Vladimier
After that night, natagpuan ko ang sarili ko sa harap ng bahay ng Magulang ko. I need their help.
"Vladimier!"
"Kuya"
Tawag nila ng mapansing pumasok ako ng mansyon. I feel tired and miserable.
"Anong nangyari Kuya" tanong ni Cloud.
"I can't have Candice" walang buhay kong anas. They gasp and went silent for a while.
I took a deep breath and start to open what happened to them. Sinabi ko lahat, mula nang lingong nagkaproblema si Candice then sagselos ako wala akong tinago. Nakinig silang mabuti and they just let me talk. Para akong batang nagsusumbong sa magulang nya.
"And what's worst, tama si Master." I said. "Si Candice ang magdudusa."
"I'm sorry Vladimier." My mother starts to cry. "Dahil sakin, napunta ka sa gayang sitwasyon. Kung sana inalagaan kita mabuti, sana sana.." She sobs. My father comforted her immediately.
Things happened. And I don't blame anyone.
"Kuya, hindi ba pwedeng sa blood banks kayo kumuha ng dugo?" Cloud suggested. "I mean, ginagamit ng tao ang dugo sa mga blood banks kung kailangan, why dont you try it?"
"Dahil walang buhay ang dugo doon Cloud." My mother answered.
Ang dugo sa katawan ng tao may oxygen, iron, protein ibang antigens." She explained. "And a blood in a bag is like a stagnant water. At hindi nakakasigurado na malinis ang mga dugo doon!"
I smiled and shook my head. I came here to seek help. And they are discussing the difference of blood in the blood banks.
Yeah.. Isa sa reason bakit hindi kumukuha ang bampira ng dugo sa bag. Hindi alam kung saan kinukuha yun.. May mga tao kasi na nagbebenta or nagdodonate ng dugo kahit may sakit sila. Minsan dun pa nakukuha ang HIV ng tao.
They continued to discuss other possible way for me to consume blood without depending on human.
"How about animal bloods?"
"You watch too much drama Cloud" my mother irritatingly said.
I watch them argue. suddenly, i felt refreshed. Seeing them trying to help me is new to me. Lumaki akong kulang sa pansin ng pamilya, i felt outcast but now, i like being a member of this family. Hindi ko napansin na nakangiti ako habang pinapanood sila.
"I'd like to introduce you to someone Vladimier." My father spoke. "I met her on a conference 5 years ago. I think she can help you" kumunot ang noo ko. She? Sino yun?
"Sya ba yung sinasabi mo" my mother asked my father.
He nods to her tapos tumingin muli sa akin. "Her name is Marika, a genetic Doctor, she studied how to preserve blood." That took my interest. "I try to fund her reaserch for your mother but it is not enough. So if you are interested, i can introduce her to you."
I smiled. Yeah. Maybe i can use that.
Candice
One month.
Two months
Three months. Na ang nakakalipas mula nang umalis ako. It's been that long. Ciro. Musta na kaya sya. I missed him. I wonder kung pumuputa sya dito. Kuya Armando said that Sir Vladimier gave him my location. Ibig sabihin, alam nya na nandito ako. Umasa akong pupuntahan nya.
Pero lumipas ang tatlong buwan, hindi sya nagpakita sakin. Minsan naiisip ko na sumuko na sya, or siguro hindi na nya talaga ako kailangan. Nanikip ang dibdib ko sa naisip. Hindi ko man aminin, nasaktan ako sa desisyon ko. Alam ko naman kasi na bampira si Vladimier, at hindi pwedeng ako lang ang magbibigay ng dugo sa kanya. Pero hindi ko naiwasan na hindi magselos kahit na tanggap na nag isip ko, umapila pa puso ko. Now im here alone and regretting what i've done. Kung babalik ba ako, matatanggap pa nya ako? Kaya ko. Masaktan ulit kung ireject nya ako?
"On showbiz news! Model and a Business heiress Akantha Legaspi is now pregnant" napatingin ako sa tv nang marinig ang headline. . "Sinasabing ang pagbubuntis nito at ang nalalapit na kasal niya ang magbibigkis sa dalawang higanteng kumpanya sa Pilipinas, ang Legaspi-Hernandez Group of Companies." Mapait akong ngumiti nang marinig ang buong balita.
Buntis na si Ms. Akantha. Mag.memerge ang kumpanya nila sa HGC. Natuloy na yung plano nilang magka-anak. It means matutuloy ang pagka leader ni Sir Vladimier sa vampire Clan.
"Are you okay Candice?" Napalingon ako kay Megan at umiling. Hindi ako okay. Hindi ko pwedeng itago yun.
"Magpapakasal na sila." I said. Hinayaan kong tumulo ang luhang namuo sa mga mata ko.
Lumapit sya sakin at niyakap ako.. Humagulhol ako sa balikat nya. "Kung hindi ba ako umalis, ako pa rin ba?" Tanong ko kay Megan. She didn't answer, she just continue comforting me.
Another month passed. Nag desisyon akong bumalik na sa manila. Hindi pwedeng habang buhay ako magtago. Well wala naman akong dapat pang taguan.
Magpapakasal na sila at kailangan ko na din mag move on. Masaya ako sa probinsya pero wala doon ang buhay ko.
"Maraming salamat po sa pag papatuloy sakin dito." Sabi ko sa magulang ni Joy. "Makakaasa po kayong aalagaan si joy sa manila."
"Wala yun hija, kame nga dapat magpasalamat sa iyo dahil sa mga ginagawa mo sa anak namin. Basta mag-ingat kayo doon ha. At ingat ka sa byahe."
"Opo, salamat ulit, at paalam" paalam ko sa kanila..
Mahaba haba ang byahe ko nang makarating sa manila, pag dating ko sa unit, i feel different, inikot ko ang aking paningin sa loob ng unit pero wala naman ako nakitang bago. Pumasok ako sa aking silid at agad akong sumalampak sa kama.
"Haaayy home sweet home" idinipa ko ang aking mga kamay at nag-unat. Oooohhh. I missed my bed.
Habang nakahiga, i realize, wla nga pala ako trabaho.. Four months akong awol.
Haayyy I have to start again..
"I have to look for another job" i said nonchalantly
"Its about time" bigla akong napatayo sa kinahihigaan nang may nagsalita.
"I need my Secretary back" nanlaki ang aking mga mata nang makita kung sino ang nasa loob ng kwarto ko.
"Ang tagal mong nawala Candice," he slowly walk towards me. "you need proper punishment from your absence."
"Ciro..."
--------
Yey.
Another short update!
Feel free to comment.
