Apprentice in Bed [Revised]

[C: 18] After five years

"If you really want this job, better set another appointment for me next week—well, If I cannot fine another engineer" then I walked out. I don't care kung matatagalan ako sa paghahanap ng engineer para sa ipapatayo kong restaurant, sinayang niya ang oras ko kaya sasayangin ko din ang oras niya.

"Sir please gives me another chance. Just a minute sir" hindi ko akalain na humabol pala ito sa akin.

"Mr. Cordova, I already—"

"Yes sir I understand but—I just need this job for my two sons" agad akong natigilan sa sinabi nito. May anak siya at ako naman wala pero hindi naman ako ganoon ka bato para hindi isipin ang mga taong maaring mawalan kapag hindi ko siya pinagbigyan.

"Okay Mr. Cordova, let's go to my office at doon tayo mag- uusap" Naglakad na ako papunta sa opisina ko at siya naman ay nakasunod sa akin.

"Have a sit" I said at tinawag si Sison.

"Please give us a drinks" utos ko dito na agad naman nitong pinagbigyan.

"So, since you really want to work with me—here's the project that I want you to focus. It's my wife's dream restaurant..." I explained. Marami pa akong sinabi sa kanya at lalo na sa lugar na maari naming pagtayuan nito. May mga gusto siyang ipalagay din but I refused, hindi ko gusto na baguhin ang kung ano man ang meron sa drawing, it's my wife's dream at walang magbabago doon.

"I really hope that you will understand me why I want you to do this and not to add another something in the place"

"Okay sir, I will let my team work this one for you and promise, kung ano man po ang nasa picture iyon po ang kalalabasan" tumango ako at kinuha ang contract.

"Here's the contract, I want you to read it first before you signed this and is it okay with you if we will continue this next time? I just need to visit my wife" agad akong nakipagkamay dito.

"Thank you sir for the chance, gagawin ko po ang lahat para sa project na ito and of course po, hindi ko kayo bibiguin" tumango na lamang ako at nag- ayos.

Napatingin ako sa buong syudad na matatanaw mo dito sa building ko. Kung sana andito siya sa tabi ko ay sabay naming makikita ang buong lugar na ito, kahit naman kasi marami ng nag suluputan na mga matatayong na gusali ay hindi parin nito mawawala ang katotohanan na maganda parin ang mundo.

"Kung nasaan Kaman ngayon, sana nakikita mo ako at sana makikita mo ang pangungulila ko" I sighed at agad nang umalis.