That Night

Bölüm 12

-"Tatlıymış? Kim o? Arkadaşın mı?"

-"O arkadaşım bile değil Lu? Tanrım onun gibi basit biri nasıl olurda benim arkadaşım olur? Komiksin"

Chanyeol söyledi ve Luhan'ın yanına oturdu. Luhan onun çocukluk arkadaşıydı ve kendinden birkaç yaş büyük olmasına rağmen Chanyeol onun abisi gibiydi. Her zaman başına dert açan bir çocuk -Luhan- ve ondan küçük olmasına rağmen ona abilik yapan bir genç -Chanyeol-....

*

Baekhyun eve geldiğinden beri daha doğrusu Chanyeol'un dediklerini aklından bir an çıkaramıyordu. Basit biri olduğu söylenmişti. Zengin yada hatırı sayılır kişilerde değildi ama Baekhyun neden bu kadar üstüne gelindiğini bilmiyordu. Daha önceden Chanyeolden sürtük damgası yemişti ve şimdi basit biri olduğu söyleniyordu.

Baekhyun buna hayret ediyordu ama yapacağı tek şeyin hatta yapması gereken tek şeyde artık kesinleşmişti.

*

Chanyeol Luhan'ın uyuduğu zamanı yakalamış ve eve gelerek sıcak bir duş almıştı. Üstünü giyinirken telefonu eline alıp kısa olana mesaj attı.

'Bugün yaşananlar için üzgünüm. Nasılsınız? Eve sağ salim vardınız mı?'

Chanyeol en azından üstünü giyinene kadar mesajın gelmesini umuyordu ama giyindikten sonra telefonunda ne mesaj nede arama vardı. Sinirlendi ve yeniden bir mesaj attı.

'Umarım telefona bakacak vaktin yoktur. Görüp cevap vermemekte ne?"

Birkaç saat beklediği mesaj gelmeyince Chanyeol olanları sadece boşverip uyumaya çalışmıştı.

*

Sehun o gün Baekhyun ve Min için endişelenip hastaneye gittiği zaman odada bulunan ve yatan çocuğa saygısızlık ettiğini düşünüyordu. En azından geçmiş olsun bile diyememişti ve Sehuh neden bu kadar sorun teşkil ettiğini bilmeyerek arabayı otoparka park etti. O çocuğun odasına gidip o gün kaba davrandığı için özür dileyecek ve geçmiş olsun dileklerini vererek evine geri gelecekti. Bunu yapacaktı çünkü Sehun terbiyeli bir aile çocuğuydu.

-

Sehun onun odasına doğru yürüdüğünde odasının önünde ki beden dikkatini çekti. Kahverengi saçları ve minyon tipine bakılırsa bir çocuktu ve Sehun orada ne aradığını merak ediyordu çünkü orası hatırladığına göre yatakta yatan o 'tatlı' çocuğun odasıydı. Adımlarını hızlandırdı ve kapının önüne geldi. Çocuk ona arkasını döndüğü için Sehun ona bakamıyordu.

-"Hey iyi misin?"

+"B-ben..."

Sehun ne olduğunu anlamadan minyon tıpli çocuk onun kucağına bayılmıştı ve Sehun bunun o tatlı çocuk olduğunu anlayınca hemen kucaklamış ve kapıyı dirseği ile açarak yatağına yatırmıştı. Ardından koşarak hemşire ve doktorları çağırmıştı.

-

-"O iyi mi?"

Sehun Luhan'ın kolundaki serumu ayarlayan hemşireye sordu.

+"Yakını falan mısınız? "

-"E-evet arkadaşım?"

Sehun tedirginlikle söylediğinde hemşire başını salladı ve ona döndü.

+"Birkaç dakika bekleyin lütfen. Doktor bey sizi bilgilendirecek"

Sehun onayladı. Hemşire çıktıktan sonra Sehun koltuğa oturup Luhan'ı izlemeye başladı... Min'in dediği kadar tatlı bir çocuktu ve bu istemsizce onu güldürmüştü. Bu küçüğün ne derdi olabilirdi ki?