anladığımda sinirleniyor, köşedeki koltukta bekleyen Deniz ve Ulaş'a ters ters bakıyordum.
Pislikler!
Tamam çok uzatmayı düşünmüyordum zaten ama böyle oyuna geldiğimi bilmek ve ona nasıl davranacağımı bilememek beni ikilemde bırakıyordu.
İlişkimin ilk zamanları olduğu gibi tedirgindim. Evet onu tanıyordum ve affetmiştim kalben. Ama yine de aramıza seneler girmişti.
Stresten ve yaşananlardan dolayı yorgun düşen bedenimi daha fazla taşıyamayacağımı anladığımda, hastanenin lobisinde gözüme çarpan rahat kanepeyi gözüme kestirmiş ve oraya ilerlemiştim.
Hem o aptala affettiğim için söz vermiştim, onun yanından ayrılmayacağım dememiştim.
Kollarımı göğsümde birleştirerek başımı arkaya doğru attım ve gözlerimi kapattım. Hava serindi ve benim üzerimde beyaz sıfır sweet'im vardı, bu yüzden üşüyordum. Deri koltuğa iyice gömülürken uykunun beni çektiğini hissediyordum. Bir süre sonra bilincim kapanmaya başlamışken üzerime bırakılan ceket ile sıçradım ve gözlerimi açtım.
Karşımda Çağkan'ı bulmayı beklemediğim için gözlerimi kocaman açmış, şok ile ona bakıyordum.
Sanırım uyku ve uyanıklık arasında hayal görüp görmediğimi düşünüyordum.
"Ooo bende beni özlediğini falan düşünmüştüm. Cidden ufo görmüş masum köylü gibi suratıma bakmaya devam mı edeceksin?" dediğinde gözlerimi kırptım ve kendime gelmeye çalıştım.
Çağkan'ın gülümsemesi ile çığlığım hastanenin ortasında yankılandı. Şuan herkesin ilgi odağıydık sanırım.
Kollarımı boynuna dolayarak üzerine atladım resmen ve sıkı sıkı sarıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALTIN KADEH "TAMAMLANDI"
Mystery / ThrillerKüstüm Ben Kendimle Affedemem Asla Gençliğimde Yaptığım Hataları Bir Anlık Öfkeyle Nasıl Bırakırım Seni Pişmanlık Bu Kadar Acı Olmamalı Gözleri gözlerime , sözleri kalbime dokunmuştu. Evet pişmanlığını çok net görüyordum, hissediyordum. Ama yetmiy...
