Bonus Chapter for MSMMS
Hey! :) This is for all the mobile readers and my anti-followers (JOKE! HAHA). Kung hindi nio nabasa itong part na ito, that only means, cp yung ginagamit nio o hindi nio ako finofollow. Sobrang happy lang talaga ako sa layo na ng inabot ng MSMMS kaya gusto kong gawin tong public. Long overdue na rin naman kasi matagal ng tapos ang istorya. :))) Here it goes! I hope ma-appreciate nio ang gawa kong to! :) Keep on supporting!
--
Fara’s POV
The Wedding Bond
“Far, sige na! Pagbigyan mo na ako! Grabe, tuyong-tuyo na ako eh. Diligan mo naman.” Says Josh with so much plea.
“Grabe ka Mister! Ang manyak mo! At ano… diligan kita? Ano ka?! Halaman! HAHAHAHA” bumunghalit naman ng tawa si Fara. Imbes na maturn-on eh parang tanga pa siyang tawa ng tawa.
“Eh! I was just trying to Euphemized it.”
“Or better yet, you can just say, “wife, I wanted to make love to you,” that sounded more appropriate husband than “diligan mo ako.” Pfff!” Fara is still suppressing her laughter kahit alam ko naman. Hmmp.
“Ok. Wife, I badly wanted to make love to you. It’s been months! Hindi ka ba nafufrustrate?! Kasi ako, OO!”and then he combed his fair using his fingers. Frustrated na nga.
“Sabi ng Doktora ko, hindi pa pwede.” I lied.
“So, that’s it!” ingos niya sa akin.
“Anong that’s it?”
“Kaya pala nalaman ng mga mokong na yun na wala akong “action” dahil sa doktora mo. Gossiper talaga yang si Marie Claire!” ingos na naman niya.
“Hui!” Hinampas ko nga siya ng unan. “Grabe ka ah! Eh kayo rin naman mga tsismoso ah! Frustrated ka na talaga?” :)
“Does it matter? Sige, dun na lang ako sa kabilang kuarto. Magsama kayo ng unan mo!”
Hala. Umalis nga!
Alam nio kasi, kaya ayaw ko lang naman siyang pagbigyan dahil super napapangitan ako sa sarili ko. L Pwede naman yun di ba? Ang rami kong stretch marks sa katawan pagkatapos, ang laki-laki ng soft belly ko. Na-iimagine nio ba ako ha? Nakakafrustrate rin na months na nga since nag-make love kami.
God knows, gusting-gusto ko siyang pagbigyan. Pero, nahihiya ako. Uggggh! Tapos ngayon, may pawalk-out walk-out effect pa siya! Hayaan ko nga ang mokong na yun.
“Uwaaah! Uwaaah! Uwaaah!” Mga anak, may protocol ba na dapat sabay talaga kayong umiyak?
It was 11:00 pm. Mukhang nahalata siguro nun na nag-away kami ng tatay nila. HAHA.
Binuksan ko na yung adjacent rooms. Pinaconnect kasi namin ni Josh ang room namin sa kanila para madali lang bantayan.
BINABASA MO ANG
Ms. Sungit Meets Mr. Sungit (Completed)
Teen Fiction[Tagalog Story][R-13] The idea of having them both in one place would be impossible. They simply clashed. She hates his guts. He hates her guts too. No one dared to surrender to what they actually called "silly" little fight. Both of them badly wan...
