The Forced Girlfriend(COMPLETE)

Chapter 28.2

Chapter 28.2

After ilang oras, tinawag na ako nila mommy kasi kakain na daw kami.

Pagpunta ko sa dining room, andun pa rin si Nick. Kausap niya si Vince. Oh! So they're in good terms na. Ok. Kayo nalang ang magshota. Kayo lang din naman ang nagtatawanan. Hmp!

Umupo na ako sa seat ko at nagstart na kumain.

Nagkwekwentuhan lang silang lahat. Nandito pa rin kasi yung manager and other people.

Natapos na silang lahat kumain at nagpaalam na yung manager at other people. Pati rin si Vince.

Si Nick. Andito parin sa harap ko. As in literally. Nasa harap ako. Nasa may gate kaming dalawa.

"Bakit nandito ka pa rin? Umalis ka na." sabi ko.

"Galit ka pa rin ba dahil sa nangyari kagabi? You don't need to hear what i feel. You can just see it. You can just feel it. I hope you can." sabi niya.

Nagtititigan lang kami dito. Hinawakan niya yung dalawang kamay ko.

"Babe, aalis na ako" sabi niya then he kissed my forehead.

Pinabayaan ko lang siyang umalis.

Babe, I love you. I hope you can hear me.

Tss. Ano ba naman ang magagawa ko? You can't read minds. 

I don't want to tell you right away. I hope it's okay with you.

Monday again! And i'm gonna be late! Nalate kasi ako sa pag gising.

Actually, i'm already late. Iniwan na nga ako ni GH. So sumabay nalang ako kay daddy.

"Bye dad" sabi ko pagkalabas ko ng car.

Tumakbo na ako papunta sa room. Math pa naman ang first subject. Well, hindi naman super strict ang teacher. What i'm worried about is magkatabi kasi kami ni Nick. And just so you know, we didn't talk to each other or even see each other this week. Kahit text, wala. No communication talaga.

Pagpunta ko sa classroom, nagsisimula na yung klase pero hindi naman nagalit ang teacher ko kahit na late ako.

Umupo na ako sa tabi ni Nick. At ang nangyari, kami parin ang magkatabi hanggang fourth period. Hindi na kasi nakipagpalit ng upuan si Alex kay Nick.

Nang lunch time, si Alex ang kasama ko.

"Hoy! Anong nangyari sa inyo ni Nick? Simula pa yan nung thursday?" tanong ni Alex.

"Oo. Di lang kami nagpapansinan"

"Bakit di na lang kayo magbati?"

"Ewan ko."

pagkatapos naming maglunch, bumalik na kami sa classroom.

Nagcontinue lang ang klase namin. Wala na naman kaming klase sa english. Absent pa rin si teacher.

Pumunta muna ako sa cr. Mag-isa lang akong pumunta doon.

Tinitingnan ko lang ang sarili ko sa salamin.

Tapos may pumasok. Si Jenny yun.

"So, parang hindi kayo nagpapansinan ni Nick ngayon? Is there going  to be a break up?" sabi niya.

"So? What are you gonna do now?"

"I'll just wait. I'm so excited. Pwede bang fast forward nalang kayo sa inyong super obvious ending" sabi niya.

I rolled my eyes. Ang babaeng to! Tss. Masyado siyang excited. Excited for nothing. I hope.

"Ugh! Whatever. Bahala ka dyan." sabi ko tapos naglakad palabas ng cr.

Pero she grabbed ny arms. Mahigpit ang pagkakahawak niya. Mahaba pa naman ang kuko niya.

"Now what?" sabi ko.

"you better end it with him soon" sabi niya.

Sinabi niya yun with a threatening voice. 

Akala naman niya nakakatakot siya. She's not scary enough for me. Tss. Pinakawalan na niya ako. At dahil sa mahaba niyang kuko, medyo parang namumula ang mga marks na naiwan ng kuko niya. Medy mahapdi nga rin. Masyado namang violent ang babaeng to.

Umalis na lang ako. I don't feel like talking to her. Or even seeing her face. Her face which is so plastic.

Pagbalik ko sa classroom, lumapit ako kay Alex.

"Ellannah Fina, anong nangyari diyan?" tanong ni Alex tapos tinuro ang arms ko.

"Aah. Wala to. Just someone. Nakawala sa mental. I should be understanding" sabi ko absentmindedly. Yun lang kasi bigla yung lumabas sa bibig ko.

Tapos bumalik na rin si Jenny.

"Si Jenny ba na naman yan? Nakakarami na siya sa yo ah. She's hurting you physically na. That's not good" sabi ni Alex.

From the corner of my eye, nakita kong tumayo si Nick.

Linapitan niya si Jenny.

"Bakit mo yun ginagawa kay Ellannah? You're already getting violent!" sabi niya. Napatingin lahat ng classmates ko sa kanila.

"Kasi you're not coming back to me." sabi ni Jenny.

God! This is too much for a high school drama.

"Shut up! I will not!" sabi ni Nick.

Lumapit siya sa akin then he grabbed my wrist at hinila niya ako. 

Hindi ko alam kung saan kami pupunta pero eventually, narealize kong papunta kami sa parking lot.

Pinapasok niya ako sa back seat.

Meron siyang kinuha na kung ano sa trunj ng kotse niya at pumasok rin siya sa back seat.

First aid kit lang pala ang kinuha niya.

Meron lang siyang linagay na kung ano sa mga maliliit na sugat sa left arm ko.

"Sorry. Dahil sa akin ginaganito ka ni Jenny. Ano ba ang nasa isip ng babaeng yun. She thinks she can do anything. Tss. I'm really sorry babe. First, yung bola. Tapos ngayon, ito naman..." sabi ko.

You can just see it. You can just feel it. I hope you can.

I really hope I am seeing it. I hope I am feeling it. Even if i'm not really sure of what you're feeling. It's okay as long as you treat me nicely.

Mas mabuti nalang atang tamaan ako ng maraming bola at masugatan kahit saan. Wag ka lang bumalik sa kanya.

"Umiiyak ka na naman diyan" sabi niya.

"di ako umiiyak. Lumuluha lang" sabi ko tapos pinapahid ang luha ko.

"Lagi ka nalang kitang nakikitang umiiyak"

Kung alam mo lang. Iniyakan na rin kita hanggang sa makatulog. You can just bring happiness and sadness to me at the same time.

"Dahil sa yo, nagiging iyakin ako" sabi ko.

"Dahil sa akin?"

"Oo."

"Tinatanong mo na how could i make you feel serious about this relationship. I should also ask you the same question. Buti nalang naisipan kong ligawan ka. Haha! Kahit na wala talaga akong reason." sabi niya.

Tapos hinawakan niya yung chin ko and he brought my face closer to his. And then closer until our lips met. He's kissing me passionately. And i'm kissing him back. How could i resist when he's the one i love? 

Wala talaga siyang meaningful reason kung bakit niya naisipan na gawin akong girlfriend. Ewan ko ba.. Hindi naman ako dapat mahurt dahil sa naging kami nang walang reason.. kasi because of that not meaningful reason, nandito naman siya sa tabi ko..