MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 46.BÖLÜM

İyi okumalar.

Kolunu sıkmaya devam ederken odamın kapısını kapatıp ittim onu.Biraz yalpalayıp yatağa oturur vaziyette düştüğünde vakit kaybetmeden üzerine yürüdüm.

"Benden ne saklıyorsan,anlatmak için birkaç dakikan var."

Tepkim karşısında afallamış olsa da çabuk toparlanıp ayağa kalktı.

"Sana her şeyi anlatmamı mı istiyorsun Summer ? Bunun için ilk işin bana düzgün davranmak olmalı."

"Umrumda değil Julia.Bana nasıl söylemezsin ?!"

Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı."Söyleyecektim.Çok zaman geçmeden söyleyecektim ama fırsat mı vardı sanki ?!"

Parmaklarım saçlarımı kavrarken,çabucak arkaya attım.

"Şimdi anlat.Hemen.Bilmediğim ne varsa."

Yatağa oturmamı işaret edince omuzlarımı silktim.

"Kaç yaşındasın ?"

Anlatıp anlatmamak da kararsız olduğunu görebiliyordum.

"Bilirsin,sonsuza kadar gelişiminin durduğu yaşın görüntüsünde kalırsın.23 yaşında gelişimim durdu.Geçen hafta da yeni yaşıma girdim.528."

Gözlerim irileşirken başımı sağa eğip onu inceledim.Yüzü hâlâ güzel,kendisi hâlâ güçlü görünüyordu.Gerçi annem,babam ve Kate'de öyleydi ama farklı bir türde bunu görmek garip gelmişti.

"Bunca sene ne yaptın ?"

Oldukça temkinli bir soruydu ancak o sadece güldü."Uyudum."

"Anlamadım ?"

Birkaç saniye düşündükten sonra "Nerden baksan 502 senedir uyuyorum." cevabını verdi.

Konuşmadan önce birkaç dakika durakladım.502 sene uyumak...nasıl desem,kulağa gerçekten sıradışı geliyordu.

"Norie özelliği 23 yaşımda bahşedilmişti bana.Nasıl olduğunu anlamadım bile,kimse anlamadı.Saygın bir ailenin çocuğu olan bana kısa süre sonra,karanlık işlere girmiş muamelesi yapılmaya başlandı.İlk başlarda sadece aile arasındaydı.Ama sonra konseyin de haberi olmuş.Bilinmeyen ve farklı bir tür olduğum anlaşılınca beni gözetime almak istediler.3 sene onlardan kaçarak karşı çıktım,ancak işe yaramadı.Nereye gitsem buldular beni."

Kısa bir süre sessizleşince kaşlarımı çattım.

"Kaçtığım süre boyunca kendimi eğittim.Onca zaman edindiğim tecrübeler sonunda,çok sinirlenirsem kendimi kaybettiğimi anlamıştım.Sonunda tekrar evime döndüğümde orada kimsenin yaşamadığına tanık oldum...Ailemi öldürmüşlerdi."

Tereddütle yüzüne baktım.Gözyaşının yanağından süzülmesine engel olacakmış gibi dudağını ısırmıştı.

"Bunu yapan Dominic ve Nicholas'ın babası Geoffrey'den başkası değildi tabi.Lanet olası.Kendisi o zamanın konsey başkanıydı."

Dominic ve Nicholas'ın babası.

O-Onlar kardeş miydi ? Pisliğin teki ile bize yardım eden kişi kardeş miydi ?!

"Sinirden gözlerim kararmıştı.İlk yaptığım şey Geoffrey'i öldürmek oldu.Sonra tekrar kaçtım.Ta ki,annemin eski arkadaşlarından olan bir cadı beni uyutmayı teklif edene kadar.Dediğine göre,bir büyü yapacak ve soyumdan gelen en güçlü kişi beni çağırana kadar uyanmayacaktım.Böylece beladan uzak dururum diye düşündüm."

"Ben seni hiç çağırmadım Julia."

Güldü.

"Aslında,evet,çağırdın.İlk çığlık attığın gün,beni sen uyandırdın.İlk önce rüyalarına girdim,seni defalarca boğmaya çalıştım.Böylece çığlık atacaktın ve büyünün etkisi her gün daha da kaybolacaktı.Tamamen uyandığımda seni bulmak için harekete geçtim ancak asıl bulunan ben oldum.Lanet olsun ki Dominic,yüzümü unutmamış.Bıkmadan beni arayıp durmuş."