MELEZ KIZ

MELEZ KIZ 43.BÖLÜM

Derin bir nefes aldı.Sonunda "Sarah adına özür dilerim." dediğinde kendimi zorlayıp "Sorun değil." diye mırıldandım.Aslında evet,büyük bir sorundu !

Matt rahatsız olduğumu anlamış gibi dudaklarını birbirine bastırdı ve yanımızdan ayrıldı.

"Annemi umursamayacaksın öyle değil mi ? Yani bunun yüzünden ayrılmanızı istemem."

Caroline yüzüme saf bir üzüntüyle bakarken hafifçe gülümsedim ve Cody'e kısa bir bakış attım."Sence onu bırakıp,diğer kızlara meydan verir miyim ?"

"Sence beni bırakmasına izin verir miyim ?"

Ard arda konuşunca güldük biraz.Gergin hava az da olsa dağılmıştı.

Ancak Colin "Becca'yı bu kadar sorun etmemişti." dediğinde tekrar eski halimize döndük.Rebecca'dan söz ediyor olmalıydı.Colin tedirgince hepimize sırayla baktı.

"Ne ? Tespit yapmaya çalışıyorum."

(...)

Dudaklarını dudaklarıma bastırıp uzun bir öpücük bıraktı.

Kapı önünde olduğumuzu hatırlayıp ellerimi göğsüne koydum ve geri çekildim."Gitmeliyim." diye mırıldandığımda son yarım saattir tekrarladığı gibi "Ben bırakayım." demeye başladı.

Başımı iki yana sallayıp hafifçe içeri ittirdim onu.Aynı zamanda üst katı işaret ediyordum."Git ve annenle olan sorununu hallet."

Gözlerini devirse de gülümsedi.Geriye doğru birkaç adım atıp arkamı döndüğüm sırada kapıyı kapattı.Yola ilerlerken bakışlarımı yere diktim.Birkaç adım arkamdan gelen Lucy,bana biraz eşlik edip evine dönecekti.Şu an hemen arkamda telefonda Zach ile konuşuyordu.Sıkıntıyla yanaklarımı şişirdim.

Zach

"Hadi Zach ! Oraya zamanında yetişsek iyi olur !"

İçi dolu çantamı kavrayıp soyunma odasından çıktım.Beden dersi ile okul da bitmişti.Bir günü daha atlatmıştık yani.Salonun kapısında bekleyen Scott'ı görünce koşar adım ilerledim yanına.Geldiğimi görünce baş hareketiyle arabasını gösterdi ve birkaç adım sonra sürücü koltuğuna yerleşti.Ön yolcu koltuğundaki yerimi alırken "Kendimiz halletmek zorunda mıyız ?" diye sordum.Başını sallayıp arabayı çalıştırdı.

Telefonumu elime alıp ekran kilidini açarken,arka plandaki Lucy gözüme takıldı.1-2 gündür konuşmuyorduk,mesajlaşıyorduk sadece.Özlemiştim.

Numarasını ezbere bildiğim için hızla tuşlayıp aradım sevgilimi.Birkaç saniye sonra ifadesiz sesi kulaklarıma doldu.

"Efendim Zach ?"

Suratım asıldı birden."O nasıl ses öyle ? Neyin var ?"

Kısa bir an durakladı."Summer yaralandı,ona sinirim bozuldu."

Bende durakladım.Summer'dan uzaklaşmış olabilirdim ama benim için hâlâ çok değerliydi.Tek sorun zamanında ondan biraz tırsmış olmamdı.

Kısık sesle "Neyi var ?" diye sordum."İyi mi ?"

"İyi gibi,sorun yok şu an.Ee sen nasılsın ?"

Gerginliği üzerimden atamamıştım daha.Sorusunu umursamadan tekrar "Ne oldu Summer'a ?" diye sordum.Aynı anda Scott bana döndü.Araba kullandığını hatırlayınca tekrar yola baksa da sıklıkla bana bakmayı ihmal etmiyordu.Telefonu kulağımdan uzaklaştırıp hoparlörü açtım.

"Kolu...ımm yanlışlıkla koluna bir şey saplandı.Aşırı derin değil,derin sadece."

Bu kız ne zaman dikkatli olmayı öğrenecekti ?