MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 31.BÖLÜM

Aslında bu bölümün ithafı Smilerisaforever okuyucuma ait.Ama bu bölüm Kıvırcığım'a ithaf edildi.(Seni seviyoruummm !)

Smilerisaforever,diğer bölüm sana gelecek !

—İyi Okumalar.

Klan,kesici bir aleti aldı ve bana döndü.

"Bence bununla başlayalım."

Tepki vermedim.Nasıl olsa canımı yakacaktı,buradan da kurtulamayacağıma göre çırpınarak kendini yormam gereksizdi.

İlk önce parmağıyla yanağımı okşadı,sonra aletin keskin yerini yanağıma sürttü.Derine batırmadıkça sorun yoktu tabi.

Keskin ucu,kaydırarak dudağıma getirdi.

"Sevgilin vardır değil mi ? Dudaklarının yeni halini görünce çok üzülecek."

Gözlerimi sımsıkı kapattığımda,yanağıma birkaç gözyaşı süzüldü.Ve kesici aleti hissedemez oldum.

"Biliyor musun bu işkence aletleri çok...insancıl."

İnsancıl'ı iğrenir gibi söylemişti.

"Bu yüzden eskilere gidelim.Mesela sana kendi türünden örnek vereyim.Vampir olan kısmından bahsediyorum."

Kafasıyla bir işaret yapınca diğer iki klan zincirleri çözmeye başladılar.Ve sonra beni ittirip sandalyeden düşürdüler.Benimle resmen oyun oynuyorlardı.Biraz daha gücüm olsa,onları mahvedebilirdim.Ama yoktu işte.

Klanların ikisi,kollarımdan tutup diz çöktürdüler bana.Diğer Klan yaklaştı ve eğildi.Ne yapacağını anladığımda çırpınmaya başladım.

"Hayır ! Hayır,uzak dur ! Uzak dur !"

Bileğimi tutarak "Melezi dönüştürmek ayrı bir zevk olacak !" diye bağırdığında güçlü olduğunu umduğum bir çığlık attım.Hani şu beni kötülerden koruyan çığlık.

Ama bu sefer olmadı.Ayrıca hayalkırıklığına uğramam yetmezmiş gibi,iyice kendimi kaybetmiştim.Gücüm tükenmişti.Hem neden çığlığım işe yaramamıştı ? O benim silahımdı.Şimdi kendimi nasıl koruyacaktım ?

Klan dişlerini sıkıp,elini ağzıma kapattı.Belli ki işe yaramaz olarak adlandırdığım çığlık birazcık işe yaramıştı.Tabi etkisi çabuk geçti.Klan dişlerini tenime sürterken korkuyla gözlerimi kapattım.Ve ancak birkaç saniye sonra acıyı hissettim.İçimdeki kanın hızla çekildiğini ve nefessiz kaldığımı hissettim.Göz rengimin yavaşça değiştiğini hissettim.Dönüşecektim.Ama o korkuyla öyle bir çığlık attım ki,Klanlar kulaklarını tıkayıp yere düştüler.Ben de yere yığıldım.

Aynı anda kapıdan içeri hızla birileri girdi.Klan değillerdi.Ellerinde kazıklar vardı,Klanlar'a saldırdılar.Böylece şu küçücük odada yaşam mücadelesi başladı.

Onlar birbirlerini öldürmeye çalışırlarken,ben yerde titriyordum.Isırıldığım yerden kan boşalıyordu,canım acıyordu,nefes alamıyordum ve değiştiğimi hissediyordum.Korkunç bir şeydi.Dişlerim benimle dalga geçer gibi çoğalıyordu,görüşüm bir kırmızıya bürünüyor,bir normal hal alıyordu.Üşümeye başlamıştım.Bir elimi öne doğru uzattım.Tırnaklarım uzatmıştı.

Biri yanıma geldi ve onca karmaşıklığın içinde beni kucağına alıp odadan çıkartmaya çalıştı.Buraları avucunun içi gibi biliyordu sanki,gideceği yeri şaşırmıyordu.

Birden tenim yanmaya başladı.Güneşe çıkmıştık ama ışınlar artık bana zarar veriyordu.Birkaç adım geri gidip,gölgeye yatırdı beni.Hâlâ feci şekilde titriyordum.Birilerinin adımı haykırdığını duyuyordum,ama tepki veremiyordum.Beni çıkaran kişi bileğimi tuttu ve ağzına götürdü.Hayır ! Tekrar olmaz !