Romantic Love Stories

Chapter 20

Chapter 20:

Shanniah's POV

"I'm not in the kind to crack jokes anytime. What I want you to do is leave. Here's your salary and pack your things up. Kung hindi ka pa satisfied, sabihin mo lang dahil dadagdagan ko pa."

Nasaktan ang puso ko sa sinabi niya. Hindi iyon ang inaasahan kong marinig mula sa kanya.

"What we have agreed on is enough for me."malumanay na sagot ko. Not wanting him to notice that sadness in my voice.

"I know."-Nykuz

"What's that suppose to mean?"taking tanong ko.

"Shan I know that you ar rich. Far richer than me. At kaya hindi mo kailangan ang malaking bayad dahil ang kakarampot na ibabayad ko sayo ay halos pagtawanan lang ng allowance na tinatanggap mo buwan-buwan. Hindi ko rin alam kung ano pa ang ginagawa mo sa outdated na lugar na ito."

I grasp a little sarcasm from his tone.

"I'm happy during my stay here."pagtatanggol ko sa sarili.

"Yeah, happy to play with us? And soon babalik ka rin sa dati mong buhay."

"Nykuz hindi ko itinuring na paglalaro ang ginawa ko dito. Saksi ka sa pagpapagal at pagpupuyat ko sa pagtulong ko sayo. Sa kabila ng lahat ng ginawa ko, iyon pa ang maririnig ko sa iyo?"I loudly said in anguish.

"Buong akala ko nagkakaintindihan na tayo. Na we are both fallen in love with each other. Na possibleng magiging Mrs. Lamsen ako."

"Stop it Shanniah! You're good in playing this game. Napaniwala mo ako. Pero hindi ko na hahayaan pa ang sarili ko na magpadala sa kaartehan at kunwaring kainosentihan mo."sigaw ni Nykuz sakin.

Ako naglalaro? Damn it!

I'm here because I'm in love with you. Hindi mo ba nararamdaman? Gusto ko sanang ipagsigawan ang tunay kong nararamdaman. Ngunit baka lalo siyang hindi maniwala.

"Iyon din ang ipinagtataka ko. Why are you here Shanniah? Why do you insist on staying here kahit hindi ka bagay sa lugar namin?"he shoved every paper he's holding on my face.

"Ngayon mismo, ipapahatid kita sa airport. And FYI, you're not my type sinakyan ko lang bawat laro mo. I'm sick with you."

Masakit yung paghampas ng bawat pahina sa mukha ko.

Pero hindi ko ininda yun. Mas lalo kong ininda yung bawat salitang lumabas sa bibig ni Nykuz.

It's literally crashing me. Nagsimula nang magbagsakan yung mga luha ko.

Lumuhod ako sa harap ni Nykuz. "Please tell me that you didn't mean what you have just said." Umaasa parin ako na mali ang pagkakarinig ko.

Pero mukhang bato ang puso niy.

Naiwan akong tulala.

Hindi ko alam kung saan at paano napunta sa ganitong sitwasyon ang kasisimula pa lang ng magandang samahan namin ni Nykuz.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-

A/n: Haist kulang pa ba o sobra na?