The Five Bad Boys and Me

Chapter 11: Nathan's Story

Nathan's POV

Uuwi na ba ako? Pero parang mas gusto ko dito. Dahil kapag umuwi ako makikita ko lang si Daddy. Pati si Tanya

Sa taong pinipilit ko ang sarili ko kahit na may gusto siyang iba, hindi pala iba... Sa bestfriend ko pala. Tss

Ang ganda ng sunset dito sa beach kitang kita mo ang magandang view. I remembered the day when Dad and I spend our Father and Son day here.

Flashback( 11 years ago )

"Daddy look! The sun is very beautiful!" Sigaw ko kay Daddy sa sobrang tuwa. Natawa naman si Daddy sa ginawa ko

"I know Xan xan! It's beautiful. Do you know that we used to spend my birthday here? Your grand father always bring me here. That's why I brought you here" Aniya

"Really Daddy?! Then why lolo is not here?" Tanong ko. Never ko pa kasi nakita si lolo, si Lola lang

"Because he doesn't want me to marry your mom." Aniya

"Let's just take pictures okay Xander?" sabi ulit ni papa. Tumango lang ako

Flashback ends

Birthday ko nun. Yun din yung huling araw na nakasama ko dito si Daddy at nakabonding.

Ilang taon siyang nag focus sa kompanya para mapatunayan kay lolo na kaya niya. Sa kagustuhan niyang makabawi kay lolo... Napabayaan niya na kami... at ako

Paalis alis siya ng bahay para sa business. Madalas silang nag aaway ni Mommy dahil sa kompanya. Kaya minsan mas gusto kong wala si Daddy

Mayaman nga kami, pero sira naman ang pamilya namin. Naawa ako kay Yannie dahil kahit kailan hindi niya naranasan makabonding si Daddy ng silang dalawa lang

Naglalakad lakad ako dito sa beach ng may nakita akong babae. Umiiyak siya. Umupo siya at pinaglaruan ang buhangin habang umiiyak.

Lumapit ako ng makita ko ang mukha niya nagulat ako. Si Tanya!. Umiiyak? Maybe it's because of his father. Why is she here?

Umupo ako sa tabi niya pero patuloy lang siya sa paglalaro ng buhangin...

"Need someone to talk to?" bigla kong tanong.

Natigilan siya at lumingon sa akin. Nanlaki ang mata niya

"Nathan" aniya. Mukhang nagulat siya

"Yah! The one and only" pabiro kong sabi pero hindi siya natawa. Tss beastmode siya

"What are you doing here?! Alam mo bang alalang alala sayo silang lahat lalo na si Yannie?!" Sigaw nya. Nakakarindi talaga boses nito!

Tanya

"What are you doing here?! Alam mo bang alalang alala sayo silang lahat lalo na si Yannie?!" Sigaw ko sa kanya. Nandito lang pala tong kumag na to!

"I'm not deaf Tanya no need to shout! Alam kong nag aalala sila." Aniya. Alam naman pala niya eh. Ano pang ginagawa niya dito?!

"Alam mo naman pala eh? Ano pang ginagawa mo dito?!" Sigaw ko

"Time for myself. How about you?" Tanong niya. Anong how about me?! Anong ginagawa ko dito?

" Vacation" sagot ko. Mukha naman siyang naniwala

"Did you miss me?" Tanong niya. Natigilan ako. Na miss ko nga ba siya? Yung totoo? OO EH! Yung pang aasar niya sa akin

"Did you miss me teasing you?" sabi nya. Ah yun pala! Akala ko naman yung talagang namimiss ko siya

"Well, Oo. Wala kasi akong kaaway sa classroom pati canteen eh." sagot ko. Ngumiti naman siya

"Okay. Why are you here? I don't believe your reason" Aniya. Akala ko pa naman naniwala na siya. Will I tell him?

