I'm just in love

Betrapt!

POV EMILY
Ik was zo blij!!!!! Nick was Robin gevolgd hij stond voor de deur , hij heeft me gered! "Wat moet jij nou hier!" Zegt Robin tegen Nick. "Ik kom me vriendin ophalen Robin" hoor ik hem zeggen. Robin kijkt me verbaasd aan. "Dat klopt Robin" zeg ik snel. Robins gezicht word vuurrood nu dus ik ren snel naar Nick toe. Nick fluisterd snel nog ff "ga naar huis ik kom er zo aan" ik knik en ren snel weg. Ik hoor klappen maar durf niet achterom te kijken. Nu hoor ik een harde gil en stop met rennen. Straks is er wat gebeurd met Nick. "Nee ik mag niet terug ik moet doorrennen" zeg ik tegen mezelf en ik ren naar huis toe. Eenmaal thuis aangekomen ben ik helemaal buiten adem. Gelukkig geen moeder die heeft vast weer tot 22:00 werk ofzo. Ineens hoor ik de bel weer gaan en ik ren naar de deur toe. "Nick!!!!!" Schreeuw ik en omhels hem. "Ben je okay?" Vraag ik. Ik laat hem los en zie een klein beetje bloed. "Ja ik ben okay ik heb hem een blauw oog geslagen en onze vriendschap beëindigd ik ben helemaal klaar met hem Emily." Zegt hij. Ik knik. "Kom maar, effe je wond schoon maken." Zeg ik en breng hem naar de keuken. Ik pak een doekje,maak hem nat en maak zijn wond schoon. Nick glimlacht. "Waar heb je dat geleerd?" Vraagt hij. "Me moeder is verpleegkundige" leg ik hem uit. Ik leg het doekje neer en rustig praten we verder in me kamer. "En? Heb je nog broers of zussen?" Vraagt Nick. Ik kijk op. "Niet meer me broer heeft zelfmoord gepleegd" zeg ik en krijg wat tranen over me wangen heen. Nick schrikt en bied meteen zijn excuses aan. "Het geeft niet" zeg ik. Nick wrijft mijn tranen van mijn wang af en geeft me kusjes in me nek. "Is het nog steeds te vroeg?" Vraagt hij. "Het maakt mij echt niets meer uit Nick , ik hou van je" zeg ik en Nick legt me neer op me bed. Nick geeft me kusjes op me buik en komt steeds meer naar boven. Bijna raakt hij me lippen weer maar dan hoor ik de deur dicht klappen. "Hallo Emily ik ben er weer." Horen we mijn moeder roepen. "Shit" fluisteren we. "Hoi mam" roep ik snel naar beneden. Nick gaat snel staan en gebaard naar me wat we moeten doen. Ik hoor voetstappen. "Shit" zeggen we nog is. Ik kijk om me heen. "Het raam" fluister ik. We rennen naar het raam en doen hem open. "Ja dit moet lukken toch?" Zeggen we beide. Hij knikt en klimt uit het raam. Hij houd zich vast aan een paal en glijd naar beneden. "Tot snel em" zegt hij en geeft me een lucht zoen. Ik zwaai hem uit en dat gaat de deur open. "Hey lieverd hoe was je dag vandaag?" Vraagt ze.