The one

15. Ikaw lang

"Hindi mo siya minahal, pero kahit kailan ba naisip mo nab aka minahal ka niya o baka hanggang ngayon mahal ka niya?" Mariing sabi niya. Mukhang nagulat ito sa lumabas sa bibig niya. "Kahit kailan hindi mo ba tinanong ang sarili mo kung bakit ginagawa ni Caleb lahat ng iyon para sa'yo?"

Jin Hye looked shocked.

"See, nagsasalita ka nang hindi mo alam kung anong sinasabi mo." Tumayo siya. "Hindi ako galit sa'yo. Pero hindi lang talaga maalis sa isip ko nab aka minahal ka ni Caleb kaya handa niyang ibigay ang lahat para sa'yo." She smiled.

"Aiko, it's not like that.."

"Okay lang, Jin Hye. Kung nandito ka kasi nagso-sorry ka dahil sa nangyari sa atin, wala na sa akin iyon. Sorry din kasi nasaktan kita – physically and emotionally. I hope you have a happy life with Gray eyes. He had waited a long time for this to happen." She smiled at her. Alam niya ang pinagdaanan ni Calen – noong mga panahong nag-iisa siya ay kasa-kasama niya itong sinasalubong ang bukas. Nawalan lang sila ng kominukasyon ni Calen nang umalis siya para magpunta ng Korea.

"Aiko," Biglang tawag nito. "Hindi mo na ba mahal si Caleb?"

"Mahal ko." Sabi niya dito. "But I feel like he was just making things possible for us kasi inaalala niya iyong matagal siyang naghintay, na marami kaming pinagdaanan bago naming makasama ang isa'tisa. Pero Jin Hye, sa akin kasa, wala sa tagal iyon. It's not like I only loved Caleb dahil may pangako siya sa akin o kung anuman. Mahal ko siya, kasi mahal ko siya. The years he spent for waiting for me isn't really a big deal." She sighed again.

"When you love, you love with your heart, you don't love someone because you're holding on. Minsan kasi naipagkakamali natin ang pagmamahal sa holding on."

Hindi niya alam, pero nang tingnan niya si Jin Hye ay punongpuno ng kalituhan ang mga mata nito. She looked like she was about to cry.

"Jin, okay ka lang?" She asked. Hinawakan niya ang kamay nito – ang lamig ng mga palad nito.

"Okay lang. Thank you, Aiko but I have to go..."

Pinanood niya ito habang paalis. Takang-taka siya. Ano kayang nangyari doon?

--------------------------------

Caleb was looking out his window. Nakaupo siya sa may bintana habang hawak ang kanyang gitara. He was thinking about Aiko. Halos dalawang buwan na rin niya itong hindi nakikita. He misses her.

Sa totoo lang ay natatakot siyang harapin ito. Two days after the incident that happened in the university, pinuntahan niya si Aiko sa bahay. May dala siyang mga bulaklak para dito. He was sure back then na hindi niya lang ito mahal dahil lang sa naghintay siya dito ng matagal. Mahal niya talaga si Aiko kahit anong mangyari. Si Aiko ang first and true love niya. Baduy man isipin pero iyon talaga ang totoo. Gusto niya na itong makasama, he was willing to do everything for her, pero nang gabing iyon, imbes na siya ang sumurpresa dito ay siya ang nasurpresa.

Aiko came in very late – mga 9:30 and she was with that Rafael guy. Mukhang kagagaling lang ng mga ito kung saan. Aiko waved at him, ang buong akala niya ay aalis na ito but then Rafael pulled her closer and gave her a peck on the lips. Napanganga siya, naghintay siya sa gagawin ni Aiko – to his surprise – Aiko laughed tapos hinampas pa nito si Rafael sa dibdib. Pinapasok pa ito ni Aiko sa bahay. Galit na galit siya noon. Ganoon na lang ba kadali para kay Aiko ang itapon ang lahat ng alaala nila para sa lalaking iyon.

That night, he went home, he drowned himself with alcohol while looking at her picture. Ang sakit-sakit. She let the guy kiss her. She let the guy touched her. Iyak siya nang iyak. Naisip niya na kahit mahal na mahal niya si Aiko kung wala naman na talaga itong nararamdaman para sa kanya wala na rin siyang magagawa. That night he talked to Kerky, isa lang ang malinaw sa sinabi nito sa kanya – it's time to let go. At kahit mahirap, kailangan niyang gawin – dahil hindi naman na magiging masaya sa kanya ang babaeng mahal niya.