CHAPTER 30

5.1K 127 5
                                    


"Congrats Lance!" bati ni Mom.

Recognition na ngayon. Tapos na ang pasukan, bukas simula na ng bakasyon at tapos na ko sa pagiging grade one.

"Still not the first" komento naman ni Dad.

Hindi ko nalang pinagtuunan ng pansin si Dad. Sanay na ko.

"Yaya?" lumapit ako kay yaya Lotty para kunin yung box na pinahawak ko sa kanya.

Hinanap ng mga mata ko si Mikki. Nakita ko siya kasama si Lea at ang parents niya.

Nilapitan ko siya at inabot sa kanya yung box "Congrats!" bati ko.

Si Mikki kasi ang nagtop one. Top two naman ako.

"You're so sweet hijo. Mikki be polite and accept his gift" utos ng Mom niya.

And she did. "Thanks" sabi niya habang nakayuko.

Kontento na ko dun. Naging masaya ako buong araw dahil doon.

Natapos ang bakasyon. Pasukan na ulit.

"Lance!" sigaw ni Hans kasama si Greg at Nathan.

"Oy!" sabay sabay kaming pumasok sa classroom. Buti na lang magkakaklase pa rin kami.

Tumingin agad ako sa paligid. Pero wala pa sila. Tumunog na ang bell at dumating ang bago naming teacher pero wala pa rin sila. Baka hindi papasok. First day pa lang naman.

"Alam niyo ba ang daming nangyari nung bakasyon!" simula ni Hans habang papunta kami sa canteen. Recess na kasi.

"O anong nangyari?" tanong ni Greg.

"Madami nga! Una, pumunta kami sa Palawan. Nagswimming ako. Ang ganda doon."

"E, nakapunta na din ako dun e. Ano pang ipagmamalaki mo?" sarkastikong tanong ni Greg.

"Yabang mo! Oo nga pala. Nagmigrate na sila Lea papuntang America" sabi niya.

"Sila Lea?" paniniguro ko. Kaya pala wala siya. "E si Mikki?" tanong ko.

"Ganun din. Last week lang. Pag-uwi namin galing Palawan nagpafarewell party sila sa bahay. Sabi doon na sila for good" paliwanag ni Hans.

Nalungkot ako sa nalaman ko. Hindi ko man lang nakuha ang achievement ko. Ang makausap si Mikki.

Lumipas ang mga taon. Nauso ang social network sites kagaya ng facebook, Instagram at Twitter.

"Look Ivan" sabi ni Hans habang tutok sa laptop niya.

They used to call me Lance but when we graduated elamentary, they changed my nickname. Mas cool daw ang Ivan according to Camille. She had been close to us since grade three dahil sa groupings, since then, she became part of our squad.

"What is it?" I asked without looking.

I'm busy reading.

"Remember Lea Alcaraz?"

Umiling ako. "But sounds familiar, tho"

"The friend of Mikki Gale Torres" the name caught my whole attention which made me look at him.

"Remember?" he smirked knowingly.

How could I ever forget the person who used to ignore me nine years ago?

"What's with them?" I asked coldly.

"Nothing. I just saw Lea's facebook account and just right now, she accepted me" Hans smile grew wider.

I shook my head and brought back my attention to the book.

For the past nine years, wala kaming naging balita sa kanila. Maybe some already forgot about their existence. And as for me, I'd realized how stupid I was back then for bringing myself following and trying to befriend a girl who doesn't care about the existence of others.

MISS NOT PERFECTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon