I'm just in love

Pyjama starbucks

POV LYNN
Ik loop met de warme chocomelk naar Emily toe die weer rustig op de bank zit.
Ik zet het kopje neer en zie dat ze fantaseerd over iets. "Emily?" Zeg ik. Emily kijkt op. "Ja?" Antwoord ze terug. "Gaat het moppie?" Vraag ik. "Jaha het gaat" zegt ze weer. "Weet je dat zeker?" Zeg ik. "Jaaaa het gaat prima" zegt ze op een iets bozere toon. " ik geloof je niet em, je hebt iets heel ergs meegemaakt" vertel ik. Meteen als ik dat zeg springen de tranen in Emily's ogen. "Ach meisje" zeg ik en druk haar tegen me aan. "Ik ben zo bang" zegt ze. Ik knik. "Ik weet het moppie". "Ik ben bij je er kan niks meer gebeuren." Zeg ik nog. Ik zeg tegen Emily dat Chris en max zometeen even langskomen. Als ze dat hoort schrikt ze. "Nee straks gaan ze.... NEEE" schreeuwd ze. "Hey rustig zij doen je niks em" zeg ik en ik probeer haar weer gerusttestellen. Even later gaat de bel. Ik laat de jongens in en zeg tegen ze dat ze wel rustig moeten doen omdat het nog erg moeilijk voor Emily is.

POV MAX
Ik loop rustig de woonkamer van Lynn in. Op de bank zie ik Emily met een betraand vermoeiend gezicht zitten. Ik dacht dat het wel meeviel maar het is echt heel erg. Arme Emily. Ik loop naar de bank en ga naar Emily zitten. Emily kijkt beangstigend naar mij. Ik wil mijn hand op haar knie leggen maar ze haalt hem van schrik weg. "Emily liefje gaat het?" Vraag ik. Emily knikt. Ik geloof haar niet en kijk haar aan. Emily kijkt me weer aan en ik zie dat haar ogen rood worden. Ik buig me snel voorover om Emily te knuffelen dit keer laat ze het toe. "Het komt goed Emily ik ga je helpen , wij gaan je helpen." Zeg ik terwijl ik naar Lynn en Chris kijk die aan het zoenen zijn. Emily buigt zich voorover voor een kus op me wang. "Bedankt" zegt ze. Ik glimlach. "Zo... Wie heeft er zin in Starbucks!!!" Zegt Chris. Emily moet lachen. "Ikkeeeee" zeggen Lynn en Emily tegelijk. Emily voelt zich al wat beter en staat voorzichtig op. "Moeten jullie geen andere kleren aan?" Vraagt Chris aan Lynn en Emily. "Neh ik ga gewoon lekker in me pyjama" lachen Emily en Lynn. We lopen naar buiten en lopen richting de Starbucks. "Ik voel me al wat beter en jullie hadden gelijk ik moet er gewoon niet te veel aan denken" zegt Emily. Plots bots emily met haar Starbucks tegen een man aan. "Aaaaah" gilt ze. De man staart haar raar aan, waarschijnlijk door haar pyjama. De man loopt weer rustig door maar Emily is nog steeds geschokt en durft niks te zeggen. "Daaaaat wwwas dde bbbroer van nnni" zegt ze. Ik kijk Chris aan. "Van wie" zegt Chris. "Nnnnick" zegt Emily weer. Emily kijkt de kant Van de man/jongen weer op. He? Hij is uit het niks verdwenen. Emily loopt weg. "Hey Emily wat ga je doen!" Schreeuw ik. Emily rent een steegje in. "AAAAAAAAAH" gilt ze. Ik ren snel naar haar toe. Gedverdemme een dode kat. "Katten gaan nou eenmaal dood" probeer ik haar gerusttestellen. Emily schud steeds maar nee. "Wat is er dan liefje" ze wijst naar een hoekje. Ik sta verstijfd en hoor het gegil van Lynn en Chris. "Een dode baby?!" Zeg ik. Er lag een briefje naast. Wtf is dit. Ik lees het briefje voor.
Emily,
Dit gebeurd er als je verkeerde dingen doet, jij krijgt een baby en ik zou maar heel goed voor dat kind zorgen en ik zou hem maar niet weggeven want anders gaan er nog vervelendere dingen met je gebeuren jonge dame!
Groet. De darknessboy
Ik denk na. "Zwanger?" Zeg ik. "Je had het kind toch weg gehaald?" Zeg ik weer. Emily knikt. "Ja ik snap het ook niet" zegt ze terug. Wat nou als hij gelijk heeft, hij heeft altijd gelijk gehad, maar wat moeten we nou?