MANJOE'S POV
I feel incredibly protective of my wife and our baby. I wouldn't wish what I went through on anyone, and I know how hard pregnancy can be.
My wife's experience has been rough.
I pray each night she's able to make it to viability and beyond. It's an odd mix of feelings to sort out.
And now, I can say that I am a proud father and a husband.
Ipagsisigawan ko!
Daddy na ako!
Akala niyo madali?
Oo, sobrang daling pumatōng sa asawa ko at buntisin siya.
Masārap gumawa ng baby. Kahit nga araw-arawin at gawin lahat ang sëx pōsitions na alam ko.
Pero tama na ang isa!
Ayuko na!
Sapat na si baby Eve!
Sobrang natakot ako sa panganganak ni Izang ko.
Kaya ngayon, Oplan Birth Control na!
Naku, pumalahaw ng iyak ang baby Eve ko.
Tinapik-tapik ko ang hita ng anak namin. Nagwewelga yata. Gusto pa yata ng kapatid pero ayuko na talaga.
Sobrang dami nang hirap ang asawa ko.
Una, buwan-buwan siyang dinadatnan ng regla at
nagkaka-dysmenorrhea pa.
Pangalawa, siya ang nahirapang naglihi at nagbuntis.
Pangatlo, muntik na siyang mamatay noong manganak siya.
Pang-apat, napupuyat siya sa pagpapadëde sa aming dalawa ng baby namin.
Mabuti pa sa akin, minsan lang ako naghirap. 'Yon ay noong tulian ako.
Ni hindi ko nga maalala ang kirōt kasi baby pa lang ako noon.
Kaya nga ayuko nang buntisin si Izang ko.
Pero hindi ibig sabihin na wala nang jërjer. Siyempre
aaraw-arawin pa rin namin.
Speaking of Jërjer, sabi ng doctor, after 6 weeks puwede na daw pero natakot akong galawin ang asawa ko. Kaya maghihintay pa ako ng tatlong buwan para masulit namin ni Izang ko ang pagkadiëta naming pareho.
Bakit tatlong buwan?
Kasi may inaalagaan ako.
Sorpresa para sa asawa ko.
Oo, inaalagaan.
Kung ano man 'yon, malalaman niya rin.
(Ngising maharōt na manìac)
FELIZA'S POV
One of the greatest miracles in life is the giving birth to a new life.
It is God's greatest gift to mankind. Hence, we have to treasure it and by all means, protect it.
The only way to manifest our thankfulness for it is through love.
Love gives more meaning to life.
When I was in coma for the second time, pakiramdam ko
na-stuck ako sa napakalayo at napakadilim na lugar.
Tila naglalakbay lang ako sa walang hangganang karimlan.
The place was so lonely.
I thought ma-stuck na lang ako sa lugar na 'yon.
But then suddenly, I heard a voice. A familiar male voice. Umiiyak, nagsusumamong bumalik ako.
He said a lot of things pero hindi ko maintindihan ang lahat nang sinabi niya. Then after a while, may narinig akong umiiyak.
A baby.
When I came round,
I instinctively knew that I had given birth and my baby was all right.
I didn't know how I made it.
Maybe it was not yet my time to die.
BINABASA MO ANG
MINK (SOFT & WILD)
RomanceWe're eating our meals in silence. Mahirap mang lunokin ang pagkain, nilunok ko pa rin. At least ngayon nakasabay ko siyang kumain which is madalang na lang mangyari. Then out of the blue he talked to me. "Do you think we should get an annulment?" N...
