My Brother's Best Friend 《Voltooid》#Netties2016

Epiloog

~*~*~Ik ben jarig vandaag! Woohoo!~*~*~

Epiloog

Ik werd wakker in het donker, omringd door stilte. De gordijnen waren half open en wapperden op de wind die door het open raam kwam. Ik wreef in mijn ogen en merkte dat het bed naast me leeg was. Vermoeid stond ik op. Voorzichtig liep ik de gang op en hoorde zacht gesnurk uit de kamer van Mitch komen. Ik liep nog een beetje verder naar de babykamer. De deur stond open en een lichtje was aan. In de grote schommelstoel zat een man. Mijn man. Oliver lag mijn zijn hoofd op zijn schouder en zijn mond hing deels open. Ik lachte bij het aanzicht en knielde voor hem neer. Hij had onze kleine meid in zijn armen en ze lag met haar hoofdje tegen zijn borst. Voorzichtig tilde ik haar uit zijn armen en haar oogjes opende een beetje. Ik suste haar en wiegde haar op en neer. Ze dommelde snel weer in slaap en ik legde haar in haar wiegje, naast haar broer.

'Slaap zacht, Sophia en Callum' fluisterde ik. Ik draaide me weer om naar Oliver, die nog steeds in de schommelstoel lag. Ik streek over zijn wang en hij maakte een afwezig geluidje.

'Oliver?' fluisterde ik. Zachtjes schudde ik hem. Hij werd met een schok wakker.

'Waar is-'

'Sophia ligt in haar wiegje, bij Callum' zei ik geruststellend. Hij werd weer wat rustiger en keek om zich heen.

'Ik ben weer in slaap gevallen' concludeerde hijzelf. Ik lachte zachtjes.

'Ja, dat klopt. Daar moet je echt mee opletten'. Hij was zich bewust van zijn schuld en knikte. Hij stond op van de stoel en tilde me op. Ik onderdrukte een gilletje omdat iedereen nog sliep, waaronder de tweeling. Hij liep terug naar onze eigen kamer en gooide me op bed. Vervolgens kropen we onder de dekens. Hij trok me stevig tegen zijn borst aan.

'Ik hou van je' fluisterde hij terwijl hij zijn lippen op mijn voorhoofd drukte.

'Ik hou ook van jou'.

'Ik stem voor tien'.

'Tien wat?' vroeg ik.

'Tien kinderen' zei hij zo serieus mogelijk. Ik keek hem geschokt aan en ik zag een lach op zijn gezicht verschijnen. 'Oké, vijf dan'.

'Maximaal drie, niet meer' lachte ik. 'Weet je wel niet hoeveel pijn dat doet? Een bevalling?'.

'Ja, mijn hand werd er bijna afgeknepen' zei hij terwijl hij zijn hand bestudeerde.

'Ach, stel je niet aan' lachte ik. 'Je bent echt een man, wist je dat?'. Oliver spande zijn armspieren aan.

'Ja' zei hij zo mannelijk mogelijk. Ik kroop dichter tegen zijn borst aan en voelde mijn ogen langzaam dicht zakken. Ik heb een man, twee prachtige kinderen en een familie die van me houdt.

Alles is goed, zoals het is.

~*~*~

'Dat was erg mooi mama' zei Hannah. Ik sloeg het dagboek dicht en streek met mijn hand over de kaft. 'Was oma echt zo verliefd op opa?'. Ik knikte.

'Heel erg verliefd' zei ik terwijl ik terugdacht aan mijn moeder.

'Ik wil ook zo verliefd zijn' zei mijn andere dochter Sarah.

'Ooit op een dag'. Ik streek mijn hand door haar haren.

'Gelukkig duurt dat nog heel lang' zei een zware stem achter mij.

'Oom Callum!' gilde Hannah en Sarah tegelijk. De meisjes tackelden hem in een knuffel.

'Ja, ik ben geweldig, ik weet het' lachte hij.

'Net zo arrogant als pap' lachte ik. Hij gaf me een knuffel.

'Alles goed?' vroeg hij. Ik knikte zacht. Hij nam het dagboek van de tafel af.

'Het dagboek van mama'. Hij bladerde er snel doorheen.

'Ja, want oma was verliefd op opa. En jij en mama waren nog baby'tjes' zei Hannah betweterig. Sarah klom bij me op schoot.

'Zijn opa en oma nog samen?' vroeg ze. Ik wees naar de lucht en Sarah volgde mijn blik.

'Ja, zie je die twee sterren daar. Dat zijn opa en oma. Ze zijn nu samen in de lucht'.

'En is alles goed daar?'

'Alles is goed, precies zoals oma zei'.