My cousin's bestfriend [VOLTOOID]

✝nummer 12.

Ik heb hem drie dagen niet gezien.

Drie.

Vandaag is het woensdag.

Ik weet niet veel meer van zaterdagnacht. Ik zocht Jake met hem en ik weet dat ik mijn neef niet had gevonden, dus gingen we wat drinken, wat uit de hand liep volgens mij, want toen ik al in mijn eigen bed wakker werd, wist ik me alleen een paar flitsen te herinneren. Maar hoe langer ik er overna dacht en hoe meer uren er voorbij gingen, hoe meer ik weer wist en ik wou het liefst door de grond zakken.

Waarom?

Ten eerste het scheelde niet veel, of ik zou vreemd gaan. Ten tweede, was de persoon waarmee ik bijna vreemd ging Rush, oftewel alles wat kan leiden tot een gebroken hart. Die klootzak heeft me niet een, niet twee, maar drie keer alcohol ingeschonken, wat alleen maar wat zei over dat mijn lichaam te zwak is voor de  feesten van hier.

Nummer 1 was natuurlijk net voordat we gingen dansen. Nummer 2, toen ik erachter kwam dat ik op de een of andere manier naar huis moet komen en ik Jake ging zoeken.

Het rode bekertje dat Rush mij aangaf en zijn donkere ogen, die naar mij keken, waren de laatste dingen die ik me kon herinneren. Ik wist niet hoe ik thuis was gekomen tot vanmiddag, toen Jake me wakkermaakte met niks anders dan een emmer water, met als excuus dat dit mij zou moeten leren om niet te veel te drinken – of zoiets – ik weet niet veel meer, want ik had een vreselijke kater.

Ik vroeg me af wat Rush gaat doen met dat elkaar leren kennen. Hij begon er zelf mee, dus kwam ik tot de conclusie dat ook hij een eerste stap moet zetten. Maar hij liet en zondag niks van zich horen en toen pas bedacht ik mij dat hij mijn telefoonnummer natuurlijk niet heeft. Maar daarna bedacht ik me dat hij ook gewoon zou kunnen komen. Dus concludeerde ik dat hij gewoon een idioot is.

Op maandag kwamen we tot de conclusie met Tayler, dat onze date van vrijdag – behalve het feit dat hij zijn zusje naar huis moet brengen – wel geslaagd was, dus hadden we direct een nieuwe afspraak gemaakt, wat ernaartoe leidde dat we sinds maandag officieel samen waren.

We hadden de dag zo fijn doorgebracht, dat ik niet eens doorhad of Rush wel ergens te bekennen was.Pas gisteren zei Jess dat niemand heb na vrijdagavond heeft gezien en Jake zei dat ook hij hem niet tegen is gekomen en zei dat er vast niks aan de hand is met hem.

Maar toch nadat Rush vandaag niet op school was en ik een paar keer het verhaaltje heb gehoord over dat hij waarschijnlijk met gangsters naar het buitenland is en dat hij gezocht wordt door de politie – wat niet echt waarschijnlijk is – begon ik me zorgen te maken.

Bij uitgebreide scheikunde moest ik naast een of andere gast zitten die ook nog net op deze school zit. Ik weigerde natuurlijk, dus ik zat alleen.

'Oke, ik hoop dat iedereen zich heeft voorbereid op deze les, want,' begon professor Mils, maar hij kon zijn zin niet afmaken, doordat een man van boven de 40 jaar binnenkwam. 'Meneer de directeur, wat brengt u hier?'

'Ik kwam even zeggen dat je Stark van je leerlingenlijst kunt schrappen.'

Schrappen? Hoezo? Iedereen fluisterde; blijkbaar was ik niet de enige die zich verbaasde. Wat als er echt iets is gebeurd?

'Ohja?' vroeg de verbaasde docent en stond op van zijn stoel. 'Hoezo dat dan? Zover ik weet, was Stark een van mijn beste leerlingen, dus..'

'Het maakt me niet uit, dat hij leert hoe je de school moet laten ontploffen! Hij is verwijderd!'

De docent fronsde zijn wenkbrauwen.

'Op middelbare scholen leer je niet hoe je een bom maakt. Dat zou je moeten weten, als een persoon op zo'n hoge stelling. Ik begrijp dus dat het gewoon goed gaad met Stark en u hier uit verveling komt?'