MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 57.BÖLÜM

"Öldüreceksin beni !"

Başımı geri çekip yüzüne bakarak tek kaşımı kaldırdım.

"Evet Summer,tekrar !"

Aldırmadan sımsıkı sarılmaya devam ettim.Haftalar sonra,dirildiğine tanık olduğum en yakın arkadaşım karşımdaydı.Tabi ki sımsıkı hatta nefesi kesilecek kadar sarılacaktım !

Lucy iç çekti ve başını geriye attı.

"Summer bende seni çok özledim ama biri gelmeden-"

Cümle zihnimde tamamlanırken geri çekildim ve yüzüne saf öfkeyle baktım.

"Gidecek misin ?"

Başını çekinerek sallamadan önce birkaç saniye bekledi ve bakışları ben hariç her yerde gezindi."Saklanmam gerek Summer."

Adımlarım geriye yönelikken aramıza birkaç adımlık bir mesafe sokmuştum.

"Neden ? Ölümden dönmüş olman beni ilgilendirmiyor,hâlâ arkadaşımsın."

Buruk bir şekilde gülümsedi."Mesele sadece ölümden dönmek değil.Gitgide onlara benziyorum."

Bıkkınca nefesimi verdim ve geri çekilerek dolaplara yaslandım.Dolaba başımı da yaslarken ona ifadesizce baktım.

Arkasını döndü ve nereden bulduğunu bilmediğim hırkasını hafifçe indirdi.Zach'in anlattığı, omzundaki kahverengi yarım ay lekesi gözüme çarparken elimi uzatıp lekesine dokundum.Bunu hatırlıyordum.

"Bu nasıl oldu ?"

Omzunun üzerinden kısa bir bakış attı.

"Uyandığımda beliriverdi işte.3 hafta oldu,geçmiyor da."

Tekrar bana döndüğünde hırkasını düzeltip omzunu kapatmıştı.Uzanıp ellerini kavradım.

"Ve eskisi gibi uysal olmadığımın da farkındayım.Daha vahşiyim ve daha güçlüyüm.Bütün bunlar beni korkutuyor Summer."

Ses tonunda saklı olan çaresizliği hissetmiştim.En yakın arkadaşımın üzüntüsü benim de üzüntümdü.

"Evime gidelim,doğru düzgün her şeyi konuşalım.Böylesi daha iyi olur."

Samimi bir şekilde kurduğum cümleye karşılık alayla sırıttı birden.Halbuki daha az önce dokunsam ağlayacak modundaydı.

"Akşam randevun var ya,ne çabuk unuttun."

Her şeyi duymuştu.

Peki ya şimdi ben eski erkek  arkadaşıyla çıktığımı nasıl açıklayacaktım ?

Aklımda gelen ilk mantıklı cümle;"Onu sevmediğimi biliyorsun." olmuştu.

"Bu onunla çıkacağın gerçeğini değiştirmez."

Duvara yaslandı ve kollarını göğsünde bağladı.Başını da duvara yaslarken,açıklamamı bekledi.Kendimi savunmak yerine omuzlarımı düşürdüm ve "Özür dilerim." diye mırıldandım.Ortada beni buna iten hiçbir şey yoktu ancak nedense yapmamın daha iyi olacağını düşünmüştüm.

"Özüre gerek yok Summer.Hayatının sonuna kadar yanında sadece Cody olamazdı ya."

Sesi anlayıştan uzaktı,tamamen alaycıydı.Bakışlarımı yere indirip konunun ısrarla Cody'e gelmesine lanet ettim.Elbette hayatımın sonuna kadar yanımda onun olmasını isterdim.Aksi saçmalıktı.Bunu dile getirecektim.Tabi savaşta ya da daha kötüsü savaş başlamadan ölmezsem.

"Ayrıldığımızı biliyor gibisin."

Omzuma koydu elini."Zaten biliyordum."

"Nedenini hiç merak etmiyor musun ?"