"I might be your enemy, but now I can be a friend even just for a while" dagdag pa niya. Just for now? Bakit hindi pa forever?! Erase erase! Sabihin ko na nga lang

"Si Papa bumalik na kasi siya. I know that Kuya already told you about our father. He left us." Tumulo ulit ang mga luha ko " Ilang taon siya nawala, hindi siya nag paramdam sa amin. Sobrang lungkot ko nung iniwan ako ni Papa. Lahat ng pangarap na binuo naming dalawa biglang nag laho. Yung pangarap naming dalawa na makasayaw ko ang prince charming ko. Lahat yun nawala. Tapos ngayon bigla na lang siya babalik at hihingi ng tawad?! Hindi naman ganun kadali yun eh! Kaya ngayon pati si Mama nawala sa akin. Dahil sa kanya! Mas kinakampihan siya ni Mama! Pati si Kuya nasaktan na rin ni Mama" Kwento ko.

"Alam mo. Kahit iniwan ka ng Papa mo maswerte ka pa rin" Aniya. Suwerte pa ba ako sa lagay na yun? Bakit ba lahat na lang ng tao kinakampihan siya?!

"What do you mean?! Kinakampihan mo rin ba siya tulad ng ginawa nila Mama at Kuya?!" Sigaw ko. Hinawakan niya ang dalawa kong balikat

"Listen. Hindi ko sila kinakampihan okay?! Mas maganda lang kung pinakinggan mo muna yung papa mo. Because he is willing to ask forgiveness and explain everything. He is willing to be with you." Sabi niya. Biglang may tumulong luha sa mata niya. Anong nangyari? Umiiyak siya?!

"Nathan why are you crying?" Tanong ko. Ngumiti siya pero alam kong malungkot siya. Umiling siya

"Sabi mo nga, I might be your enemy but I can be your friend even just for now" sabi ko bahagya naman siyang natawa. Tumango naman siya at nag umpisang mag kwento

"It's just that I miss my dad" Aniya. Kumunot ang noo ko. Nagsalita ulit siya

"He doesn't have a mistress okay? I miss him because I seldom see him and bond with him. When I was seven years old, he brought me here. We watched the sunset" Aniya. Parehas pala kami :(

"That day is my birthday, He told me about my lolo. That he doesn't wanted my Mom for dad. But because my dad loves mom. They get married. After 8 years of their marriage, lolo asked dad if he wants another chance. Of course dad grabbed that opportunity para makabawi kay lolo. I'm happy for dad. But now, how I wish na sana hindi na lang pumayag si dad for another chance. Because until now, ang company pa rin ang inuuna niya. Yun na rin yung last birthday ko na nakasama ko siya. Yun na rin yung last bonding namin." Aniya habang umiiyak. Parehas pala kami ng kuwento. Hay buhay

"Mas importante sa kanya yun eh" aniya. Ngayon ko lang siya nakitang umiyak.

"Sorry, hindi ko alam" sabi ko. Ngumiti siya. Yung totoong ngiti

"Not your fault. Enough of this. Kung kawawa ako mas kawawa si Yannie. They've never had a chance to bond. So alam ba nila Kurt that you're here?" Tanong niya. Baka sabihin niya!

"Ah..eh..Hindi eh" nauutal kong sagot

"They why are you here?" Tanong niya habang naka taas ang kilay

"Don't raise your eye brow on me Mr. Park! Eh kasi ayaw ko sa bahay! Pleeasse! Don't tell them. Pag sinabi mo sasabihin ko kala Yannie that you're here" sabi ko

"Aish Fine!" aniya. Biglang tumunog ang tiyan ko.

"Ah Nathan..."

"What?" Tanong niya...

"Gutom na ako" Sabi ko. Natawa naman siya. Eh sa gutom na ako eh!

"Hahaha. Fine Libre kita. Minsan lang to mangyari. Yung hindi tayo nag aaway. Tara na nga" aniya at naglakad na kami

End of Chapter