BP- 60 ♣️ Üçüncü Çeyrek

Начните с самого начала
                                    

Ömer'ime ne olmuştu?

Yıkık bir evin önünde durduğumuzda Ömer arabadan hızla çıktı. Bir süre onun bu telaşlı halini izledim. Polis arabaları, ambulanslar, takım elbiseli adamlar, siyah jipler vardı etrafta. Sarp merdivenlerde oturmuş sigara içiyordu. Ömer kel ve kaslı bir adamın yanına giderek bir şeyler sordu, Sarp'ı fark ederek hızla onun yanına gitti ve yakalarını kavrayarak suratına bir yumruk attı. Polisler ve korumalar Ömer'i zorla tuttuklarında Ömer'in bağırdığını ve küfrettiğini duydum. Öylece durmuş olup bitene bakıyordum. Ömer zorla polislerden kurtulduğunda ellerini kaldırıp bir şey yapmayacağını söylüyordu. Sağlık ekipleri içeri girmek için hareket ettiklerinde Ömer saçlarını çekiştirdi ve duvara sert bir yumruk geçirdi. Sinirini bir şeylerden çıkarması gerektiğinin farkındaydım. Bende kemerimi çözerek arabanın kapısını yavaşça açtım ve arabadan indim.

Sedyeyle birinin çıktığını görünece olduğum yerde durdum. Saçları kısacık kesilmiş, kumral ve kollarında morluklar olan bir kız çıkarıldı. Kısa boyluydu. Ömer'in Ecrin'e olan bakışını gördüğümde nefesim kesildi. Ağlıyordu. Beynim kırmızı alarm verdiğinde ellerimle ağzımı kapattım.

Ağlıyordu!

Başka bir kız için.

Ecrin'den nefret ettim.

Ömer sedyeye doğru atıldığında birkaç kişi güçlükle tuttu. Kolundaki kaslar gerilmişti. "Ecrin?" Dolgun dudaklarında Ecrin'in adı fısıldadığında gözlerimi sımsıkı kapattım ve boğazım düğümlendi. Birkaç kez yutkunmaya çalışsam da yutkunamadım.

Topuklu ayakkabı ayağımı vurmaya başlamıştı. Sarp hala sigara içmeye devam ediyordu. Gözlerini Ömer'e kilitlemişti ve öfkeyle bakıyordu.

Sedye ambulansa bindirildiğinde Ömer aceleyle bir şeyler öğrenip arabaya doğru koşmaya başladı. Sürücü koltuğuna oturduğunda beni yeni fark ediyormuş gibi baktı. Göz göze geldiğimiz de acı her hücreme yayıldı. Gözleri başka bir kız için dolmuştu. Bakışlarında acı vardı. Başka bir kız için üzülmüştü.

Başka bir kız.

Pencereyi açarak, "İrem bin arabaya," diye bağırdı.

Ona itaat ederek yavaşça arabaya bindim. Gitmek istemiyordum. Şu an eve dönmek ve kendi başıma ağlamak istiyordum. Keşke Ömer'in hiç bu halini görmeseydim. Keşke onu ağlarken izlemeseydim. Keşke Ecrin hiç hayatına girmeseydi.

Arabayı acı bir frenle döndürdüğünde kenara zar zor tutundum. Şimdi, şu an bir duvara çarpsak ve ikimizinde cansız bedeni çıksa bu arabadan daha iyi olabilirdi. En azından beraber ölürdük.

Beraber.

İçimi tuhaf bir his kapladığında Ömer'in vermiş olduğu sözleri tutamacağını düşündüm.

Gidecekti.

Bırakacaktı.

Terk edecekti.

İçten içe bildiğim ama asla gün yüzüne çıkarmadığım gerçekleridi bunlar. Ömer'e baktığımda kravatını gevşettiğini fark ettim. Kollarını dirseklerine kadar sıvamıştı. Saçları dağılmıştı. Yüzünde hala garip ifade vardı.

Bir hastanenin önünde durduğumuzda arabadan yine hızla indi ve içeriye doğru koştu. Öylece orada kalmıştım. İstenmiyormuşum gibi.

Yine bir başıma bırakılmıştım.

İç sesim sen bunlara alışkınsın dediğinde güldüm. Alışkındım. İstenmediğimi bildiğim halde arabadan indim. Hastaneye girerek etrafa boş bakışlarla baktım. Ayakkabılarım koridorda tok sesler çıkarak yürümeye başladım. Ömer az ilerde duvara dayanmış bekliyordu.

Yanında durarak bende duvara dayandım ve kollarımı kovuşturdum. Burada ne işe yaradığımı bilmiyordum.

"Her şey için üzgünüm Ömer."

Bakışlarını bana çevirdiğinde gözlerinin kıpkırmızı olduğunu gördüm. "Ölmesini istemiyorum," diye fısıldadığında öylece kaldım.

Ağlama istediğimi bastıramadım, yaşlar yanağımdan süzülmeye başladığında hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını fark ettim.

Geri dönüşü olmayan bir yola girmiştik.

Ölmesini istemiyorum.

Onu hala seviyordu. Onu hala seviyordu.

Başım dönmeye başladığında kenara zar zor tutundum ve yavaşça ilerlemeye başladım. Ömer'i arkamda bırakarak hastaneden çıktım ve bir banka ilerledim. Hava çoktan kararmıştı. Başımı gökyüzüne çevirdiğimde yıldızlara baktım.

Kaybediyordum.

Kum taneleri gibi ellerimden kayıyordu.

Titremeye başlamıştım. Üzerimdeki elbiseyi umursamadan bacaklarımı kendime cektim.

Ömer Vural hikayem seninle başlamıştı, seninle bitsin istiyorum.

Karanlığımda beni hapsetme.

Zincirlerimi kırmanı istiyordum, beni oraya daha fazla kilitlemeni değil.

Y/N: Üçüncü çeyrek bölümü de geldi. Bu kitabı bir an önce bitirmek istiyorum. İyi okumalar.

Buz ParçalarıМесто, где живут истории. Откройте их для себя