De dag

305 13 1
                                    

P.O.V. Luke

'Luke, volgens mij gaat het gebeuren' zegt Eva. 'Weet je het zeker'?Ik kijk Eva aan. 'Ja'! Ze meent het echt. 'Oké, ik pak de tas en je schoenen en dan gaan we naar het ziekenhuis'. Eva knikt. Ik stap uit bed en ren naar beneden. Ik pak de schoenen van Eva en ren weer naar boven. Ik trek snel een broek aan en help Eva met haar schoenen. Ik help Eva uit bed en lopen dan naar beneden. Eva gaat op de bank zitten en dan ren ik nog een keer naar boven voor de tas. Ik had het beter in één keer mee kunnen nemen. Ik pak de sleutels en loop dan met Eva naar de auto. Ik help Eva de auto in en doe snel de deur op slot en rijden dan naar het ziekenhuis. Bij het ziekenhuis parkeer ik de auto en loop snel met de tas en Eva naar binnen. Meteen worden opgevangen door een zuster met een rolstoel voor Eva. Eva gaat er in zitten en de zuster neemt Eva mee naar een kamer. Ik bel mijn moeder en loop achter Eva en de zuster aan. 'Sorry dat ik bel, mam. De baby komt' zeg ik. 'We komen er aan'. Ik hang de telefoon op en bel ook de moeder van Eva. 'De baby komt, sorry dat ik bel'. 'Geeft niet. Zijn jullie in het ziekenhuis'? 'Ja'. 'We komen er aan'. Ik hang de telefoon op en ga naast Eva zitten. 'Je moeder en mijn moeder zijn onderweg'. 'Fijn' zucht ze. Ik weet niet of dat nou sarcastisch is of niet. 'Zou je even buiten willen wachten'? vraagt de zuster aan mij. 'Nee, hij blijft hier' zegt Eva. 'Oké'. Ik merk dat Eva bang is. Ze had er tegen op gezien omdat ze bang is wat er gaat gebeuren. Natuurlijk hebben mijn broers haar filmpjes laten zien wat er verkeerd kan gaan. Ik voel Eva in mijn hand knijpen. 'Wil je een ruggenprik'? vraagt de verloskundige. 'Graag'! zegt Eva. Een aantal zusters helpen de verloskundige Eva op haar zij en ze krijg de prik. De zusters vertrekken weer en alleen de verloskundige is er nog. 'Kan ik iets voor jullie doen'? vraagt ze. Eva schud haar hoofd. 'Nee, bedankt' zeg ik. 'Oké, dan ben ik zo bij jullie terug. Als er iets is, moet je op de rode knop drukken'. 'Komt goed' zeg ik. De verloskundige knikt en loopt weg. 'Het komt wel goed' zeg ik tegen Eva. Eva knikt. Ik zie haar steeds meer ontspannen. Mijn telefoon gaat. 'Waar zijn jullie'? vraagt mijn moeder. 'In het ziekenhuis'. 'Oh, ik sta voor jullie huis'. Ik barst uit in lachen. 'Dat is niet erg grappig, Lucas'! 'Ik vind van wel. Jij vroeg niet waar je heen moest'. 'En jij zei ook niks. Ik kom nu naar het ziekenhuis'. Voor ik nog iets kan zeggen heeft mijn moeder al opgehangen. Ik leg mijn telefoon weer weg. 'Wie was dat'? vraagt Eva. 'Mijn moeder. Ze stond voor ons huis'. 'Had je niet gezegd dat we in het ziekenhuis waren'!? 'Zij vroeg niks'! 'Je had het ook kunnen zeggen'. Mira, de moeder van Eva, Jackson en Anna komen de kamer binnen gelopen. 'Wat spannend'! zegt Mira meteen. Eva knikt. Jackson en Anna zien eruit alsof ze zo kunnen omvallen. 'Fijn dat jullie er zijn' zegt Eva. Na een paar minuten komt ook mijn moeder binnen. 'Ben en Jack zitten beneden. Heb je de jongens al gebeld'? vraagt ze. 'Nee, vergeten'. 'Ga ze bellen dan'! zegt mijn moeder. Ik geef Eva een kus. 'Ik ben zo terug' fluister ik. Eva knikt. Ik sta op en loop de gang op. Ik bel Calum op. Die neemt altijd zijn telefoon op. De telefoon gaat één keer over en dan krijg ik de voicemail. Hij heeft zijn telefoon gewoon uitstaan. Ik probeer Ashton te bellen. Die neemt ook niet op. Als laatste probeer ik Michael die wel zijn telefoon op neemt! 'Wat'? vraagt Michael slaperig. 'De kleine komt' zeg ik. 'We komen er aan! Weten Cal en Ash het ook al'? vraagt Michael meteen klaar wakker. 'Nee, hun telefoons staan uit'. 'Ik maak ze wel wakker'. 'Oké, ik zie jullie zo'. 'Tot zo'. Ik hang de telefoon op en loop weer terug naar binnen.

Na heel lang in het ziekenhuis gezeten te hebben is het dan eindelijk gebeurt. De baby word op Eva haar buik gelegd. 'Wat is haar naam'? vraagt de verloskundige. 'Olivia' zeggen ik en Eva tegelijkertijd. 'Gefeliciteerd met Olivia' zegt de verloskundige.  Ze loopt de kamer uit. 'En nu even op de foto' zegt mijn moeder. Ik ga naast het bed staan en buk een beetje zodat op de hoogte van Eva zit. Mijn moeder maakt ene foto. Mira maakt ook foto's. Ik voel mijn broekzak trillen. Mijn telefoon. Ik kijk en zie dat het een tweet van mijn moeder is. Welkom bij de familie Olivia Hemmings staat er bij met de foto van mij, Eva en Olivia. Ik retweet het bericht en zet er mijn eigen tekst nog bij. Trotse papa hier. Mijn meisje heeft het erg goed gedaan vandaag. Hele mooie dochter met een prachtig moeder en vader. Welkom bij de familie Olivia Hemmmings

The fan girl ft. 5 seconds of summer ~Dutch~ #netties2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu