WA [DR] 47 - Actions Without Words

Magsimula sa umpisa
                                    

He's really childish.

Briz tucked me to my bed and waited for me to sleep. He was just there, sitting beside my bed... patiently waiting until I drifted off to dreamland.

**

Morning rolled in fast... Medyo gumaan na ang pakiramdam ko dahil sa gamot na nainom ko kagabi. Kaagad akong nag-ayos—but seeing the climate? Mas gusto ko nalang atang magpahinga at huwag nang lumabas. It's heavily raining outside. Feels like the sky is pouring all its content to us.

Napaupo nalang ulit ako sa kama. "Good morning," A sleepy voice that just woke up greeted me.

"Morning," I greeted back. Ngumiti siya at kinusot-kusot ang singkit niyang mata. Mukha ring sumabog ang buhok niya dahil nagtayuan ang iba.

"Urgh. Don't stare." Sabi niya.

"What?" Pinigilang kong hindi matawa dahil sa pang-iirap niya sa akin. "Wala naman ah. Para ka lang tinubuan ng pugad sa ulo." Pagbibiro ko. Naramdaman ko ang paglipad ng unan niya papunta sa akin. Napatayo ako at tumawa ng malakas. "Pikon talo, Wina." Pang-aasar ko.

"Yeah right!" She glares at me. "Magbiro sa lasing, 'wag sa bagong gising. Or else I'll make your day a living hell, Nathalia. I swear." Tumayo siya at inayos ang hinigaan. Inihagis ko pabalik sa kanya ang unan at nasalo niya. She rolled her eyes that made me laugh even more. "Shut up, will you?" She glares back again.

I raise both of my hands in the mid-air. "Alright. I'm shutting up now." That's how I surrender. She grinned and stood up. Walked passed at me and entered the—"Shit!" napasigaw ako sa sobrang gulat. Water splashed on my face. On my face! "Susunugin kita, Wina!" Pagbabanta ko rin sa kanya.

She stick her tongue out and made her way to the bathroom. When she got in, she burst out laughing. Napailing ako at napapunas ng mukha. Basang-basa ang damit ko dahil sa tubig na ibinato niya sa akin. Wala akong nagawa kung hindi ang magbihis at palitan ang mga nabasa sa kama ko. Patapos na ako nang lumabas si Wina galing sa banyo. Nakapambahay.

"Hindi ka papasok?" Tanong ko. Pinagtaasan niya ako ng kilay, "Ano ka ba! Walang pasok ngayon." Nahiga siya ulit sa kama niya at hinablot ang librong nasa gilid ng mesa.

Napakunot ang noo ko. "Bakit wala?"

Isang unan na naman ang lumipad sa kinaroroonan ko. "Malamang kasi wala talaga. Hindi ka nakikinig sa klase. Iba kasi iniisip mo kaya wala ka sa wisyo pag pinagsasabihan!" She said exasperatedly.

Tumawa ako. "May sakit po ako. Malamang sa malamang wala akong naintindihan, di ba? Sorry for being so stupid lately." I said half sarcastic. I rolled my eyes heavenwards and dive in to my bed, too. Dumapa ako at inunan ang mga braso. Nakapilig ang ulo ko sa gawi ni Wina.

She arched her brow, and gave me a smug smile. "Just lately? What about the stupidity you've shown us way back? Won't you say sorry for that, too?" She grinned as if she retorted a very awesome remark.

"Funny." I said. Ibinato ko pabalik sa mukha niya ang unan. Kainis! "Thanks for the sarcasm. I highly much appreciated it." I uttered back.

She smirks right away. "What sort of 'Funny' do you mean? Is it, Funny Ha-Ha or Funny Haha?" She's just teasing me. Nathalia, get you shits together. She's just trying to get into your nerves. I scolded myself.

"Funny that I'm up to something that is painful. Sort of burning someone's hair because I'm so thrilled right now." I retorted back—now, the living goddess of me is rejoicing.

Umasim ang mukha niya. Now, it's her limelight to raise both of her hands in the mid-air. "Funny indeed. But... stop with the brutality, fire girl." She said. I can sense the panic in her voice. I guess I already won.

Worthwood AcademyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon