That Blue eyed Girl is a half demon(book 1)

Prologue: Chapter I: the dream

Prologue:

Isang babae ang makakasalamuha, pero sa di inaasahang pangyayari ay nakita ng di sinasadya ang kanyang tunay na pagkatao. Nakita mo kung paano siya naging isang nilalang na hindi mo maunawaan kung tao ba o hindi.

Iniisip mo kung ano ba siya, nag-ka-ibi-gan kayo pero

May mga tanong sa isip mo kung sino ba talaga siya? Ano ang kailangan niya? Sino nga ba siya? Bakit siya nandito sa lupa? Para maghasik ng dilim? O balak ba niyang sakupin ang mundo?

Nakakapagtaka ang mga kilos niya, pero mamahalin mo ang babaeng ito at magugulat ka sa malalaman mo na-

That Blue eyed girl is a Half demon

Im the shallow that hides under my emotion, im the protecter but im the destroyer too.

Im the peace but im the trouble too. Im the life but im the death too, you dont know who i am.

You dont want to know who i am. I hide from light, i live in shadow wanna know who i am?

Would you want to know who i am? Or would you run? Or stay your ass on my world?

Well im just a person who'll kill that damn hell. Im that girl in blue eyes and im a half demon

Chapter I

Kyesha's POV

Takbo lang ako ng takbo hanggang sa nakita nila ako. Tatakbo na sana ako ng makita kong babarilin nila ako gamit isang crossbow. Nadapa ako at sa di inaasahang pangyayari hindi ako makatayo, hindi ko maintindihan pero nanginginig ako sa takot. Bakit ako natatakot? Pinipilit kong lakasan ang loob ko na tumayo ngunit hindi ko maigalaw ang katawan ko.

'Malapit na sila!' Sigaw ko sa isip ko pero nanginginig padin ako takot at naluluha hindi na alam ang gagawin. Itinutok sakin ng tao ang kanyang sandata at pinakawalan ang bala nito. Lalo akong nanginig sa takot, ayoko pa mamatay! Nagulat nalang ako ng may makita akong bulto ng isang tao sa harapan ko at marahan akong niyakap kasabay nito ang pagtama ng bala sakanyang likudan. Hindi lang isa ang tumama kundi lima!

"IVAN!" Sigaw ko dun lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na umibo at sumigaw. Marahan ko syang niyakap at umiyak habang marahan niyang hinahaplos ang buhok ko. Sinalo niya ang bala na dapat ay para sa akin. Bakit? bakit niya sinalo iyon kung buhay niya ang kapalit? Umiyak lang ako ng umiyak, wala na akong mahugot na lakas dahil sa tindi ng sakit at lungkot na nararamdaman ko. Bakit siya pa napili ng puso kong mahalin? Kung hindi lang naman din kami sasaya. Bakit sakanya pa nangyari ito?

"Lean mabuhay ka para sa akin ipangako mo sakin na mabubuhay ka " malumanay niyang sabi habang tumutulo yung luha niya. Hindi Ivan kailangan nating mabuhay dalawa. Tumulo lang ng tumulo ang luha ko nang makita ko ang dugo na dumadaloy sa katawan ni Ivan. Hindi ko na alam ang gagawin ko

"Hindi wag mo akong iwan Ivan nagmamakaawa ako pakiusap Ivan mabubuhay tayo diba balak pa nating magkaroon ng supling?" Tumingin siya sa akin at ngumiti habang kumakawala sa mata miya ang mga luhang matagal kong inayawang makita. Unti unti siyang pumipikit habang nasa bisig ko.

'Wag ka munang pumikit pakiusap kailangan kita, kailangan pa kita' saad ko sa isip ko ngunit hindi maibigkas ng aking bibig dahil lunod na lunod ako sa luha at sakit. Gusto kong magalit at magwala pero mas pinili ko na tabihan siya nagsalita sya na parang hindi kayang lamunin ng sistema ko.

"Lean ipangako mo sakin na Mabubuhay ka, kayanin mo kahit wala na ako, ipangako mo na hindi ka na iiyak. Ipangako mo na mabubuhay ka, yung pangarap natin na magkasupling? Gusto ko tuparin mo yun magmahal ka ng mas higit pa sakin" nagbigay siya sakin ng isang sinsero ngunit malungkot na ngiti