Deel 55.

3.8K 279 73
                                    

Wassim: FARAH WOLLAH IK GA JE DOODMAKEN.

Ik snelde naar de voordeur en zag hem daar staan, zijn ogen stonden vol woede en ik wist dat het serieus. 

Farah: Je heb geeneens het recht om boos te a Hmar.

Wassim: Ik ga aangifte doen,

Farah: Isgoed, trouwens aangiften op wat?

Wassim: Je hebt mijn kinderen ontvoerd

Papa: Weet jij wel wat ontvoeren is? 

Wassim: Ik praat niet tegen jou 

Papa: Maar ik praat wel tegen jou 

Farah: Ga dan aangiften doen denk je dat je me nu hebt bang gemaakt kanker ezel? Ga aangifte doen ik ga alvast de scheidingspapieren aanvragen Saff?

Wassim: Willen jullie ons even alleen laten

Mijn ouders keken mij aan en ik gaf ze de goedkeuring om weg te gaan.  Toen de deur dichtging pakte Wassim mijn polsen beet en hijgde in mijn oor,

Wassim: NOOIT GA JE VAN MIJ SCHEIDEN ALLEEN DE DOOD SCHEID ONS 

Ik keek hem alleen gevoelloos aan, blijkbaar kon hij daar niet tegen want hij verkocht me een plattehand.  Op het moment dat ik wou terugslaan kreeg ik en keiharde trap in mijn zij waardoor ik op de grond viel en het uitschreeuwde. Ik zag mijn ouders naar ons toe komen en het laatste wat ik hoorde was mijn vader die aan het schreeuwen was. 


Farah's lifeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin