The Forced Girlfriend(COMPLETE)

Chapter 16: Goodnight:))

Hello everyone!! Eto na ang chapter 16!!

VOTE.COMMENT.FAN

______________________________________________________________________________

Chapter 16

So sinabi ko nga yung mga words na yun. Wala nga siyang masyadong magawa sa akin in particular, pero masungit ako so wala na siyang magagawa. Kasi naman yung mga pinagsasabi niya, parang gusto niya akong awayin.  Para nga siyang galit. Well, yun ang nafefeel ko.

Sorry talaga. Hindi sa babaeng yun. Hehe. Kundi sa mga nakakabasa ng isip ko. Hehe. Parang ako na tuloy ang kontrabida. Hehe.

"Babe, itake out nalang natin ang sundae. Let's go na" sabi ko.

Tumayo na kaming dalawa at bumili ng aming sundae. Pero actually, ako lang ang sundae.. Yung kay Nick, apple pie. Pagkatapos naming bumili, naglakad na kami palabas ng mcdo. Inakbayan ako ni Nick and tiningnan ko siya.. Ngumit siya so ngumiti nalang rin ako...

Tapos napatingin ako kay Jenny on our way out. I saw hurt. Real hurt. And anger in her eyes. I know that she should be mad dahil mean talaga ang sinabi ko. But I don't know kung saan galing ang hurt na yun. Why would she be hurt? Maybe she's really jealous.

But nung tinanong ko siya if she's jealous, ginawa ko lang talaga yun to make her a loser. I never thought na jealous talaga siya. Kasi naman diba may boyfriend nga siya.

Hindi ko yun sinabi para ipamukha sa kanya ang kanyang dapat na nafefeel. I really just want to make her the loser. If naging loser ka, you should be mad. Hindi ka dapat mahuhurt. Lalong lalo na siya. Because I feel na hindi naman talaga siya ganyan kaweak.

And I saw Jason. He's looking at me. Yes. Looking at me with an evil smile. Not even minding his girlfriend. I just looked away and turned to Nick.

"Babe, sorry sa ginawa ko kanina. Galit ka ba?"

"Hindi. You're just being you. Masungit. Hahaha!"

"Nakakainis ka. Why do you have to say na masungit ako?"

"Alam mo namang totoo yun. At sanay na akong masungit ka that's why i'm laughing. The difference is hindi ako ang sinusungitan mo. Hahaha! At bakit naman ako magagalit? Ako ba sinungitan mo?"

"Kasi naman, baka ayaw mong sinusungitan ko ang babaeng yun" sabi ko.

"Wala akong pakialam sa kanya"sabi niya with a really serious tone.

"Kainin na natin ang sundae ko at yang apple pie mo... Hahaha! Let's go." sabi ko para naman mabreak ang pagiging serious ni Nick.

"Saan?"

"Edi sa car mo. Hindi naman pwedeng sa gitna tayo ng kalsada kakain"

"Ayoko nga. Dudumihan mo lang kotse ko."

"Hindi naman ako bata  eh. So tara na." sabi ko tapos hinila ko na siya. Papunta sa parking lot ng mcdo.

Dun kami sa loob ng car niya kumakain. Well, after ilang pilit muna yun. Kasi ang arte arte niya. Mahal na mahal ang kotse niya.

Kumakain na ako ng sundae. At yung sa kanya, apple pie. 

"Gusto ko ng sundae" bigla sabi niya.

"Edi bumili ka" sabi ko.

"Ayoko. Hihingi na lang ako sa yo."

"Ayoko nga. Mata-taste ko ang laway mo. Eeww"

"Ako ang bumili niyan so pwede ako makipagshare kung gusto ko."

"Eh binigay mo na to sa akin!"

"Bigyan mo nalang ako. Please." sabi niya. But this time, hindi na siya pagalit na nagsalita. Parang nagmamakaawa na siya.