I'm just in love

Wat?!?!?!

POV EMILY
Ik open mijn ogen en zie een fel licht in me ogen schijnen. "Waar ben ik" zeg ik terwijl ik aan mijn hoofd voel. "Heb je hoofdpijn?" Zegt de dokter die naast me staat. Ik knik. "Wat doe ik hier?" Vraag ik en probeer het me te herinneren. "Je euhm je zei iets over je moeder?" Gaat Robin verder. Ik denk dieper en dan komt het weer naar boven. Meteen begin ik weer te hyperventileren. "Hey rustig okay" zegt demi. "Me moeder, zij zat ook in dat vliegtuig" zeg ik en er glijd weer een traan over me wang. "Het komt goed" zegt de dokter. "Heb je nog andere familie leden ofzo?" Gaat de dokter verder. "Nee, ik heb niemand meer gewoon niemand" zeg ik met mijn hand op me hoofd. Ik probeer alles een beetje te verwerken. Fuck straks moet ik in een pleeg gezin! "Dan heb ik niet zo'n goed nieuws voor je, aangezien u nog geen 18 bent moet u bij een pleeggezin worden gebracht" verteld hij. Ik sluit me even af van de wereld en zie hoe Robin en demi naar me kijken. "....... Dus snap je dat mevrouw ross?" Zegt hij weer. "Euhm srry wat zij u ookalweer" zeg ik.

POV LYNN
"Aaaaaaaaawh max niet doen" gil ik naar max die achter me aan rent met een paraplu. Ik snijd max af en sluit hem op in mijn kast. "Haha max" lach ik. "Lynn! Doe open" lacht hij. "Nee niet voordat je toegeeft dat je verloren hebt" zeg ik tegen hem. "Wedde ik heb gewonnen met het spel" zegt hij weer. Me telefoon gaat..... "W8 ff max ik neem effe op" zeg ik tegen heb en pak me telefoon om hem op te nemen.
"Hallo met Lynn" zeg ik
"Lynn, me moeder is dood en de dokter zegt dat ik in een pleeggezin moet en dan is de grote kans dat ik moet verhuizen maar dat wil ik niet OWh Lynn help me toch!" Huilt Emily door de telefoon.
"Em dat meen je niet Omg wat erg." Zeg ik. "Wat is er met Emily!" Hoor ik max uit de kast schreeuwen waardoor ik in de lach schiet.
"Lynn ik weet niet wat ik moet doen ik wil hier niet weg alsjeblieft , aaaaaawh nee meneer ik ben aan het bellen met een vriendin NEEE meneer......" Zegt ze en er word opgehangen voor ik het weet. "Max we moeten naar het ziekenhuis" zeg ik en open de kast deur. Zonder ook maar iets tegen hem te zeggen pak ik de sleutels van onze fiets en rijden richting het ziekenhuis. Eenmaal aangekomen zie ik Robin op een stoel zitten met rode kringen om zijn ogen. "Robin" schreeuw ik en hij kijkt meteen op. "Hey" zegt hij. Max rent nu ook. "Waar is Emily." Zegt max. Robin wijst naar rechts en we rennen de kamer in waar ze in het bed licht naast demi. Emily moet meteen weer huilen als ze ons ziet. "Ik wil niet naar een kut pleeggezin ik wil bij jullie blijven!" Schreeuwt ze. Max probeert haar gerust te stellen. "Nee max! De dokters zijn al bezig met een pleeggezin zoeken. Ik wou dat ik nooit bestond dan was dit allemaal niet gebeurd!" Schreeuwd ze weer en slaat max zo hard als ze kan maar max is sterker. Ik ren naar haar toe en geef haar een dikke knuffel. "Als jij weg bent naar een pleeggezin dan ben ik er nog steeds voor je meis, ik verlaat jou niet zomaar dat weet je." Zeg ik. Emily word al wat rustiger van mijn woorden. "Kun je niet bij Robin gaan wonen" vraagt Max. "Nee ik heb het al gevraagd maar het mocht niet om een stomme regel die dit land heeft gemaakt" antwoord ze boos.