Chapter 40: Pain

1.5K 51 28
                                    

//Dahil birthday ko naman, kahapon? Kanina? Basta ayon, haha.. may UD ako. hihi//


"Salamat sa paghatid. You may go." Anne said as she lay on bed. Jhong on the other hand, remained standing still, staring at Anne blankly. "What!? I said you may go." She said harshly. Jhong nodded and was about to leave when Anne spoke.

"Hilario!" she called out. "Please, please take good care of her. Dahil 'pag hindi, sisiguraduhin kong pagsisisihan mo." She warned which made Jhong to chuckle.

"Sabi ko na nga ba, mahal mo pa rin ba? Nagseselos ka ba 'pag magkasama kami?"

"Psh! Sabi ko, ingatan mo. You don't have to ask shitty questions."

"Magkaibigan lang kami ni K" he said and sat on the bed where Anne is lying. "Saka, tama si Vice, lalaki nga gusto ko. At si K? Babae gusto nu'n. Kaya nga kami nagkakasundo eh" he explained and let out a small laugh.

"Babae?"

"Oo. Ikaw. Alam mo naman 'yun 'di ba?"

"Psh. Stop that!" she said and turned her back on him. "I'm tired of believing." He remained silent; he knows Anne wanted someone that will listen to her. "Ang sama niya eh! Ang duwag niya! Ano ba namang mali kung mahalin niya rin ako?" she asked as tears fell from her eyes. "I just—just don't get it. Napakaduwag niya! Ang manhid manhid niya! 'Di man lang ba niya nakikita na sobra na akong nasasaktan?"

"Alam mo—"Jhong started, trying to hold back his tears for some reason. "Hindi siya manhid. 'Di ba ikaw nga 'yun? Alam kong alam mo na mahal ka niya. Pero ano? Binabalewala mo dahil lang 'di mo naririnig mula sa kanya" he said and glanced at Anne who is now looking at him. "Ang tapang nga niya eh. Ang tapang niya para sabihin sa'yo na hindi ka niya mahal kahit na kabaligtaran naman nun yung nararamdaman niya."

Anne frowned, still looking at Jhong as if she is trying her best to understand what he is really trying to say.

"Hindi siya manhid. Alam niyang nasasaktan ka na. Kaya nga niya nagagawang magsinungaling sa'yo eh. Kasi kung 'di niya gagawin 'yun, mas magiging masakit. Mas—" he sobbed. "Mas magiging mahirap."

"Hindi kita maintindihan."

"Maniwala ka sa'kin, alam ko 'yung nararamdaman mo. Ako nga, kaibigan lang.. kaibigan lang pero ang bigat bigat. Ang sakit" he said in between his sobs."Anne, sarili mo lang iniisip mo eh. Hindi mo ba talaga nakikitang mahal ka rin ni K?"

"Psh!" Anne said obviously becoming pissed.

"Just please—try to understand her." Jhong said. "Si Karylle 'yung tipo ng tao na tinatago sa sarili niya lahat ng problema. Na hanggat maari, kung alam niyang may maapektuhan sa mga nalalaman niya o sa mga gagawin at mangyayari sa kanya, pipiliin niyang isekreto nalang kaysa makapanakit."

"I'm tired." Anne said with a cracking voice. "I'm tired of understanding her. I'm tired of waiting for her. I'm tired of loving her. Pagod na pagod na ako. Pagod na akong masaktan. Ayaw ko na. I don't want to care for her. I don't want to see her anymore. I want to stop loving her."

"Ngayon ka niya mas kailangan." Jhong said meaningfully. Anne saw him wiped his tears away before he finally stood up from bed. "Sige na, matulog ka na. 'Wag kang magalala, maayos naman si Karylle at 'yung mga magulang mo naman, paniguradong makakabawi para sa birthday mo. Happy birthday! At sana—" he said as tears fell from his eyes again. "Sana palagi mong maalala na ang swerte mo, kasi may Karylle na nagmahal at nagmamahal sa'yo." Anne rolled her eyes trying to show that she is not interested with the topic.

Forbidden LoveWhere stories live. Discover now