Apprentice in Bed [Revised]

[C: 20] Mrs. Cordova

"Uh sir, naghahanap po ba kayo ng panibagong empleyado?" tanong sa akin ni Mr. Cordova.

"Yes, I just fired my secretary yesterday because of her carelessness, she just broke my favorite vase" nangunot ang noo nito pero agad ding tumingin sa asawa.

"Diba hon you want to find a job para naman hindi ka ma bored?" Tanong pa nito sa asawa, hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o ano, basta ang alam ko lang ay may idea na sa isip ko sa kung ano ang sasabihin niya sa asawa.

"Yes hon" hinamplos- haplos nito ang buhok ng anak niya.

"Well sir, does the place is still vacant? Gabby is finding a new job at hanggang ngayon ay hindi parin siya nakakahanap but don't worry sir, We will pass her application and resume" tinignan ko si Gabby at napangiti na lamang ako, kitang- kita kasi sa mukha niya ang kagustuhang makapasok dito sa companya ko.

"Okay then, pass your resume and application tomorrow okay? Isasabay kita sa tatlong applicant na napili ng HR namin" lalo akong napangiti ng ngumiti sa akin si Gabby.

"Thanks sir" tumango ako dito at tumayo na upang makipag shakehands sa mga ito.

"Well, see you this Friday Mr. Cordova?" nakangiting sabi ko dito. Ngayong Friday na kasi namin pupuntahan ang lugar kung saan ko napiling ipatayo ang restaurant ni Gabriella.

"Okay sir, see you this Friday" matapos ay si Gabby naman ang binalingan ko. Halos mahigit ko ang hininga ko ng hawakan ko ang mga kamay niya. Tila ba ay isa itong panaginip sa akin na mahawakan muli ang kamay ng pinakamamahal kong babae.

"See you tomorrow, Mrs. Cordova" Ngumiti siya sa akin.

"See you tomorrow too sir"

ILANG MINUTO na ang nakalipas magmula ng umalis ang mga Cordova sa opisina ko. Hindi parin ako makapaniwala, tila ba nakakita ako ng multo pero ng mahawakan ko siya ang alam kong totoo ang nakikita ko.

Kinuha ko mula sa gilid ko ang litrato ni Gabriella. Hindi ito ng kita ng mga cordova dahil nakaharap ito sa akin.

"Baby, where are you? Ikaw ba talaga iyong namatay? O ibang tao iyon?" hindi ko namalayang tumulo nap ala ang mga luha ko. Miss na miss ko na siya at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayong nakaharap ko ang kamukha ni Gabriella.

"Baby, bakit ang sakit? Ang sakit- sakit nitong nararamdaman ko kahit na alam kung hindi ikaw 'yon at mag kamukha lang kayo pero kasi baby—" napahagulhol na lamang ako. Noon may umiiyak ako pero hindi sa ganitong paraan, na itatanong ko kung buhay ba talaga siya o ano, masakit man sa akin noon pero tinanggap ko ngunit ng makita ko si Gabby ay hindi ko mapigilang hindi maiyak at hindi ko maitanong sa sarili kung totoo ba ang nakikita ko.

"Ah sir" Agad akong napatalikod. I don't want my employee's see me this weak.

"What?" I coldly said.

"I-ito na po ang mga nag- aaply"

"Ilagay mo na lamang iyan diyan" hindi ako humarap kahit na alam kong wala na ang HR namin. Nakatitig lamang ako sa kawalan.

"Damn it!" Bulyaw ko at agad na napatayo.

"Bakit ang hirap mong kalimutan?!" Nababaliw na ata ako, Tinapon ko lahat ng bagay na mahahawakan ko. Hindi ko na kasi kaya gusto kong ilabas itong mga galit ko pero hindi ko alam kung paano kaya mas gugustuhin ko pang magbasag ng mga gamit dito sa loob ng opisina ko kaysa naman mag bar ako at makipag sex sa mga babae.

"Damn it!" I throw everything even her picture, ng mabasag ito ay kinuha ko ito at tinitigan.

"Bakit mo ba ako iniwan ha? Bakit ba hindi ka lumaban? Lagi ka nalang bang magpapatalo sa lahat ng tao? Bakit? Magiging masayang pamilya na tayo diba? Pero pinili mo parin akong iwan"

"Ganoon na lamang ba ha?" Pumunta ako sa bar counter dito sa opisina ko at nagsalin ng alak. I drink it straight at kahit kumati ang lalamunan ko ay wala akong makialam, matapos akong uminom ay agad kong hinagis ang baso sa pader at napaupo na lamang sa sahig.

Mahal ko siya oo pero ang sakit- sakit na. Ngayon ko lang ulit naramdaman ang sakit ng makita ko ang kamukha niya. Nakikita ko sa mukha niya ang mga sakit na iniisip ko noon na reaksyon ni Gabriella habang unti- unti siyang pinapatay ng kapatid niya.