Medya: Hazal Arman
İyi okumalar. :D
****2015 HAZAL ARMAN*****
Bilincim açıldıkça vücudumda ki ağrılar baş gösteriyordu. Gözlerimi açmadan yerimde kımıldandım. Baş ağrım öyle şiddetliydi ki, matkapla kafamda delme çalışması yapılıyor gibiydi. Kafamın altındaki yastığa biraz daha gömüldüm ama kolumu kaldırdığımda hissettiğim acı ile inledim.
Bulunduğum odada ki sesler yavaş yavaş kulağıma dolduğunda ise kendime gelmeye başlamıştım.
Gözlerimi araladım ve nerede olduğuma baktığımda şaşırdım. Hastane odasında kolumda serum ile uyanmıştım.
Baş ağrım yüzünden düzgün düşünemiyordum sanırım. Yavaşça yatakta doğrulup içeriye giren doktora baktım. Ardından gelen hemşire ile bir çevremi sarmış ve elindeki küçük cihaz ile gözlerime bakmaya başlamıştı.
Donuk bir surat ile işinin bitmesini bekledim ama kulağıma dolan yabancı ama bir o kadarda tanıdık ses ile merakıma yenilerek kafamı kaldırdım ve kim olduğuna baktım.
Gördüğüm yüz irkilerek geriye sıçramama neden oldu.
Daha sonra ise aklıma gelen anılar ve dün gece ile ağrıyan başım daha da şiddetlendi. Kafamı ellerimin arasına alarak bastırdım. Ağrımı dindirmek istiyor sıktıkça sıkıyordum.
Ben...olduğumu sandığım kişi değildim.
Benim adım Hazal'dı, Çağıl değil ve karşımda duran adam ise bir zamanlar delicesine sevdiğim adamdı. Beni ölümün kıyısına sürükleyen adam...
Tanışmamız, sevgili olmamız, aramızda geçenler, tartışmalarımız ve ayrılığımız...hepsi bir bir gözümün önüne geliyor ve beni delirtiyordu.
Ben Çağıl Eren Er olmuştum. Hazal olarak hatırladığım son anım ise başka bir şehre giderken dalgınlıkla girdiğim yol ve uçurumu fark ederek son anda yaptığım frendi.
Ondan sonra gözümü açtığımda Çağkan abim olmuş, ben Çağıl olmuştum.
Neden? Çağkan neden beni kardeşi olduğuma ikna etmişti.
Neden gerçekleri anlatmak yerine bana bambaşka bir dünya sunmuştu?
Birilerinin sesini duyuyordum ama çok uzaktan geliyordu. Diğer kolumda hissettiğim ince bir sızıdan sonra bedenim gevşemiş ve gözlerim kapanmaya başlamıştı.
**
*******BERAT******
Hazal'ın karşısına geçtiğimde gördüğüm boş bakışlar beni sarsmıştı. Daha önce bana baktığı zaman gördüğüm parıltılar yoktu. Benden nefret ederken, hatta beni terk ederken bile böyle değildi. İlk tanıştığımızda bana karşı bir şeyler hissetmediğini düşünmüştüm hep ama bu bakışları gördükten sonra bile asıl o zaman sevgi ile baktığını anlamıştım.
BẠN ĐANG ĐỌC
ALTIN KADEH "TAMAMLANDI"
Bí ẩn / ThrillerKüstüm Ben Kendimle Affedemem Asla Gençliğimde Yaptığım Hataları Bir Anlık Öfkeyle Nasıl Bırakırım Seni Pişmanlık Bu Kadar Acı Olmamalı Gözleri gözlerime , sözleri kalbime dokunmuştu. Evet pişmanlığını çok net görüyordum, hissediyordum. Ama yetmiy...
