My cousin's bestfriend [VOLTOOID]

✝ nummer 35.

RUSH POV [3 maanden later]
Cornelia interesseerde me vanaf het begin af aan al. Vanaf dat ik haar zag op school. Vanaf dat ik ruzie met haar maakte over Jake's kluisje. Tot en met vandaag.
Ze had iets in zich, waardoor ik niet ver van haar af kon blijven. Bij een aanraking van onze handen, voelde je tussen ons een elektrische verbinding. Bij de aanraking van onze lippen, leek het net alsof ze voor elkaar gemaakt waren.

Ze trok me aan. Heel erg. Echt heel erg.

Ik was van plan haar weer mee te nemen naar het strand, maar het regende, dus besloten we samen thuis te blijven. Er is veel gebeurd binnen deze 3, bijna 4 maanden. Jake en Jessica hebben een appartement gehuurd en wij er een naast. We blijven nog wel aan de rand van de stad wonen, maar hebben tenminste wel meer privacy.

De oma van Jake en Cornelia had uiteindelijk het echte verhaal gehoord van Jake, die het met ons had overlegd en duidelijk had gemaakt dat een maand weggaan met vrienden opvallend was.

Het was half 10 's ochtends, toen ik besloot van bed af te gaan en een onbijt klaar te maken. Na een eitje te bakken voor ons beiden en twee croissantjes klaar te maken, pakte ik ook mijn laptop mee uit de woonkamer, rechtstreeks naar de slaapkamer.

Cornelia zat al in bed een of andere magazine door te kijken. Ze keek op toen ik naast het bed stond met een klein tafeltje en het eten erop.

'Aw, wat lief van je,' zei ze en gaf me een kus op mijn wang toen ik ging zitten, waarop ik grijnsde.

'Wat voor film wil je kijken?' vroeg ik toen de laptop was opgestart. 'Als het maar geen meisjesfilm is.'

Ze giegelde.

'The Notebook?' ik wist het. Kon ook niet anders.

'Voor deze keer en omdat jij het bent,' ik sloeg een arm om haar heen.

Middenin de film ging de bel, dus ik stond op, deed een broek aan en een blouse en liep richting de deur, waar ik Jake en Jessica zag.

'Onverwachtse visite?' vroeg ik lachend.

'Niet zomaar onverwachts visite,' antwoordde Jake grijzend en haalde iets achter zijn rug vandaan. 'Iets wat gevierd moet worden.'

Ik pakte de alcoholflessen aan.

'Wat het ook maar is, ik ben er nu al blij mee,' antwoordde ik nog steeds lachend en liet hen binnen.

Een paar minuten later zaten we in de woonkamer op het vloerkleed, met een laag bijzettafeltje in het midden, waarop alle alcohol zich bevond.

'Dus, krijgen we eerst nog te weten wat de aanleiding is van dit feestje?' vroeg Cornelia, die tussen mijn benen lag.

'Oke dan,' Jake schraapte zijn keel. 'We kunnen terug naar Los Angeles.'

Jessica schonk glazen Jack Daniels in.

'Hoe weet je dat zo zeker?' vroeg ik eerst verbaasd.

'Os Matadores is opgepakt en van John hebben we voorlopig geen last meer.'

Het was nauwelijks half 2 's middags en wij waren allemaal al dronken. Na een paar spelletjes te doen, een hoop te hebben gelachen en gepraat, zaten we nog steeds in hetzelfde gebouw, hetzelfde appartement, dezelfde kamer en dezelfde plaats.

De deurbel ging alweer, dus ik strompelde naar de deur. Na een paar complicaties met het slot, kreeg ik de deur eindelijk maar toch open.

Ik was eerst gedesiorienteerd toen ik zag wie er aan de andere kant van de deur stonden. Twee mannen in een donkere uniform.

Opeens was ik weer helemaal nuchter en helder. Ik dacht na over de hele situatie. Ik was blij, toen ik hoorde dat Os Matadores waren opgepakt, maar ik was een ding vergeten; daar hoorde ik vroeger ook bij.

A/N: Woorden: 600

Nou, het laatste hoofdstuk! Alleen de epiloog nog, waarschijnlijk dinsdag/woensdag. Deze wordt langer, hoop ik.