MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 41.BÖLÜM

Medyaya bir şarkı koymadım ama eğlenceli bir şarkıyla okuyabilirsiniz.Yani okuyun.Söyledim,okuyun bir zahmet.
:)

Hadi hadi,iyi okumalar ;)

"Nereye gidiyoruz ?"

Bakışlarını yüzümde gezdirip gülümsedi.

"Diyorum ki her şeyi boşverip biraz eğlensek mi ?"

Büyük bir gülümseme yüzümü kaplarken neşeyle başımı salladım."Ee aklında bir şey var mı ?

Kırmızı ışığa takıldığımız için yavaşlarken sesini yükseltip "Var tabiki !" dedi.

"Yok dimi ?"

Hızlı davranıp dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu."Beni küçük görme sevgilim."

Ne olduğunu soracağım sırada hızlı davranıp tekrar öptü."Sürpriz olacak."

"Aa yeter ama ha ! Bakınız bayım beni her canınız istediğinde öpemezsiniz !"

Gülerek "Nasıl istersen." deyip omuzlarını silkti.Ama daha bir saniye geçmişti ki "Sürpriz." diye tekrarladı ve önüne döndü.Ardında ise çarpık bir şekilde sırıtan beni bıraktı.Dudaklarımı birbirine bastırırken dahi gülümsüyordum.Ne diyebilirdim ki ? Beni tanımasını seviyordum.

****

İlk durağımız şirin bir kafeydi.Etraf mavi ve beyaz renk mobilyalarla döşenmişti.İkili masalardan birine oturduğumuz sırada menüyü elime aldım.Henüz mart ayında olduğumuz için soğuk içecek pek iyi gitmezdi.
Yanımıza gelen garsona sıcak çikolata istediğimi söylediğim sırada Cody de bir sıcak çikolata ve iki dilim çikolatalı pasta istedi.

"Cody burası çok şirin bir yer !"

"Seveceğini biliyordum."

O sırada gelen garson,sıcak çikolataları ve pastaları masaya yerleştirdi.'Afiyet olsun' deyip uzaklaşırken,iştahla pastama baktım.

Çatalı elime aldım ve enfes pastacığımı yemeye başladım.Arada da sıcak çikolatamı yudumlarken Cody'nin bakışlarını üzerimde hissediyordum.Birkaç saniye sonra önüme düşen bir tutum saçımı kulağımın arkasına itti.Ardından yavaşça yanağımı okşarken,dokunuşuyla titrediğimi hissettim.Bakışlarımı pastadan çekip yüzüne baktım.

"Cody...pastanı yemeyeceksen ben yiyeyim mi ?"

Sesli bir şekilde gülüp tabağını önüme ittirdi.Beklemeden onu da yemeye başladım.

Yaklaşık 10 dakika sonra hesabı ödeyip kalktık.

Benim için ön kapıyı açtığı sırada "Şimdi nereye ?" diye mırıldandım.Ağzına fermuar çekiyormuş gibi yapıp kapımı kapattı.Yol boyunca ısrarlarım sürse de hepsini geçiştirdi.

"Bak başın ağrıyana kadar konuşurum ona göre."

"Ne yazık ki bundan hiç şüphem yok Melek."

Dediğimi yapıp,uzun süre susmayacak şekilde konuşmaya hazırlandığım sırada "Ama araba kullanıyorum,kaza yapabiliriz." diye susturdu beni.

Gülerek "Kaza yapsak da pek bir şeyimiz olmayacağına neredeyse eminim." dediğimde bana anlamlı bir bakış attı.

"Bugünlük normal davransak ?"

Başımı sallayıp yenilgiyi kabul etmiş bir halde arkama yaslandım.Sonunda büyük bir kaykay parkının yakınlarına geldik.Arabayı yol kenarına park edince arabadan çıkıp "Pek kaykay süremem." diye mırıldandım.