Yetimhane Güzeli (ISLÂMI)

Bölüm 21. Yeni bir arkadaş

"Sen ne dediğinin farkındamısın!" dedim gözlerimi büyüterek
"Evet farkındayım"

Ölmus bilineceğiz
"Ömer? Sendemi? Ben nezaman mutlu olacağım! Söylesenize! Ben hak etmiyormuyum mutluluğu!"
"Sakin ol!"
Sıraç'a nefretle baktım
"Hayir! Ölmus bilinmek istemiyorum! Sen ölmuş bilin! Sen ! Ya sen neden 17 yıl sonra karşıma çıktın! Neden! Keşke, keşke seni mezarlıkta görmeseydim! Keşke senin yerine ben ölseydim! Keske! Lanet olsun! Hepinizden nefret ediyorum!"
Ağliyarak yere oturdum. Bacaklarımı kendime çekip ağladım. Dayanamiyorum artık yeter! Lanet olsun! Keşke hic doğmasaydımda bunlar başıma gelmeseydi! Alın size Neslişah Aksoy! Oldumu!
"Ağlama"
Bakışlarımı Ömer'e çevirdim. Ağlamamak daha zor! Canım acıyor, bunlar neden benim başıma geldi?! Başıma bunlardamı gelecekti!
Ayağa kalkıp abime baktım
"Karşıma çıkma! Hayatımı mahfedemiyceksiniz artık. Buralardan gideceğım zaten! Hepinizden nefret ediyorum!"
Göz yaşlarımı silip abimin yanına gittim
"Hic birşey umurumda değil anladınmı! Bana karışmayın! 17 yıl sonra geri döndun diye kendini abimi sandın ya se-"
"Yeter!" Sıraç bana tokat attı (!) Elimi vurduğu yere göturdum
"Bana birdaha vurma!"
"Özur dilerim"
"Yap yap sonra özur dile?! Olmuyor o işler öyle, Sıraç Aksoy. Şimdi beni yetimhaneye geri yolluyorsun ve asla karşıma çıkmiyorsun! Hayatımı mahfedeceksin yoksa"
"Tamam git"
Cevabı alır almaz kapıya yöneldim. Kapıyı açıp sertçe kapattım. Buradan hemen gitmek istiyorum. O aileden kimseyi görmek istemiyorum! Hic kimseyi! Artık hic birşey olmamış gibi yaşamaya devam edeceğim. Nasıl olacaksa. Nefesimi dişari üfleyerek evden uzaklaştım. Ne yapacacagımdan en ufak bir fikrim yok. Ben alıştım zaten böyle yaşamaya. Sadece ben varım artık.
"Neslişah! Dur bekle"
Sesin geldiği tarafa baktım. Ömer?
Nefes nefese yanıma gelmişti
"İstersen seni bırakabilirim yetimhaneye?"
Belki sen iyi birisindir Ömer
"Ben giderim"
"Gerçekten, bende gidiyorum zaten oraya"
Evet iyi birisisin. Ama kimseye güvenememki ben
"Hayır ben giderim. Taksi cağırdım zaten"
Afferin Neslişah yalana devam!
"Beklememi istermisin?"
Dedi Ömer kaşlarını çatarak
"Hayır. Sen burdamısın daha? Gidermisin artık!"
Çok sert çıkıştım şimdi. Aman banane
Ömer arkasını dönerek gitti.
Özur dilerim Ömer
Taksi (!)
Cebimden telefonumu çıkarıp taksi durağını aradım
"Buyrun **** taksi"
"Şey yalnış numara"
Deyip kapattim. Ben nerde olduğumu bile bilmiyorum. Ömer'le gitsem tam bir gurursuz olurum. Araba sesinin geldiği yöne çevirdim başımı. Ömer'di arabayi durdurup arabanın camını açtı
"Taksi'nin geleceği yok sanırım?" dedi gülümsiyerek. Gülünce çok tatlı olduğunu inkar edemem. Ne saçmaliyorum ben böyle?
"Uhmm"
"Tamam sorun değil beraber gidelim" dedi. Sağ sola bakıp arka kapıyı açıp arkaya oturdum. Düşüncelerimle dalıp gittim. Acaba Ömer'e Allah'ı sorsamıydım. Çok yalnızım.
Saçmalama Neslişah. O Allah yok birkere?
Ne kadar inkar etsemde Allah'ın var olduğunu inkar edemem artık.
"Ömer?"
"Efendim?"
"Bana şey mm"
"Birşeymi oldu?"
"Yok birşey"

Yetimhaneye varmıştık sonunda. Huzurlumuydum? Hayir. Mutlumuydum? Hayir. Ama böyle olması gerekiyor.
"Neslişah?"
Kapıyı yavaşca kapatıp Ömer'e baktım
"Efendim"
"Sıraç meselesi"
"Sıraç benim için bitti. Herkez hayatımı mahfetmek istiyor. Artık yeni bir başlangıç yapmak istiyorum"
"O seni sadece korumak istiyor"
dedi. Evet nedense herkez beni korumak istiyor. Korunmak öyle olmuyor işte.
"Konuyu kapatalımmı? Hiç birşey olmamış gibi davransan?"
Ömer başını salladı ve içeri geçtık. Koşar adımlarla odaya girdim. Yatagın içine girip yorganımı üzerime çektim. Neden ben ? Dayanamiyorum artık! Korka korka yaşamak istemiyorum! Canım acıyor. Neden kimse beni anlamak istemiyor neden! Gözyaşlarım intihar ederek yanagımdan süzüldu. Bir iç çekerek yataktan kalkıp banyoya dogru yürüdum. Kızların bana nasıl baktıklarını gordum. Onlara cevap vermeye niyetim yok şimdilik. Banyo kapısını açıp aynanın karşısına geçtim
Bu benmiyim!
Hani ben güclu bir kızdım!
Hani ben babamın kızıydım!
Hani ben herşeyin üstesinden gelirdim!
Hani beni kimse yıkamazdı!
Noldu şimdi!
Ne değışti!
Ne?
"Ne değişti! Dayanamiyorum"
Lavaboya tutundum. Gözlerimi kapattım.
Unutacağım!
Her şeyi!
Yavaşca gözlerimi açıp soğuk suyu açıp yüzümü yıkadım. Havluyla yüzümü kurulayıp banyodan cıktım