Lost all over again (part 3)

Freezing - 30

Previouly:

Alweer begin ik sneller te ademenen. Niet weer een paniekaanval.

Ik zak op de grond, knijp mijn vuisten hard samen en probeer nog een keer aan iets te denken.

Noa.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.

Als ik een paniekaanval kan stoppen, dan kan ik Deadline ook stoppen.

---

(Vanaf Mila gezien).

'Let's go.' zegt David en beide stappen we de gammele auto van hem in.

Het is zes uur 's ochtends en David en ik hebben besloten Jack te gaan zoeken. Noa blijft thuis voor als Jack daar naartoe mocht komen.

De auto begint te rijden. David vermoed dat áls hij ergens in een bos zit, het waarschijnlijk een bos hier dichtbij is.

'How long does the ride take?' vraag ik gapend.

'Oh, we're there in eight minutes.' zegt hij. Acht minuten rijden. Ik knik.

Het blijft een tijd lang stil.

'So,' begint hij, 'how are you and Jack doing together?'

Ik slik. Hij vraagt hoe het tussen mij en Jack is. Ik schudt mijn hoofd en vertel hem dat hij het aan Noa mag vragen. Zij heeft immers gekust met míjn vriendje.

Verbaasd kijkt David me aan. 'What do you mean, Mila? What happened between you and Jack?'

Ik haal mijn schouders op. 'Ask Noa, she knows everything about it.' en daarmee zijn we ook klaar met het onderwerp.

Ik voel me stom tegenover David, ik wil hem vertellen dat Noa is vreemdgegaan, maar ik kan het niet. Noa moet het maar doen. Daarbij heb ik nu wel iets anders aan mijn hoofd: Jack vinden.

Na een tijdje rijden, beginnen er meer bomen langs de weg te komen en een minuut later rijden we op een zandpad in het bos. Naja, zand, het is helemaal ondergesneeuwd. Dus eigenlijk een sneeuwpad.

We rijden een paar minuten, tot er iets voor ons auto verschijnt. 'Oh shit!' David stopt de auto met piepende remmen, en we raken het voorwerp net niet. Snel stappen we uit om te kijken wat het is.

'Mila, it's Jack!' roept David. Snel ren ik naar hem toe.

'Jack!' zonder erbij na te denken sla ik mijn armen stevig om de jongen heen. Er rollen tranen van opluchting over mijn wangen. Ik voel hem trillen en hij slaat zachtjes zijn armen om me heen.

Zodra ik los heb gelaten, bekijk ik hem.

Jack ziet er vreselijk slecht uit.

Hij staat van top tot teen te trillen, hij heeft een blauw oog, zijn rechterhand ziet er alles behalve normaal uit, en zijn kleren zijn modderig en gescheurd.

'Jesus Christ, Jack what happened to you?' vraagt David bezorgd.

Jack kan alleen maar zijn hoofd schudden.

'Kom, we brengen je naar David's huis.'

We rijden met de gammele auto terug naar David's huis. David en ik wisselen elkaar de hele rit bezorgde blikken uit en Jack ligt achterin, de drie stoelen als bed gebruikt.

Wat heeft hij in vredesnaam meegemaakt de afgelopen dagen?

~~~~~~~~

Yaasss, ze hebben Jack gevonden ;D

ohja guys, ik weet dat ik een paar vaste lezer heb (yaay^^), maar opeens is de helft gestopt met mijn boek lezen of zo ;(. Op de paar na, vote en read niemand m'n boek meer ;( moet ik dingen verbeteren? Of heb je tips? Je kunt het altijd zeggen :D

Love yaa

:)x