The Best Years

PROLOGUE

COPYRIGHT © 2016 by lalotsie12

Reproduction or usage of this work in whole or in part in any form by any electronic, mechanical or any means, now known or hereinafter invented, is forbidden without the permission from the author.

All the characters in this story have no existence whatsoever outside the imagination of the author, and have no relation to anyone having the same names. They are not even distantly inspired by any individual known or unknown to the author, and all the incidents are merely inventions.

January 14, 2016

PROLOGUE

Sabi nila, ang high school daw, are the best years of your life. Dito mo daw mararanasan ang mga bagay na hindi mo pa nararanasan katulad na lang ng first love mo at first ever heart break. Hay... pag naiisip ko yan parang nawawalan ako ng gana.

Para saan nga ba ang high school? kasi para sa akin hindi naman ito yung "the best years of  your life", siguro mas tamang sabihin na "it is one of the best years of your life".

Hay kaka graduate ko pa lang ng elementary. What a year. Napabuga na lang ako ng hangin. Excited na ako mag high school. Pero summer pa lang ngayon.

Ano naman kaya ang gagawin ko? Matawagan na nga lang si Maxine na pinsan ko. Kailangan mag bonding kami. Aalis na kasi sya papuntang Singapore para mag-aral. Ako naman dito lang.

Ayoko kasi pumunta sa Australia.  Ayoko mag adjust ng sobra. Hindi ko na nga magiging kaklase ang mga classmate ko sa elementary tapos aalis pa ako ng bansa? Aba kahit na may pagka baliw yung mga yon, mahalaga pa rin sila sa akin.

[Yes?]

Kita mo tong babae na to, hindi ba niya sinave number ko?

"Maxine!!"

[Oh ate, napatawag ka ata?]

"Labas tayo dali! Aalis ka na diba? Bonding tayo!"

[Sure! Hintay lang.]

Sabi na nga papayag sya. Grabe yan kung makapag shopping. One time nga pumunta pa kmi ng Disneyland maka pasyal lng. Pwede naman mag EK na lng. Oo ganyan sya na gastos. To think na mag ha highschool pa lng kami. Ate ang tawag nya sa akin kahit na 31 days lng ang tanda ko sa kanya. Pero hindi sya gumagamit ng po at opo. Agree naman ako kasi parang matanda na ako pag tinawag pa akong ganon.

Teka kanina pa ako talak ng talak. Ako nga pala si Ashie Saphira Yuki Anderson. Ano ang ugali ko? Uhmm, kung pag babasehan mo ang physical features ko, iisipin mo na mataray ako na palagi akong seryoso. Pero nagkakamali kayo. Pag nakilala mo pa ako ng maigi, makikita mo ang crazy side ko. Na parang takas ako sa mental. May pagka mataray rin ako lalo na pag inaaway ako o ang mga taong especial sa akin. Ang problema nga lng, hindi ako sanay sa mga confrontation scene.

"Ma'am andyan po si Maxine sa baba" sabi ni Yaya Vera. Well not as in yaya na parang sa mga bata. Kumbaga katulong ganon.

Ang bilis naman non.

"Yaya paki sabi po na akyat na lng sya"

Pumunta na ako sa walk in closet ko. Kumuha lng ako ng plain white shirt, shorts at flipflop. Yan ok na. Mas prefer ko pa yung mga ganito kaysa sa mga kung ano ano pang susuotin ko. Simple and comfortable.

Actually magkabaligtaran kami ni Maxine. Siya, gusto nya yung magpaganda ako hindi. Palagi ako sinasabihan ni mommy na mag suklay na gayahin ko daw si Maxine na palagi daw naka ayos ang buhok. Si tita naman, mommy ni Maxine, palagi si Maxine sinasabihan na mag-aral ng mabuti na dapat daw gayahin ako. Nakakatawa nga eh. Gusto ni mommy na mag ayos ako palagi kagaya ni Maxine, tapos si tita naman gusto mag-aral ng mabuti si Maxine katulad ko.

"Ate Yuki matagal ka pa ba?"

Oo nga pala nasa loob pa ako ng walk in closet ko. Paglabas ko, sumalubong sa akin ang, ok.

"Ang simple mo ngayon ah" sabi ko sa kanya.

"Wala lng gusto ko lng"

*Mall*

"Alin ba mas babagay?" Hay ayan na naman sya.

"Nagugutom na ako!"

"Sige, mabuti pa kumain na lng tayo. Sa Filipino restaurant ha. Mamimiss ko talaga ang pagkain dito pag punta ko sa Singapore"

"Sure! Basta treat mo ha?"

"Sus as always!" inirapan ako tapos lumakad na. Hay ganyan naman talaga sya. Yung pairap irap pero yung pabiro. Mamimiss ko talaga sya.

"Ate ako na mag oorder hanap ka na lng ng upuan"

Nasan kami? Nandito kami ngayon sa restaurant na parang may buffet. Ewan basta pwede kumain dito.

"Oh, ba't bumalik ka?" Gutom na ako ang tagal na nya tapos babalik pa?

"Buffet kasi to eh tsaka self service" sabi na nga ba. Teka buffet ba kamo? Hahahahaha edi masaya! Tataba ako nito. May mga dessert pa at may choco fondue! Masaya toh! Sobra.

"Ate dali na!"

"Oo na!"

Pagkatapos namin pumili ng pagkain, bumalik agad kami papunta sa table. Kumuha ako ng iba't ibang putahe. Mostly seafoods. Si Maxine? ewan ko ang konti ng pagkain as usual. Skinny pa rin. Mukhang hindi na nga toh mag kakalaman eh.

Naubos ko na ang pagkain ko. But wait, kailangan pa pumunta sa choco fondue at sa ice cream at leche flan section. Bumalik ulit ako sa table.

"Maxine, kailan yung flight mo?"

"Three weeks from now, bakit?"

"Wala lng, basta pag uuwi ka, pasalubong ha?"

"Sus Singapore lng naman ang punta ko. Sa Asia pa rin yun"

"Kahit na, ibang bansa pa rin yun"

"Bakit kasi ayaw mong sumama? Tapos hindi ka pa pumayag na mag-aral na lng sa Australia"

"Eh kasi naman, sabi ko sa sarili ko na kapag pupunta ako sa Australia, mamamasyal lng ako hindi mag-aaral. Harvard university diba ang dream university ko"

"Sus kahit ano pa ang gawin mo ate, sure ako na makakapasok ka rin dun. Ikaw pa! Mas magaling ka pa nga mag solve ng math problems kaysa sa mga love problems"

"Osya! Tama na. Uwi na tayo"

-----

Ito na yung day, aalis na si Maxine. Papunta ako ngayon sa kanila.

Pagpasok ko naka salubong ko si kuya Liam. Older brother ni Maxine. Mabuti pa sya, may kuya. Ako wala man lng ate o kuya o younger brother or sister. Only child lng.

"Yuki, napadaan ka"

"Opo kuya. Asan po si Maxine?"

"Si Maxine? Andun hinatid ko na kanina pa"

"Ha? Eh ang aga pa po kung kanina"

"Yuki, may traffic pa diba?"

"Ganon ba. Sige alis na po ako"

"Sige ingat ka" sabi ni kuya Liam sabay pat nya sa ulo ko.

Pagka uwi ko, nagmukmok na lng ako. Hay two weeks na lng, two weeks na lng at magiging high school student na ako.

"Good luck to me"

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

A/N: Guys!!!
Hindi ito ang original na prologue. Rinevise ko kasi alam na ng isa kong kaklase ang account ko at binabasa nya pa ang story ko. So ayun parang na pressure tuloy ako.

Vomments guys(^.^)/