Farah's life

Deel 43.

Brahims pers:

Mijn kleine zusje, mijn trots, mijn prinsesje. Wat heb ik haar aangedaan? Wat voor een broer ben ik. Ik heb haar zo hard latenvallen, diep van binnen wist ik gewoon dat Farah zoiets nooit zal flikken maar mijn woede had ik niet in controle. Hier zit ik dan een familie die zich schuldig voelt en een moeder die gebroken is van binnen en van buiten. Ennu zit ze opgescheept met die klootzak, ze is zwanger van 2wondertjes en ik heb haar gewoon gezegt dat ze van mij part dood mogen vallen!! Farah waar ben jij.. Ik keek rond en zag dat iedereen stilzat en met moeite adem haalde. Ik besloot naar mijn moeder toe tegaan. Ik liep de trappen op en hoorde gehuil uit de kamer van Farah,

Brahim: Mama?

Mama: Brahim ga weg jullie hebben er geen grote puinhuip gemaakt, een puinhoop waarmee Farah nu zit opgescheept

Brahim: Mama luiste..

Mama: Brahim ga weg voordat ik de verkeerse dingen ga zeggen

Me moeder is boos, hardstikke boos. Ik ging weer naar beneden en ging naar Nawal zitten.

Pa: Wat zei je moeder

Brahim: Dat ik weg moest voordat ze verkeerde dingen zou doen of zeggen ze is woedend

Pa: Wat hebben we gedaan

Dalila: Jullie spelen hier allemaal wel slachtoffertje maar de enigste die hier onderleid is Farah!!

Farahs pers:

inmiddels zaten we in de taxi opweg naar ons hotel. Ik heb Wassim geen ene blik gegund, hij denkt dat hij alles kan maken. Aangekomen pakte we onze koffers en liepen we naar binnen waar we inchekte, het was prachtig er was aan elk deatail gedacht niks was vergeten. Toen we in onze Suite waren hield ik mijn adem in, het uitzicht zo Prachtig!! De kamer zelf was adembenemend!! Echt Dubai.

Wassim: Ga je daar blijven staan of kom je naar binnen

Ik keek hem vol afschuw aan en liep naar binnen, hij moet altijd mijn momenten verpesten. Ik ging naar de balkon en keek naar buiten, alles is zo wauw, zo prachtig. Jammergenoeg ben ik hier niet met de liefde van mijn leven!! Maar draag ik wel mijn twee wondertjes bij mij, mijn twee geweldige wondertjes. Mama houd van jullie verluisterde ik zacht. En papa houd ook van jullie hoorde ik iemand achter mij zeggen. Ik draaide mijzelf met een ruk om en keek naar Wassim.

Wassim: Wist je dat je prachtig bent, ik heb een prachtige vrouw!!

Farah: ........

Wassim: Farah vergeet het verleden en laten we doorgaan met de toekomst

Farah: Weetje wel wat je van me vraagt?

Wassim: Daar ben ik van bewust we krijgen Samen 2kinderen, zullen deze kinderen vooraltijd in deze spanning moeten leven

Farah: Wie heeft jou gezegt dat ik wel voor altijd aan jou zijde blijf

In een fractie van een seconde stond hij tegen mij aan en stonden zijn grijze ogen donker.

Wassim: Ik ben de eerste en laatste voor jou hoor je mij, niemand komt aan jou behalve ik dat beloof ik je

Vol angst keek ik hem aan, ik wist hoelaat het was en hield voor mijn eigen bestwil mijn mond.

Wassim: Kom dan gaan we samen douche en daarna de stad verkennen

Farah: Ik douche liever alleen

Wassim: Maar als ik zeg dat we samen douche dan doen we dat

In een ruk trok hij me mee en kleedde hij me uit. Ik zag dat hij geconcentreed was en rolde met mijn ogen, ik stapte onder de douche en als snel kwam hij erbij. Ik merkte dat hij was opgewonden en probeerde afstand tussen ons te houden maar dat lukte absoluut nier want elke keer trok hij me weer tegenzich aan.